Alle inzendingen over psychologie

Als medicatie die mij Zo zorgvuldig door mijn Artsen is voorgeschreven Niet meer in staat is Mij te bereiken over Die verre oceaan van Totale onbereikbaarheid, Als gedachten die eerst Met me op de loop waren Gegaan onzichtbaar aan De einder zijn verdwenen, Is het uitsluitend nog Jouw schitterende kop Met prachtig glanzende…

ik leg mijn hoofd in jouw handen en geef me over aan wat is waai mee met alle winden op geruisloze tonen van het zijn gesloten ogen openen mijn ziel die naarstig opzoek is naar geborgenheid daar waar donkerte de waarheid bevestigt…

hij legt zich neer in wind, in de tijd waar hij om vroeg en in die dagen reist hij door het leven, luistert naar alles wat stilte hem geeft het gras verstaat zijn verlangen het lief en leed, het hebben en houwen het geruis van het heelal en al de andere plekken die in een antwoord naar binnen keren vogels, zwartglimmend, krullen zich…

met al mijn liefde til ik je op uit het nu laat ons geruisloos zweven op tonen van de vrijheid vliegend naar verre oorden waar we ons laven aan alle schoonheid die voor 't oprapen ligt kleuren wangen rood onze longen vullend met zuivere adem die ons voor altijd verlossen zal…

de grijsheid terneergeslagen vluchten ogen naar onontgonnen gebieden waar alleen zij 't bestaan van weet daar waar ze nog ontluiken zullen vlinders in vol ornaat dansen en geuren in volle glorie je hart doen smelten zo maskeert zij de bittere waarheid die bladeren doet dwarrelen in alle kleurschakeringen, zodat tranen geen vrij spel…

Verstoten door de koning Verbannen door het volk Waar ik al zo lang toe Behoor trek ik mijn Lot aan en reis In doodspijn heel Alleen door de woestijn Die het leven voor mij Geworden was - dodelijke Eenzaamheid zoals alleen Echte eenzaamheid kan zijn Op zoek naar een bron waar Ik wat water kan drinken Dat mij verlossen moet…

zo dachten wij verbeelding in het zwerven en het spreken van raven het hoofd dat alles voelt door steenslag, tot beneden of op de vlucht ik trof hem in een zwarte jas zijn taal gelijk dacht ik weer zo'n man niet alles is hemelhoog zo dacht hij regen zonder woord…

Vannacht maakte ik Een droomreis door Bijbelse taferelen Na mijn eenzame tocht Door de woestijn waar Alleen kwartels en manna Mij tot voedsel konden Dienen, kwam ik aan Bij het paleis van De koning dat in een Groene oase van kleur En stilte gelegen was En juist toen de koning Had bevolen mij binnen Te laten kwam ik terwijl…

BERICHT VAN EEN DOLER Wat is de wereld Toch lang leeg Geweest, gevuld met Alleen dode lichamen Stoffelijke omhulsels Van wat ooit mens was Een kleine zestig jaar Heb ik hier rondgedoold Tussen louter lege Hulzen en niemand die Mij ooit gekend heeft…

Gevangen zit ik in Het idee ergens te Moeten komen, ergens Te moeten zijn - En dat vooral op tijd! Hersens die telkens Opnieuw door stress Worden samengeknepen En verhind'ren dat Ik in vrijheid leven mag Zoals altijd…

de stilte van papier aangeraakt door zwaarte buigen zinnen in hun klank er is niets te horen, buitenom de woorden rond mijn oude oren tegen wil en dank het klimt in ogen, torenhoog gestapeld tot een vorm- en uitgedacht volgens de norm van wat er is geleerd elke letter kleurt verweerd en jong ook tegelijk…

voor de opkomende storm schudt zijn kont, in afwachting van wat komen gaat kan ik de klok er vandaag op gelijk zetten of zal ik nog even wachten het gekletter zal niet van de lucht zijn evenals mijn vuurwerk (wat ik achter de hand hou)…

Niemand kent me zoals jij mijn diepe gevoel mijn ware ik mijzelf. Zelfs ik ken mijzelf niet meer als ik terugkijk in de tijd naar vroeger vol herinneringen Wat is er toch gebeurd in en om mij heen dat jij nog wel weet wie ik ben Waar ben IK gebleven tussen alles wat ooit was en is geweest Jij kent mij zoals ik was ver terug…

boerenjongens, boerenmeisjes en daar gaan we weer: een glaasje madeira my dear? zijn grote snor verbergt niet veel een stem als thuis op elke buis en olijk woorden wisselen terwijl de winnaars weer bedisselen in wie er nu gewonnen heeft thuis op de bank genieten van een dienblad vol met thee, een kaarsje en de happy soul of buddha ga…

soms denk ik aan het eind van een lange dag het is tijd een stap terug hoe het zal zijn wanneer niets meer zich strelen laat, afstand onvermijdelijk spreekt in alle ernst voor een groter leven nachtogig zonder handen om te bereiken of je lichaam dat woelt in een doodgewone taal soms denk ik over loslaten en wie er na komt wanneer…

Zijn het maar wollen dromen? Toch het verleden leeft, het krijgt een onweerstaanbaar vervolg uit de beker die ik tijdloos leegdrink, de hoorn eerder gevuld met eb en vloed van het geluk , regelmatig verkort en vervlogen, wreed verkleurd in witte regenbogen in de hartstocht van het bloed. De bodem is nog niet bereikt omdat ik…

Kan het je ook niet schelen, Welke rol jij nu moet spelen. Of ben je enkel blij Met een actieve partij, of met een passieve in je leven. Je kunt ook eens leren te rolleren.…

niets verandert de dingen gebeuren, al verberg je het sterven achter ribben of in boodschappen onzacht gesproken laat het rolgordijn maar zakken over woorden, over mij laat mij met hoog gehuil er bestaat geen glazen zweep geblazen uit de maan…

Jarenlang vergezeld door de schijn slechts zichtbaar voor hen die het waagden te verdwalen in de onmetelijkheid van mijn ziel maar hopeloos verstrikt raakten in de spinsels van mijn brein Onvermoeibaar probeer ik letters te vangen maar mijn woorden verdwijnen onafwendbaar in de kieren van mijn leven.…

in zachte gebaren vochtig langs een koele wang opgestoven door wat haar en wild bespeel de takken als de dwarreling van oud bewaren stil verkild in doosjes van geluk de snelle vlucht naar toen gelijk de zilte zoen van ooit een vlindervleugel wordt heel zacht omhoog getild…

Vanuit het totale niets, Vanuit de morgenglans der Eeuwigheid ben ik in Het licht ontstaan Uit en in dit licht Geboren - licht dat Tijdens mijn leven zo Vaak ontbrak - 't is Mooi geweest hier op Deze aarde waar de een De ander vooral het licht Niet in de ogen gunt - dit Samenraapsel van nietsheid Doet mij vooral terugverlangen…

Wordt er gefluisterd Dan wordt er ontluisterd. Vaak gaat het over vragen Die geen daglicht kunnen verdragen Die aan respectvol knagen. Gelukkig ging ik weer beter horen Met apparaten in mijn oren.…

over de wind een hemelsblauwe kus op mijn rug schrijf ik wolken kleur de seizoenen met schildersoog de woorden fluisteren onder mijn huid zoals ze altijd hebben gedaan onder de spiegel is het stil daar drijven dromen langzaam voorbij vandaag ben ik een meer morgen een oceaan…

Het leven wil ik begrijpen, Ongevraagd gekregen geschenk Waar ik mee doen en laten Kan wat ik wil - om er van Te maken of niet te maken Wat ik in mijn gedachten heb En des te vaker ik probeer Tot de diepte van het leven Door te dringen des te meer Ik tot het besef kom dat ik Tegen een glazen plafond Aanstoot, een dunne vlakke…

hetzelfde huis, uren langer zwijgen er zijn geen levende verhalen waar ik sta en het avondlicht in de kamer zou een schim kunnen zijn wolken blijven star donkerder boven luisterloze leien hij gaat liggen ver uit het gezicht van een lelijke, grote maan en zijn vader wacht tot het geschuifel voorbij is zoveel mogelijk…

zonlicht kust de zwaan die haar veren oppoetst voor de dag die komen gaat andere gevederden schrijven geschiedenis in de lucht die onleesbaar lijkt doch verstaanbaar is voor hen die in geheimtaal converseren zij lieven liever…

is mijn vleugel niet meer dan denkbeeldig, dan een wimper van de wind over dichte zee, ik vraag je, immer of ik wolken ben, transparant voor het oog, van nog minder dan een gezicht golven ruisen door elkaar heen, harder dan ooit tot ze het antwoord zijn geweest ik plaats -straks- op de tijdlijn terwijl de dag in stukken breekt wellicht…

Meelzak met wit gestikt lint En uitgelopen vlekken Door chloor hopeloos Achtergelaten op wat Een zwembroek moest zijn Lubberig hangend om het Magere jongenslijf Bibberend van de kou Angstig wachtend op De sprong in het diepe Die komen gaat - maar die Nog niet half zo erg is Als het gejoel, geschreeuw En gefluit van die horde…

Mist regeert in het hoofd Hersens die maar moeilijk Reageren op prikkels die Zinloos uitgaan en in Het volstrekte niets Lijken aan te komen Schakeling tussen cellen Uitgeschakeld voor nu Tot opeens Rinsma opdoemt, Vervoerder uit Franeker, Holland, en ik met zachte Drang word teruggeleid Naar de wereld waaruit ik Afkomstig was…

Ben je over je zelf niet tevreden, Onderzoek dan de ultieme reden. Liep je opvoeding uit de pas, Of ben je nog zo groen als gras, Of lag het aan de omstandigheden. Ben je eens weer jezelf, Dan gaat het daarna vanzelf.…