de lengte van een magnolia
nu nadagen naken, koud
onzeker tastend naar een vlaag
van warme wind
zie ik een kind, het speelt met zand en water
waar het slechts zijn handen vindt
herinnerend aan later
daar zal hij op wasdom stuiten
doorgeleefd in zijn ballon
rood, geel, goud
de dag is oud
nog voor zijn ogen sluiten
... Uit: kleine meicyclus ...
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...edicht.php?fotogedicht=nadagen
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 7 juni 2013
Geplaatst in de categorie: psychologie
Schrijft een herinnering naar later...
Mooi gedicht.