Alle inzendingen over natuur

de wind ten huwelijk gevraagd opdat hij mij altijd strelen zal de maan als getuige gevraagd opdat hij mij laten schijnen zal de regen om hulp gevraagd om mij te reinigen van mijn zonden de zon om haar warmte gevraagd en mij met haar liefde te omarmen hou me vast…

Een koepel stralen schijnt de late zon. Op ‘t IJsselmeer ligt een gouden streep, 't verguldt een overstekend bootje. Gewillig wiegelen kleurtjes water in en uit elkaar, alleen zacht klotsen. Een sliert aalscholvers slingert boven een horizon van nevel. Een gat in de wolken lijkt een blauw meer, omringd door fjorden. Warme lucht dekt ons…

Het wonder van webben, wirwar van draden van druppels van werk en van weven in bos op de paden, in de tuin, in je leven, behoedzaam gesponnen de parels gewonnen, in de morgen, een uurtje, onvermoeibaar, de spin en haar rag, zo fijn en zo teer, trilt in de wind wiegt heen en weer, de dag die begint met een lach dank dat dit mag en ‘…

trompettengele bloemen omringen de wortels van uitlopende kruinen voorjaarsklokjes tonen een bodem van klanken het eerste lentelied kriebels in het hart voeten maken huppelpasjes gelijk de lammetjes zo klein nabij de ooien de tedere beschermelingen voor de nog zo frisse wind een fris groen takje heeft zich verknocht aan een oude…

De natuur zou moeten zijn een oase van rust en stilte schoonheid, reinheid zachte geluiden van vogels en krekels groen, kleuren van planten en bloemen Alleen de mens hij weet geen raad meer denkt niet meer leeft voor zichzelf laat de natuur langzaam verdwijnen totdat hij ook zelf er aan ten onder gaat…

Wild vrat aan basten, aan hun huid, niet langer vol te houden was het voor de bomen. In wind hoord’ ‘k hun krakende geluid. Ik zag er eentje knielen, ja zelfs bomen, als nederige zielen. Ze braken in de storm tot stompen met relief, waar, uitvergroot, de splinters, flinters hout ruig berglandschap verwerden met steile diepten en geheimen.…

ik zie het beven van de zee in de branding van eb en vloed krachtig afgescheiden pijnlijk verlangen in stilte weggevloeid ik zie het nemen van de zee in een onstuimige stroom het strand is weer klem gezet piekeren in slapeloosheid een machteloos verzet ik zie het geven van de zee als zandloper langs het water de jutter zwerft nog rond…

Het komt dus toch, ik zie de lucht al kleuren met tere tinten uit een droom ontwaakt. Heel binnenkort gaan weer de bloemen geuren en zoveel dat ons koude hart weer raakt zal gauw verschijnen in de ochtenduren; ik kan het wachten nu haast niet meer aan. De lente met haar licht zal weerom duren tot alle bloesems langzaam zijn vergaan. De mensen…

in de vroege ochtend kwam hij mij vertellen dat de zon was opgekomen of ik nu eindelijk mijn gordijnen ging openen en wilde ontwaken uit mijn dromen zodra het voorjaar daar was zou hij 't mij laten weten (middels 't hoogste lied) hoe de lente is gekomen…

Wanneer eindelijk de zon schijnt is er niemand die nog moppert, de kou is vergeten, maar zodra de zon achter de wolken verdwijnt is mopperen weer het onderwerp van gesprek!…

de viool strijkt de narcis glad in zes richtingen, terwijl de trompet trompettert, toch lokt het de Lente niet uit haar schulp zij houdt zich verborgen achter een kwintet van wolken, al laat zij sneeuwvlokken dansend op de aarde neervlijen of heeft zij wellicht 'n pact gesloten met koning winter die haar in 'n wurggreep houdt tot zij…

Bomen rijpen. Met op de takken een laagje ijs Sneeuw dwarrelt of valt met vaart naar benee De ijsvogel is zichtbaar Voelt onraad en vliegt weg De sneeuw knispert Onder onze passen 't Is stil in 't wit en het blijft gestaag, zeker vallen Onze schoenen vormen een spoor Ga mee…

(voor Rimmer) Een wolk spreeuwen als een grote, enorm wendbare golf die klotst en deint aan het gewelf ~~ ~~ ~~ Op de grens van dag en avond, worden blauwzwarte besjes van de Kornoelje verteerd ~~ ~~ ~~ Met z'n allen één, scherend door de lucht Een zeer artistiek schouwspel van bovenste plank ~~ ~~ ~~ Na het struinen…

Vandaag voel ik me als de zee ruim schuim vol wit vol water de lucht vol licht vrij vergezicht de wereld is voor later.…

Bovenop een hoge berg bivakkeerde ik als sneeuw Langzaam maar zeker stroomde ik als water op weg naar de zee In grote hoeveelheden door lange, diepe bedding slijt en rond ik vele stenen water van armen slok ik op Craquelé-slib als in kunst nadat water in massa verdween door laagte getrokken, op weg Immer. In zomerse hitte Lijd en leid…

magnolia en oleander wees schrander en verander nooit van naam bid om blauwe luchten als u bloeit…

ik buig voor je grillige grootsheid je waait, zoals jij wilt uit alle windrichtingen je verkoelend briesje laat mensen glimlachen in de zomer géen wolkje aan de lucht je verwoestende kracht jaagt een tsunami over het land laaiende vlammen wakker jij aan wat rest, is as ongebonden ga jij rond de aarde jouw adem…

Zie nu 't vorm-slorpend grijs fantoom van mist Zich vlijend om 't gebied van stad en land; De lichten schijnen met een matte brand, Gehuld in damp'ge waâ van amethyst. 't Lijkt àl verwazigd wat ik helder wist Gezien door dof-beslagen, glazen wand, Waarboven zich de grauwe hemel spant, In nevelzee, half zichtbaar, half gegist. Het maanlicht…

een verkleurend blad bomen sluiten hun poorten geruisloos vallend…

tussen het groen striemende ver van werkelijkheidsrand glanzen ze belust om passie op te werpen als wonderlijke wording hun kelken open…

De zon komt aarzelend op gaat sprankelend ten onder De liefdevolle eenzaamheid zal zonder jou, mijn lief nooit meer dezelfde zijn Ik zie jou zo graag zonder woorden fluisteren naar je ademhaling luisteren alsof voor de eerste keer een nachtegaal zich horen laat Gevangen tussen zon en maan ben jij het baken en boei zelfs op…

Door ochtenddauw getooid en koperen zon beslagen, imposant doch fragiel trekt natuur zijn gulle spoor van rust en welbehagen door zinnen en door ziel. Slanke sparren toornen zo lijkt, tot aan de hemel, de nevellagen voorbij. Aan hun voet mierenhopen, naarstig op en neer gewemel in een sparrennaaldensprei. Een rosse pluimstaart steekt…

In de luwte van de duinen ontwaakt de zilte zee. In het zachte licht brengt ze haar golven naar het strand. Op deze laatste ochtend ben ik thuisgekomen en keer ik niet meer om.…

In het vroege morgenlicht, hoor ik de vogels zingen. De merel fluit zijn keeltje schor, uit liefde voor zijn wijfje. En als hij zwijgt, dan luistert hij, met trilling in zijn lijfje.. Het is een heerlijk lief geluid, doet me de winter snel vergeten. Geeft vreugde in het oud gemoed, brengt mij de lente heel nabij. Laat me opnieuw verlangen…

Grimmig snellen rondgerolde wolken, Eindeloos grote kluwens, aan door 't blauw. Doodse stilte! Toch, ze naadren gauw, Scherp weerspiegeld in de molenkolken. Schelle fonkling van miljoenen dolken; Dan de donder; en, van regen lauw, Schudt de wind de hechte molenbouw, Loeit het rund, dat wegvlucht, ongemolken. Zuiver, als geslepen edelstenen…

Ik omhelsde een boom, een heel oude boom, een boom van meer dan honderd jaren. En in dat korte moment, dat stille ogenblik leek het alsof die oude boom en ik plots zielsverwanten waren. Ik voelde een kracht die ik niet had verwacht, een kracht haast niet in te tomen. Ik legde mijn oor en omhelsde hem fors en 't was alsof ik, achter zijn ruwe…

midden een goud rode dageraad ontdekken hoe vogels in het gesluimer van mijn berk als talmende poses kopjes in hun vlerken de stilte zitten te koesteren doet me zo gezegend voelen dat ik voor hen dromen verder uitzaai…

Schaduwen in de sneeuw van bomen, langgerokken vertellen mij dat de zon zichzelf glanscentueert terwijl ik mijmer over schoonheid niet te vatten in gradaties van helder en blits Ik sta voor een keuze in mijn leven het gewirwar in mijn brein is nu rust en elk antwoord is juist…

Goedemorgen ochtendgloren mag ik u even zeggen dat u mij wel kunt bekoren met uw prachtige kleuren verschijnt u nu hier dus open gauw uw deuren en vraag de ochtend ten dans zodat u samen kunt schitteren grijp dan nu uw kans…

met opvallend aanwezige bloei op de nog kale takken vraagt hij gezien te worden als datgene die de dagen verder doet opengaan zonnekant van leven met doordachte weelde in de kijker zet…