Alle inzendingen over zich opblazen.

Voor één dier wil geen activist nog vechten Hoewel ze wordt bedreigd in haar bestaan En haast is weggedeemsterd langzaamaan Zelfs voortbestaan behoort niet tot haar rechten Waar steun voor elke diersoort wordt verworven Is straks die arme plofkip uitgestorven…

Het was weer eens zo'n Giro555-dag Een dag van steun en solidariteit En van saamhorig- en verbondenheid Waarvoor je heel wat mensen in bedrijf zag Want wij staan zeer voor goede doelen open Wanneer we daarmee aandacht kunnen kopen…

Van middagdut naar after-dinner-dip Met daar een voetbalwedstrijd tussendoor En anders wel d'r achter of d'r voor Op aarde niets centraler dan de stip Ik loop de waan der wedstrijd achterna De wereld is zo klein als het WK…

Wat moet je met dat mooie lenteweer? Wat moet je nou met al die voorjaarsdriften? De acquisitie, BTW-aangifte En kosten kleuren deze dagen meer Je wilt naar de terrassen of verkassen Maar zit gevangen tussen paperassen…

Naarmate ik steeds langer voortbesta Collectioneer ik meer voorbije tijden Als plaatjes voor vergrijsde ingewijden Zo smeult en echoot mijn verleden na Daartoe hoort straks de tijd dat ik tevree was Omdat ik vrijgesteld van BTW was…

't Is deze week weer kermis in mijn stad Ach, ongeacht welk nieuws ons overrompelt Vergeef mij dat dit feest mij onderdompelt En dat ik heel wat headlines niet omvat Laat mij nog even op de kermis dolen Straks wacht mij weer de échte mallemolen…

De introductieweek is aangevangen De nieuwelingen worden ingewijd En in hun nieuwe steden rondgeleid Langs door en door geselecteerde gangen Zo worden ze voor vier jaar wegenwijs Omtrent het gerstnat met de laagste prijs…

Na ruim een jaar van zwoegen en presteren, - ik werk me elke week weer uit de naad - Meld ik dat deze jongen zuidwaarts gaat, Om daar eens uitgebreid te recreëren. Dan neem ik dagelijks café met quiche, Tot later! “Io non sono qui, capiche?”…

De scholen zijn nu állemaal begonnen Het laatste staartje van vakantiepret Maakt plaats voor de vertrouwde vaste tred Plichtmatig wordt de weerzin overwonnen Naar school of werk sjokt héél het peloton Bij regen, hagel of de laatste zon…

Vanwege een morsdode telefoonlijn Had ik een weekend lang geen internet Verstoken zijn van mail en Facebook-pret? Ik mocht het binnen één minuut gewoon zijn Vanzelf bestreed ik uiterst adequaat De dwangneurose die was aangepraat…

Een volle mailbox, lege brievenbus Er wordt veel afgerond of afgesloten Er worden plaatjes van de boom geschoten Zo zijn de dagen vlak voor kersmus dus En straks, dan zal het feest, globaal bekeken Ons weekend weer zo lekker lullig breken…

Dit jaartal kraakt als een versleten huis, Ons onderdak, waar wij vertrouwd mee waren, Zal binnenkort de klok passé verklaren, Tot twaalf uur hangen wij wat voor de buis. Maar op een jaar successen of juist strubbels, Volgt hoe dan ook dat frisse glas met bubbels.…

Het zijn doorgaans niet de mensen die het zich kunnen veroorloven om in een restaurant te gaan eten die het koud hebben het is koud voor de mensen die door de maatschappij in de steek zijn gelaten zij hebben het koud en het laat de meeste mensen koud dat zij het koud hebben men voert liever de eendjes dan een zwerver zonder brood mijn…

opgestaan en flink verschoten kijk ik nu echt zo scheel nee, warempel mijn oogwit... geel het lachend mondje bleef gesloten. de dokter zei: ik ben geen moeial maar ga jij nog een huisje bouwen constant sleuren en werk versjouwen want ik zie reeds steentjes in je gal. ja, ik heb het weer gevangen door welvaart en van drang gebrast en feesten…

De componist Ten Holt is heengegaan Zijn stukken hadden haast dat transcendente Te midden van de nieuwsbombardementen Deed zijn memoriam bescheiden aan Muziek als eeuwigdurende hypnose Behoeft dan ook geen schim van glamourpose…

De vroege warmte pleegt ons blij te maken Maar als het met die zon zo door blijft gaan Dan zullen we dat zeker wijten aan De aardkorst en daarmee verwante zaken Genot en achterdocht gaan hand in hand Zo is het D.N.A. van Nederland…

Een kwarteeuw plus twee maakt zevenentwintig vervlogen jaren over een an- dere boeg Het roer niet verlangd, moest drastisch radicaal en onmiddellijk om... Man overboord, lijkt buiten bewustzijn, coma geen reactie, echt alles lijkt dood De kou sloeg een ieder om het hart tot het moment dat de arts ging reanimeren, stier- ven langzaam…

Langs welke weg zou ik God kunnen zoeken? Wanneer zal ik kunnen zeggen dat ik God gevonden heb? Nu al weet ik dat mijn mond het niet zal kunnen zeggen. Mijn hart zal het nauwelijks kunnen dragen Maar wanneer ik mijn God gevonden heb, zullen mijn vragen géén vragen meer zijn! Elk verlangen zal Hij stillen én vullen met nog meer verlangen.…

Tussen haakjes; wéér haakjes - (nog immer geen roos die stekel-loos is)…

Kon ik ze maar even stoppen. Even laten zwijgen, even stil. Ze doen niet wat ik wil. Ze knijpen nooit een oogje toe. Doen niet wat ik verwacht. Ze zwijgen nooit, vooral des nachts. Een paar uur vraag ik maar om wat vergetelheid. Ze gunnen me niet die tijd. Ik vraag alleen een beetje moed, om iets te doen, wat moeilijk is, waar durf…

m'n geheugen laat me in de steek is het vandaag een dag of een maand of is het een week…

Wim Duisenberg zijn vrouw die heeft een hobby. Ze zwaait graag met de Palestijnse vlag. Haar man zegt dat het van hem best wel mag. Ondanks bezwaren van de Joodse lobby. En Rita Kok heeft, om haar man te stangen, Haar zelf-geweven theedoek uitgehangen.…

Grossieren in oranje podia In gouden, zilveren en bronzen plakken En wat we verder vast nog zullen pakken (Of niet op duizendste seconden na) Dat wordt weer dagen juichen, hossen, zingen En uitgesproken standpunten verdringen…

'n Ochtend dat je wakker wordt geknald Op zo'n inwisselbare eindejaarsdag Waarin je toch al nooit iets wonderbaars zag 'n Dag die in constant geknal vervalt Elk jaar is nèt zo kleurloos als bijzonder Maar telkens eindigt alles met gedonder…

Varend door haar haren Glijd ik langzaam langs haar nek Dit geluk te mogen evenaren Geeft mijn welzijn weer een plek Strelend langs haar benen Voel ik de warmte door haar huid Ik zou haar alles willen geven Voor dat prachtige geluid Haar lach heeft mij bezeten Glimlach met blote tanden En een stem zo zacht De pracht, van diep beneden…

In de schemering zit zij te mediteren. Niets kan haar deren.…

Die op de Onmogelijkste Plekjes leven, Zich tussen Tegels zelfs Vermaken als waren Ze in hun eigen huis, De aardkorst doorboren Om lucht te geven Aan groei en bloei - ' k Wilde dat ze Mijn inktzwarte Nacht doorboorden Zodat ik met mijn Leven verder kon gaan…

Ik ben de grote gasbelgorgel en heb het neusje van de NAM waardoor er gasdruk in me kwam en ik veel valse trillers orgel. Ook speld ik vaak wat op de mouw en laat het dan, ja juist, blauwblauw - * Het fabelwezen "de gorgel" werd geschapen door Cees Buddingh'; In dit sonnettet is minister Kamp de Gasbelgorgel.…

Ook vroeger kenden renners een manier Om dopingfraude effectief te dienen Het was iets met kapotjes vol urine (Vooral bekend door Michel Pollentier) Wie had destijds gedacht dat die praktijken Veel later haast onschuldig zouden blijken?…

Ik heb het allemaal al eens gezien: een nieuw prinsesje, lopend door de straten. De pers houdt haar voortdurend in de gaten. Hoe zal het zijn over een jaar of tien? Als William straks zijn 'Katie' heeft gekust, laat hen dan alsjeblieft wat meer met rust.…