Alle inzendingen over verdriet

Ooit werd ik begeerd nu genegeerd Ooit voelde ik me vereerd nu zwaar bezeerd Ik heb nu geleerd ben zelfs bekeerd De liefde verleerd door pijnen verteerd Ooit geobsedeerd maar dat bleek verkeerd Daarom nu volleerd zelfs een beetje getalenteerd in het omgaan met een gebroken hart…

Dat gevoel, zo diep van binnen, het zit vast en wil niet gaan. Elke dag opnieuw beginnen met een lach en met een traan. Dat gevoel zo vastgeroest brengt mijn gedachten terug naar toen. Als ik dan nu kiezen moest zou ik het heel anders doen. Dat gevoel, het blijft bij mij en het wisselt keer op keer. Soms verdrietig, dan weer blij en…

Waarom ik de lome nachten Met wrange tranen bedauw? - Ik weet niet wat ik liever deed, Dan dat ik het zeggen zou. En wou ik het ook al zeggen, Weet ik, of ik het wel kon? Voor alles is er een oorzaak, - Maar hebben mijn tranen een bron?…

Als zo ons zaad Langs weg en pad op wind vergaat Vertaalt ons hart dit kwaad Als bitterdiep verraad: Dit kind van ons reed op een doodgewone straat Waar kruiste zij Uw weg die hoger gaat Wij hebben enkel borden voor normaal verkeer En ook geen kinderen meer Dan die wij hebben Heer Dan die wij hebben Heer O God wat doet dit zeer…

Indien ik een regenboog kon nemen, zou ik `t voor je doen. En samen zijn schoonheid met je delen. De dagen dat je bedroefd zou zijn, zou ik indien ik kon, een berg voor je bouwen, dat je kon beschouwen als je eigendom. Een plaats om de sereniteit te vinden, een plaast voor jou alleen. Kon ik je verlossen van al je problemen, dan zou ik `t…

Als een vlinder in zijn vrijheid dwarrel ik in mijn sas over wolken terug naar de tijd waar het samenzijn ooit was het verleden mocht niet baten wat toen gewoon was klinkt nu gek maar waar wij eens samen zaten voel ik nu die lege plek het was te mooi om waar te zijn jij en ik, ik en jij maar ons geluk brengt nu die pijn waarom bleef jij…

Het blijft zo pijnlijk zo tastbaar dichtbij en elke nieuwe dag voel ik je nog bij mij Tijd die verstrijkt en toch went het niet ik moet nog zo leren leven met mijn verdriet Het voelt zo anders zo onheilspellend kil mijn leven verandert zonder dat ik het wil Niets is terug te draaien ik mis je lach en je traan ik ben nog steeds verbaasd…

Wat gaat er door hun hoofden heen als zij kiezen voor geweld zijn zij zo dwaas en zo gemeen dat een mensenleven niet meer telt Wat gaat er door hun hoofden heen dat zij de wereld willen raken met een vernietigende vliegtuigbom en zoveel slachtoffers willen maken Wat gaat er door hun hoofden heen dat zij dit leed willen bewerken willen…

Hoeveel pijn is te verwerken? Wat is draaglijk voor een mens? Wat maakt leven waardevol? Waar ligt toch die grens? Wanneer komt toch dat punt Dat verdriet berusting wordt Waar pijn vervaagt in tijd? Waarom is het leven kort? Hoelang staat er voor spijt? Wat is nu de standaard Voor verwerking van verdriet? Er is spookt van alles door mijn…

Negen maanden waren samen één ja lange tijd vormden wij één geheel. Negen maanden samen jij en ik onafscheidelijk géén ogenblik. Veel meer liefde had ik je nog willen geven maar jij koos voor een ander leven. Nu gaan we samen verder in één hart samenzijn en toch apart…

Men zegt de tijd heelt alle wonden en verdriet slijt met de tijd. Blijkbaar is de tijd de weg nu kwijt. Ik wacht wel, ik heb alle tijd.…

Een traan valt mee te leven Een traan die hoort erbij Om hem even weg te vegen Zo ben je weer even blij Twee tranen zijn moeilijk Met dubbel zoveel verdriet Je krijgt dan een andere kijk Maar vergeten doe je niet Een overvloed aan tranen Die als regen druipen over je gezicht Ik denk aan de momenten samen Aan de donkere maar ook degene…

Doodse stilte Een grote leegte Jij bent er niet Veel lawaai En veel mensen Toen jij me verliet Een rotgevoel Helemaal alleen Jij bent er niet Wij met z'n tweeen In elkaars armen Luisterend naar een lied Ik alleen Op mijn kamer Jij bent er niet…

Meer een doekje voor het bloeden Daar kwam het op neer Het moest mij erger leed behoeden Kwetsend des te meer Loze woorden leeg en hol Om er maar vanaf te zijn Eisten toch hun zware tol Vertrouwen broos en klein Wanneer ik vroeg: "Schat is er iets?" "Je bent vandaag zo stil" Hield jij je mond en zei dan niets Je bleef dan koud en…

omgaan met angsten en verdriet stemmen in mijn hoofd controle overboord emoties worden afgevlakt een zelfbeeld dat niet meer de hoogte inschiet demonen komen in tienvoud op me af een leven in een eigen wereld gedachtekronkels van buitenaf mijn leven uitgedrukt in een troostend gevoel een doorbreken van een patroon niet weten wie…

Mijn hart huilt een groot vedriet, voor mijn kleintje, te vroeg gegaan. Dat reeds op drie maanden al mijn schoot verliet, geen kans gekregen te bestaan. Meer dan een jaar later, nog altijd die pijn. Me steeds afvragend, waar zou mijn kleintje zijn. Misschien is er iemand die voor haar/hem zorgt daarboven. Het houdt me recht door daarin te geloven…

Tussen beeldjes, bloemen en portretten Zitten de herinneringen Uit de tijden van ’t verleden Er kwamen nieuwe poppen bij te staan maar ook de tijd is doorgegaan Zo maar op de vensterbank Een lijstje aan de muur of uitgestald in moeders notenhouten kast Dragen zij voor altijd de herinnering Dragen zij nog vaak de loden last Want achter…

Met geen pen te beschrijven met geen woord te zeggen op geen enkele manier uit te leggen Ik doe mijn best maar de woorden blijven op mijn lippen kleven als ik je wil vertellen dat ik heel mijn leven op jou zou willen blijven wachten komen de woorden niet los van mijn tong maar maakt mijn hart een sprong iedere keer dat ik naar je kijk…

Je hebt zoveel te geven je leven is zo rijk je wilt die liefde delen je hart is kinderrijk een kinderlijk verlangen en steeds maar weer die pijn verdriet is niet te vangen zou het eens zo mogen zijn... ik wil niet steeds maar vragen hoe is het nu met jou? de last die jij moet dragen is hard - voor elke vrouw Veel weet ik niet te zeggen…

Toen ik nog een paard was in een weiland, had ik alles zelf in de hand, was ik heerser van mijn eigen land. Die tijd was ik vrij, zo vrij, en iedere nieuwe dag maakte me blij, zelfs een verfrissend lentebriesje langs mijn zij. Nu zit ik in een stal, tussen twee muren, in duisternis gehuld, lonkend tussen de spleten om naar de zon te gluren…

Als ik in je lieve donkere ogen kijk, zie ik hoe veel moeite het je kost, je wilt sterk zijn, niet bang zijn, en van die vreselijke pijn verlost Ik zou willen dat ik iets voor je kon doen, iets om de pijn dragelijker te maken, misschien wel om hem af en toe te laten vergeten, zonder je zelfrespect te raken. Je wilt er niet aan toegeven…

Ik kijk in jouw ogen, Maar eigenlijk zie ik Zijn ogen. Jij raakt me aan Maar, ik voel zijn handen Mijn hele lichaam aftasten Ik wou dat ik jou kon voelen En niet hem… Ik hou van je Maar iedere seconde Dat ik mijn ogen sluit Zie ik hem Hij die me uitkleedt met z’n ogen Ik wou dat ik jou zo kon zien kijken Jou zo kon voelen … Als ik je…

Kwetsende woorden, misse gedachten. Een ster hoog aan de hemel fonkelt en wordt helder. Gehoord heeft ze me zeker, schuldgevoel komt bovendrijven. Tranen wellen op, maar blijven zitten. Een vriend, een knuffel, een huilbui.…

Kon ik nog maar even, nee niet de hele tijd. Kon ik nog maar even bij je zijn, want nu ben ik je kwijt. En niet voor even, maar voor altijd.....…

Soms is het allemaal zo moeilijk is het zo donker om me heen dan kan er geen glimlachje meer af en voel ik me zo vreselijk alleen Niemand zie ik dan meer staan verzonken in m'n eigen verdriet zie ik geen vreugde meer of blijdschap al die mooie dingen zie ik niet Ik sta op zo moe zo futloos aan het begin van zo een dag sleep me door…

Zo sterk, zo zelfverzekerd, dat was jij toen ik je net kende, Zo mooi, zo onafhankelijk dat was jij toen ik aan je wende. Iedereen keek naar jou, De mooie, sterke, jonge vrouw. Altans dat deed je iedereen geloven, maar langzaam aan komt nu alles boven. Jaren heb je gebouwd aan die muur, Hij brokkelt langzaam af, ieder uur, Want ik weet…

een niet-begrijpen een koppig zwijgen je laat de pijn ontwaken en verft een landschap waarin ik alleen nog maar wil slapen je steelt mijn dagdromen onzichtbaar gevuld met een stamelend hopen maar met elke hartslag sterft mijn ademhalen in een zwellend wanhopen met één vingertop beroer je mijn koude lippen die koortsig tasten naar…

Verraden en geslagen Tranen van verdriet Waarom nou toch verlaten Een antwoord komt er niet Wat was is gaan vervagen Verdwenen in de tijd Waardeloos geworden Omdat je het vermijdt In schoonheid vroeg gestorven Verdronken in een wel De allermooiste hemel Muteerde in een hel Gebroken en vernederd Vertrouwen broos en teer Gebrandmerkt…

Geraakte ziel diep van binnen scherpe pijn immens verdriet Beschadigde ziel kapot gerukt een gat geslagen onherstelbaar? Groeiende ziel ruimte vullen met 'zijn' hier en daar Ziel ik ben liefde... ...al dat is…

Langzaam zweven mijn gedachten Koesterend ons innig samenzijn Wat wij gisteren mochten beleven Langzaam zweven mijn gedachten Terug naar het moment Dat je mij intens in liefde nam In mijn gedachten Ga ik terug naar gisteren Koesterend ons innig samenzijn Waarom moest je terug? Mocht je niet langer blijven... Terug naar het moment Dat je…