Alle inzendingen over filosofie

Het aardse van de dingen wordt onderaards gevoed, doordat mensen elkaar verdringen, naar het leven staan als het moet, een werelds gekrijs van culturen die elkaar de weg versperren, zuigt het bloed uit de levensgrond, en brengt ons verder van het paradijs, vermoeid van het niet meer weten in het spoor van een gebroken voedselketen, de magere…

Er is geen troost In het land zonder tranen Er is geen leed In het land zonder verlies Er is geen emotie In het land van minzaamheid Er is eeuwig liefde Het beloofde in al zijn vormen Mij hart is verkrampt Ongevoelig verdroogd Pijnlijk herinnerend Het verleden…

De lente werd een purperen gang, er bewoog licht in het prille groen, stappen knarsten een winter lang, in echo’s gekrast in een nieuw seizoen, ik versnel een meter om in het gezicht te komen, en jou in het natte gras te paaien, graai het botergeel uit de paardebloemen, in de lome spiegel van de morgen paren bijen om de geuren, zoemen…

Het licht schrijft zonder woorden en wars van alle schijn, het zingt van zoveel heimwee van verlangen dat niet ophoudt, van vervulling en weer opnieuw... Het licht schrijft zonder woorden van eb en vloed, van tranen en durf, van moed. Het licht kent geen ophouden, geen vertraging, het wenkt en groet.…

ik woon in het park der geestelijke onnozelheid mij ontgaat niets en alles maar ik word gestuurd of wellicht om de tuin geleid het stroomt over voor mijn ogen en lijk kunstig door de werkelijkheid bedrogen ik vul dus geen zakken met zand en schuif gewoon op met de ademende vloed; ik laat me de eb ontnemen daar sluit ik de…

De seconden gaan te rap om de uren te vergaren, wat alleen verbindt is tijd, gesponnen op een brug van grijze vervlogen haren, ze wuiven naar elkaar, soms ook terug, sedert uitgesleten jaren en moeten ze bekennen om elkaar nog altijd niet te kunnen herkennen. Hoe verloopt een strijd door zelfverwijt, door geaardheid - op voorhand -…

In het dorstige land tasten daklozen in het duister, ze zijn de stralen van een getergde zon en goddeloze geloften al tijden moe, papieren regels rotten in het hout, een leger van houtwormen splijt de wereld open en dekt de zee met maskers toe, in de vlijt van alle gestorvenen treft alleen de hoop geen verwijt, de nachten woelt de…

En steeds weer verlangde ik naar het licht de rivier van kristal de roep van de ochtendvogel de dans van de windvlinder de geur van de roos die bloeide voorbij de schaduwen van eenzaamheid Daarom, menslief Gedenk niet mij maar alleen mijn woorden… de droom die erin schuilt... een vallende ster schitterend... heel even... voor ze…

Een ontzagwekkende lawine van werkelijkheden Meanderend door lichaam en ziel Brengt mij in vervoering In beroering Vijf vingers aan elke hand Waarmee ik kan voelen Gewaarworden Ontdekken Proeven Twee welgevormde oorschelpen Waarmee ik mijn levenslied in agitato aanhoor Een paar ogen Aanschouwt de onmiddellijke omgeving Merkt op Onderscheidt…

de ontembare geest openbaart zich door de suizende stilte van de wind kruipt door het oog van ons bestaan heeft oneindig veel geduld tegenover ware grootheid gaat door de díepste diepte wat ons roept, drijft tot een volkomen aaneengesloten beeld als blijvend sprekend geheel dat alles omvat zonder enige pauzes spreekt de geestkracht…

dag in dag uit worden we geconfronteerd met negatief gefluit bloed, tranen, het zoveelste kunstbeen het geschreeuw gaat dwars door ons heen elke dag opnieuw een forel met een dichtgenaaide kieuw de wereld vergaat niemand weet wat hem te wachten staat. waarom verdriet en getreur geniet van een tulp in volle fleur geniet zoals nooit tervoren…

dromen herinneringen een beeld voor mijn gezicht gedachtes flarden alles aan het licht beloftes die mij zijn beloofd waarin ik vroeger heb geloofd ruzies situaties gesprekken in mijn hoofd filosofische gedachtes die mij hebben verblijd gelukzalige eenzaamheid…

Als de laatste getuige sterft dan verdringt de leugen de WAARHEID!! Als de laatste getuige sterft begint de verkrachting van de GESCHIEDENIS!! Als de laatste getuige sterft dan maken historici van idioten WIJZEN!! Als de laatste getuige sterft dan maken historici van wijzen IDIOTEN!!…

uit de handpalmen begon het blootleggen van je dagdagelijkse leven op ontdekkingstocht uit hoogst intieme relatie die je de adem beneemt wie zaait zal oogsten rijk aan groeikracht voor het eigen karakter omrankt een fonkelend spoor waarin verdriet en vreugde elkaar afwisselen bloesemrood wekt de aarde ontvouwt zich de oogst tussen…

verliep elk uur van de dag maar zo rustig als dit moment, nu ik aan tafel zit, de thee inschenk, op mijn gemak de krant open sla beseffend dat de zin van het bestaan wellicht in gewone, aardse beslommeringen sluimert en dagelijks voor het grijpen ligt ik vouw de krant weer dicht, de hond verheft zich langzaam uit haar mand, geeuwt en…

onvoorspelbaar raar maar waar ik ben onvoorspelbaar tegenstrijdig als de pest vandaag eigenzinnig morgen meelopen met de rest stuurs dwars overal tegenin niemand snapt 't uitleggen heeft geen zin dan zo meegaand compassie lief en open dwars door de barière heen geslopen lief meelevend spiritueel dan mij voor de rest wees toch eens reëel tegenstrijdig…

Ingeving, zo onthullend en lang gewenst. Oplossing voor het grijpen. Inzicht lag daar al die tijd te rijpen. Eindelijk de sleutel voor dat slot gevonden. Legpuzzel compleet. Kwam dit van hogerhand - deze vondst die je vond in een grot van dromenland? Maar zij verdween in een zwart gat. Wat de branding bracht - onverwacht en vlug…

Uit onze fouten leren dat is hetgeen wat een mens moet doen Goeie dingen leren aan anderen het is dat dat een mens moet doen een ander vergeven dat moet een mens ook doen jezelf vergeven dat moet een mens proberen te doen…

In een wereld- vol vragen en mysteries- geëvolueerd, waar ‘s avonds de dans rond vuren de oerangst voor het duister bezweert Bestaat geluk in ‘n wereld van mysteries ontdaan? zoals ontstaan van ‘t leven waarom van de schepping en de zin van het bestaan In demotiverende tendens worden wonderen ontkend door het arrogante…

Van een brood per man per jaar van een arm hongerend volk kan land’s elite in luxe leven het onrecht van ‘allen voor één’ slechts één brood meer honger En de kliek die vult z’n zakken We leven in ‘n slaveneconomie dat is nooit anders geweest alleen woorden veranderen de slaaf van de graaiende elite heet nu werknemer, hij mag kiezen…

pluk niet verdraaid de dag voordat ze begonnen is geniet van wat de dag ons geeft dat schept tevredenheid dus “pluk de dag”…

Naast haar zit de dood en leest een krant van morgen met oud nieuws van vandaag, toen zij nog op een bankje zat, mandarijntjes pelde en ongeneeslijk aan het leven leedt.…

Noem me maar lekker ding zij ze als je me wilt plezieren ga dan met me mee, iets vieren ze wiegde met haar heupen schudde met haar kont trakteerde op een Bossche bol hij at zijn buikje lekker vol juist even vlak voor vieren hij had iets anders in gedachten maar daar zou hij lang op moeten wachten daarmee wilde ze hem niet plezieren dank…

Ik heb de keerzijde van de maan gezien het was eigenlijk niet ver, uitnodigend verlicht, het was het fijnste land met het verste fruit, ik heb sindsdien zoiets niet meer meegemaakt, maar de film versnelde, onttrok zich aan mijn gezicht, ik telde het laatste kwartier en voorkwam dat deze rijpe vrucht nog verder van mij af ging staan…

In ons zit een lijvig boek over wat we hebben ervaren het zijn herinneringen die vertellen wie we zijn wij zijn onze herinneringen Soms hebben we moeite met omslaan van bladzijden doet het verleden pijn willen ‘n blad verwijderen maar het is gearchiveerd onbereikbaar diep in ‘t brein In moment van weerloze rust welt het verleden…

Weet je, boom ik vind jou behoorlijk macho dit jaar, waarom? ik word alsmaar kaler en jij, jij draagt veren in je haar hoor ze naar de meisjes fluiten zie hun speelse blikken, ogen die jouw bloesem roemen en ik, ik mag me schikken in een bos waar bijen zoemen ja, je mag er wezen vriend ik blijf wel in jouw schaduw die voortglijdt door…

” Baren we niet de kinderen uit dezelfde droom? Zijn wij niet de geuren van dezelfde orchidee? Plukken we niet de vruchten van dezelfde boom? Baden we niet in weelde van dezelfde zee?" uit de bundel : Geplukt fruit. van Pama.…

Leren leven leiden als een liefdeslied Is immers ieders illusie Vredig voelen van verliefdheid Maar niet elk woord in "de zin" Begint met dezelfde letter In de echte wereld.…

Gedichten lezen lichten en luchten je leven even of langer op!!!…

ik was onheelbaar mijn geheugen liet me toen ook al in de steek, zoals dat gaat met verwarde mensen, je denkt je drinkt je vlucht wat en staat altijd langs de kant van het levenspad, kijk, zie je? daar gaat het leven aan je voorbij in sneltreinvaart een automobiel, en alles wat je zegt verstomt in de regen daar sta je met je paraplu…