Alle inzendingen over bedankt

Je staat alleen de heuvel je voetstuk Ik zie je... je heft je armen ten hemel Het groen gekeuvel ondergronds geluk Koud als steen de vroege morgen Wat? houdt de toekomst voor ons oog verborgen?…

ik geef niemand mijn aandacht, vandaag zal het zo moeten zijn, jij komt waar ik al dagen op wacht, mijn gevoelens zijn zo fijn, bij jou verdwijnt mijn soberheid, bij jou ga ik helemaal bloeien, bij jou kan ik mijn ei echt kwijt, ja jij laat mij weer groeien, ach er was een tijd dat ik niet meer kon, maar jij prikte zo door mijn problemen…

met een hark zorgvuldig bij elkaar geveegd net zolang totdat waarheid niet meer zichtbaar oogt vliegen verdwaalde woorden onhoorbaar in het rond zij vleien zich neder op onontgonnen kleuren nooit zal iemand weten van de hoed noch van de rand tot de storm eens haar ware aard zal laten zien…

Talloze keren heb ik op je heen en weer gefietst, gelopen en in mijn dromen bewogen. Vele malen dacht ik in de sloot te geraken, maar niets van dat, ik liet de leedvermakers allemaal balen. Met mijn heldere ogen heb ik iedere centimeter van jou lief, omdat je getuige was van de dierbaarste momenten uit mijn leven, de wasserette zit er nog…

Och waarachtig bijna tachtig nog altijd prachtig want ik schrijf door de velden met mijn helden wilde paarden volop in galop grijze haren ogen die staren oude botten lekker ravotten met mijn kleinzoon een fijn persoon om mee te stoeien en inkt te knoeien blijf maar schrijven dan zal je blijven kon dat maar waar zijn maar het…

De straat... is nu van de muzikanten 'n schuiftrompet, een tuba 'n klarinettist zet de toon Jó..is er met zijn banjo zé weten er van wanten De straat... is vol van instrumenten, stemmen van allerhande klanken Ik wil hen -graag- met dit gedicht .....bedanken.…

Op station Zwolle zie ik wel eens de treinen van de Vechtdallijn, die naar beroemdheden zijn vernoemd. Zo neem ik namen waar van o.a. Herman Brood, Ilse de Lange, Daniel Lohues, Jiddu Krishnamurti en Jeroen Krabbé, maar ook de naam van Jannes van der Wal, onze wereldkampioen dammen, die bij Mies Bouwman zo olijk reageerde. Door…

Juli schenkt geen vergiffenis Juli is bedorven door het gemis van twee hemelse meiden in die helmaand gestorven Juli is niet het begin van de zomer Juli is koud en barbaars Weg in mij de dromer Vertrapt door de zwartste laars van zelfhaat en schuld Maar juli gaf jouw bevrijdende schoonheid die aan mij onthult gelukzalige vervullende vrijheid…

Het is zo'n dag dat ik opnieuw zag... dat wat leek op een slang in mijn donkere kamer en ik in 't nauw het gewoon, ja gewoon een stuk touw bleek toen het licht binnenviel…

Ik herinner mij hoe mijn vader in ons zomerhuisje in Gasselte met een schort voor de lekkerste pannekoeken bakte, die ik ooit heb geproefd. Er stond rinse stroop en poedersuiker op tafel, terwijl ik het dolste op de kaaspannekoeken met sambal was. De pannekoeken met ananas vond ik ook een gerecht uit de zevende hemel. Maar stiekem…

't Ging over mijn kaak, een knarsen, kauwen, kijken, we keken elkaar diep aan over correcties van een kaakchirurg, licht dat weg uit oog, staar, over een neuroloog 't ging over musea, leuke dingen, maar ook bloedpropje, tia, medicijnen, rolstoel waarvoor je wilt gespaard, over een kuur ging het, voor't reinigen verbaasd hoe we in 10 minuten…

MIJN MOEDER Zij was het die mij baarde Toen ik kwam op deze aarde Zij was het die mij voedde En voor veel verdriet behoedde Zij was het die zich zorgen maakte En toen ik jong was over mij waakte Zij was het die liefde kon geven En deed dat haar hele leven Zij ging tenslotte heen…. Mijn moeder liet mij toen alleen.…

De files worden met de dag hardnekkiger. Met een grote gelatenheid schuiven de auto’s richting werk. Eigenlijk wil ik jullie bedanken als je vandaag deel uitmaakte van de verkeerszee. Je bent een beetje de Mozes voor de motor. Elke ochtend splijt de zee van wagens netjes open voor de motard, die een vluchtweg maken uit de file. Naargelang…

Kleine Prins kreeg schaap Planeten hem dik fnuikend Prinsen onsterflijk.…

Wil je weten wie ik was met wie 'k mijn leven liep lees dan mijn gedichten. Wil ik zelf weten wie ik ben, naar wie of wat ik loop, dan ga ik terug naar wie of wat mij schiep, mijn pad verlichtte, me blijdschap gaf, me steeds voorzag van hoop.…

jij bent een diamantje daar moet men zuinig op zijn voordurend denkend aan de hulpbehoevende mens/kind fijn altijd piekerend wat er zoal met het mensdom kan gaan gebeuren zorgzaam/waarschuwend maak alles piekfijn in orde zonder klagen/zeuren jij bent een weelde voor onze maatschappij wees gelukkig voel je vrij…

Kringloopwinkel maar weer eens aangedaan Echt zo puur natuur bovendien spontaan. Evident een lederen handtas; een hamster heeft er niets aan Me toch laten inpakken door twee knuffels, en meis zeul maar aan. Gezocht ook gevonden, katten en ja pitbull, ook een kruising De pitbull waanzinnige gek, dikke onzin, larie en apenkool, vet bing!…

Nooit meegehuild met rotte zooi Der nog trots over , echte leven bikkelhard wel zo mooi. Goede Vrijdag.... 't blijft me heilig Wel om transparante redenen, en dat stemt veilig. Best nooit ofte nimmer wanhopen, boodschap van iemand met geweten Me ingeprent en me onverdroten ingepepeperd mama,papa, wel geweten. Op die bewuste Goede Vrijdag…

Zij is bepaald onbaatzuchtig. Niet zwaar op de hand. Soms zelfs luchtig. Zij neemt het leven, zoals het komt. Zij glimlacht standvastig, waar een ander de tenen kromt. Een leven vol medische malheur Genoeg voor 2 of 3 personen En toch geen tel gezeur. Zij toont bewonderenswaardig veel kracht bij pijnen en veel ongemak. Menigeen zou…

Spontane aai om je krullenbol gemeend ook puur Dingetjes vurig uit het hart ontsproten reine natuur. Wel en wee delend maar steeds weer Wel vaak gepeinsd - nu heb ik geen verweer meer -. Opgeven ons een zo onbekend woord, gelijkgestemde zielen Twee vechtertjes verknocht aan elkaar 't zijn stuwende wielen. Het horen zien en vooral het stillezwijgen…

Blij wezend om doorstaand verdriet Heftig oplaaiende lentebries vlammend in het verschiet. Chanson zo ademloos indringend prangend verlangen naar Me nimmer beloofde zaakjes werden blij tevreden erg waar. Tuindeur wijd open, vlinder net ontloken dikke min Verse bloesem erg veel belovend me zo naar de zin. Sterren doorprikken zwarte hemelen…

De vanzelfsprekendheid, hoe je meeging, hoewel nieuw voor elkaar jij voor mij als een anker, een treinvakantie, alsof jong. En dan na aankomst in de bergen en regen naar het einde lopend van een kaal dal terug langs een helling op een schapenspoor. De passen en angst die je overstak, op keien die groen-blauw blonken, beekjes, niemandsland…

Vermoeid door een aanhoudende buikgriep slenterde ik met mijn zak boodschappen naar wat ondersteuning bij de Albert Heijn. Een Marokkaanse goedzak op leeftijd zat driftig tekeningen in te kleuren en ik zakte even lekker door mijn knieën, rustig loerend naar de afgeprijsde bloemen en planten. Ineens was daar dat allochtone meisje, die…

een geschenk is het de waardering gegeven of gekregen zomaar van of voor jou kosten doet het niets dan een beetje moeite terwijl onschatbaar toch de waarde is een compliment een cadeautje is het een diepe buiging als geschenk verpakt gratis en welgemeend vraagt het een ding aandacht van jou en mij in en voor elkaar…

Hij heeft in zijn bruine trouwe gouden regenbogen ogen Rijkelijke belofte van knettergekke botjes aan de bomen Even genoeg van sofa maf geknuf en tv, weer die wilde rozen Bewondering ook verwondering, zo verwaarloosde tuin puur natuur ongeschonden Schreden voorwaarts, echt nooit verwacht, tout court Heden een grenzeloze empathie, uitgroeiend…

Hartendief, mijn meisje lief Dit kan je toch niet maken Gevochten voor je als leeuwin en tijgerin Je leven gered, zoet hebbeding Troost in nood en lachebekje zo innig met elkaar verbonden Meidje, met rood geweende kijkers ben 'k toch zo machteloos Dit kan je toch niet maken Slapen of eten doe ik ook niet meer Kaarsjes staren me verbaasd en…

(voor Oscar Wilde) Het is zover, na ruim een eeuw van vechten tegen de bierkaai, heeft de koningin van Engeland eindelijk het negatieve oordeel over Oscar's reilen en zeilen ingetrokken. Samen met anderen heb ik gevochten als een wakkere leeuw en zond ik brieven naar de koninklijke familie en de heren rechters, die maar bleven dwepen…

Al wat ouder, wat meer mankerend, niet alles meer, "zelf kunnen doen, helaas" zijn daar de toestekende handen, telkens weer bieden soelaas. Een bureau moet worden "afgebroken" om plaats te maken iets wat wij niet meer kunnen helaas, kleinkind en schoonzoon bieden uitkomst, staan klaar om te helpen, zonder relaas. Een bakkie koffie,…

In een rooswolk van verlangen zweefde een engel door mijn leven 'k mocht hem liefdevol ontvangen beschermen zou hij al mijn aardse wegen. Hij hielp mij d' eerste bloemen plukken aan de randen van de grachten en al wat in mijn leven niet wou lukken ging hij met lief - zijn veel verzachten. Hij waakte over mij in bange nachten hield zijn…

Uit één blind oog, vloeit een traan. Van verdriet. Uit één ziend oog, valt een traan. Van geluk. Uit blijdschap, omdat één oog nog kijken kan. Omdat één oog méér kan zien, dan twee ogen kunnen.…