Alle inzendingen over schilderkunst

Zou niet durven zeggen dat ik een smetteloos verleden heb ik zou niet durven zeggen of Geertje Dircx gelogen heeft zij was mijn dienster voor een tijd en niet alleen maar voor het huis Titus heeft zij grootgebracht en heb ik ook met haar gevrijd op haar verzoek mijn verdrietig hart heeft zij doorzeefd met troost toen Saskia gestorven was…

Ik streel je perzikroze huid met opgetrokken kleed in liefdevol gegoten water vergeef mij lief want Saskia haar beeld waadt er tussenin voert mij terug naar het begin waar liefde ons ontlook en ik niet vergeten kan veertjes strelen langs mijn slapen tillen hoog op naar het licht voel mij door hun warmte dragen mijn wereld lijkt een…

Mijn hoofd verkrampt het kan niet rusten verhef het zwaar door tergen van mijn lusten woel en zweet ik in mijn dromen verlang naar iets dat nog moet komen iets dat niemand anders ooit geschilderd heeft niet eens begrijpen kan wat diep hier in mij leeft daar ligt zij slapend naakt mijn ogen glijden langs haar lichaam dat mijn hart…

’t Is niet zozeer dat ik alleen rust en stilte binnenshuis vereer voor even afstand wens te doen hoe dierbaar ook de verf sleept toch de etspen, droge naald mijn passie, langs het leven van de stad lokt het landschap overweldigend door al het zonlicht op het water van de Amstel smeekt schoonheid rond de Omval ook naar het geschept Chineespapier…

Ruw aangezet met bergen en rivieren op uw handen die de bijbel trachten te verwarmen beweging eeuwig zwenkend door de molen van ons leven zwaarder door schaduwen van het licht over de knokkels laat uw ledematen en uw geest maar rusten want uw plek zal onophoudelijk zijn.…

De molen van mijn leven draait maar door en door het hoofd, de wieken slaan mij steeds tegen de grond wie kent je beter dan de spiegel die dagen slijt met zelfportretten weigert je om op te zetten je kunt zo tactloos zijn royaal met verf en geld je grote mond eigengereid, het noodlot sloeg geliefden dood alleen je werk doorstaat…

kom maar ventje rust je hoofd maar op mijn schouders laat onze tranen vloeien want ze zijn er niet voor niets in verdriet gevangen tranen van ons allebei verslagen ben ik lief en dankbaar kind jij reikte mij je snotlap toen onze liefste stierf dat teken is een grote troost die ik nergens anders vind jij liet aan mij je hart zien…

Je handen voelen koud en huid kleurt bijna net zo als eens je bruidskleed liefde schonk ons dode kinderen, doch Titus onze zoon, jouw beeld kan mij gedenken wie jij waarachtig was mijn liefste je handen voelen koud en huid kleurt vrijwel evenzo… als eens je bruidskleed dat ik kuste weggegleden uit mijn handen naar de verf en op het…

gebrul, gesnik achter mijn ezel steunend, kreunend mijn pardon, dat ik een flinke kou te pakken heb, ah-fijn…. hoe schoon de dames, heren zijn met rooie koppen van de wijn lach ik mij zot en spieren pijn hun tronies snikken vlekken op het doek van puur plezier, eentonig is mijn vak dus niet als beelden van modellen naakt of aangekleed…

zal je maar bekennen Saskia, het mij niet is gelukt, je beeld zo mooi te schilderen zoals je werkelijk bent er is geen kleur te mengen in de zachtheid van je huid je schoonheid is te machtig die het strelen van penselen niet erkent. ik doe mijn naam geen eer aan lief dat durf ik te beweren jij bent een kunstwerk op zichzelf en niet te…

Verf op mijn palet kookt liefde zodat het linnen bijna scheurt van hartstocht door de hete olie die straks de vezels brandt maar eerst mijn liefste danst je beeld dat wegdruipt langs mijn geest rechtstreeks naar mijn bonkend hart dat jij in lust doet smelten brandende vezels van liefde en leven brandende liefde als…

het is niet dat ik je veracht mijn stad waar ik toch ook het daglicht zag de stegen, molens, hogeschool die mij lijdend, schetsen zag ik wil verder, veel verder dan mijn ronde neus kan zien, veel verder dan het licht en heel misschien kan ik er ook mee spelen in duisternis en schaduw van de grote stad Leiden gegroet, laat mij niet lijden…

Hoe vederlicht vloeit veer en inkt de streling van mijn hand die zich gewillig leiden laat gaat boven mijn verstand heel zelfbewust vertalen impulsen in mijn geest de lijnen op papier en openbaren bovendien wat mijn ogen zien hoe danst de veer vol temperament met krullen, krassen voorbestemd mijn naam te dragen dankbaar ben ik voor…

na penseelstreken kwam je kleurrijk tevoorschijn onuitwisbaar mooi…

Ontroering brengt meer stilte dan zwijgen kan vertalen lichaamstaal blijft onveranderlijk in intieme artistieke streken eenzaam in liefdesverdriet gestreeld.…

Jarenlang vond ik het een geruststellend idee dat jij als een laatste Mohikaan je kleurrijke schilderijën maakte in je Parijse atelier. Ik zag je vruchten her en der verschijnen op de meest vreemdsoortige artikelen, ik vond je de laatste levende van de oude meesters die nog schilderden met hun ziel. Soms als ik depressief ronddoolde en…

Dit is de liefde: stilstand van de tijd. De jongeling die met het meisje in suizend onbewegen de steile rots afspringt. Tussen Teutoonse sparren heeft, onhoorbaar tandenknarsend boven een stalen baard, de man te paard - rivaal of vader - het zwaard vergeefs ontbloot. Zie ook de tanden van de honden die doodstil grommen aan de rand.…

Aardappels in Nuenen, in Arles zonnebloemen en in Auvers het korenveld met zwarte kraaien een man in knetterende zon aan ’t zaaien wat laat ik graag mijn ogen langzaam zoomen tot bij de klodders, vlekken, vegen, ze doemen op en dichterbij en terug, de kleuren draaien perzik- en amandelbloesems, hemels laaien in mijn hoofd en buik, handen grijpen…

Mijn rem brandt zei Gerard dauw me eens aan het is niet ver meer naar waar Jan steen en been klaagt over pijn in zijn bol Ferdinand maar toen Frans’ hals brak verliet hij het land…

Dag mevrouw Hemmes, ik ken u niet toch hangt u bij ons in de gang, er is eigenlijk niemand meer die u echt ziet want u hangt hier al tamelijk lang. Uw zuster hangt naast u, zo is mij verteld door de man van wie ik u kocht, u lijkt niet op haar, heeft een zachter gezicht ik denk dat die man u wel mocht. Uw zus lijkt op Bea van de tv uit…

Maak het geheel naar mijn zin met heel mooie kleuren in de vorm zoals ik het wil leg je ziel erin leef je uit met gevoel breng je geest, waar hij moet zijn ik ben bij je je kunt het, prestatie de drang is er en komt eruit ten koste van alles laat je gaan mijn opdringerigheid kent geen grenzen je verweert je niet kijkt omhoog de…

Boven Zaltbommel tekende hij wolken maar geen gewone alledaagse hij toonde in zijn kunstwerk diepere lagen vormde er zijn beleving in. Boven Zaltbommel dreven tolken zij laten door het leven van alle dag het Goddelijke zweven. Geïnspireerd door de aquarel van Anco Wigboldus. De foto van het kunstwerk is te zien op http…

stilletjes in de hoek vechtend voor zijn leven was hij altijd wachtend en gedreven, maar tot aan zijn klappen was iedereen het zoek. hoe kon iemand zo stil en bedaard klappen verkopen door te lopen. zo fabuleus hoe hij uit zijn hol was gekropen, want het gebeurde met een enorme vaart. buiten de ringen van de arena is de stille sluiper het…

Met het fijnste penseel de kleuren neergelegd ragdun, wazig de ogen toegeknepen sterk geconcentreerd afgevoerd de klanken de echo heinde ver weerkaatsend op de berg teruggekeerd om stil te staan…

Dicht en zo ver bij… in het glinsterende neongezicht ligt haar ware toedracht met het zachtbruin van de nacht onthult zij haar geboortegewicht Boven de ronding van de stadsspiegel steekt zij het skelet van ramen in de steigers ...en zij ontdubbelt zich op het schilderende water…

vlakken verdelen kleuren passend binnen zwart vormend een geheel…

Ik zag een veld vol stevige zonnebloemen, verbaasd dat zoiets hier mogelijk was en daarboven zwarte kraaien, je kent het wel, deze keer als levend schilderij van mijn beroemde zielsgenoot Van Gogh, Vincent ja, een depressieve aap zonder prozac helaas, de trein raasde voort, maar dat gele beeld raakte mij als nooit tevoren, boezemde mij angst…

er zijn niet veel kleuren mee gemoeid in rake streken ben jij de ezel en het doek veegt onbarmhartig jouw leven op het toneel uitgetekend…

Herinneringen worden opgeslagen oproepen kunnen we ze om dit alles weer te beleven boeken overrompelen penselen schrijven boekdelen het linnen krijgt kleur achtergrondmuziek in variatie uitingen verdeeld in contrasten toegevoegd aan belevenissen herhaaldelijk teruggekaatst in het denken en ervaren raak ik mezelf kwijt zijn mijn gedragingen…

Het schilderij vertelt op een ochtend tijdens een koude bries beroerde een penseel mij het groene gras en de blauwe lucht schakeringen in kleur gevoel en techniek fascinerende fantasie landschap in wording de zon breekt door de dauw glinstert druppel in een bloemkelk gedachten weerkaatsen op het doek vormen ontstaan en vullen sprekende…