Alle inzendingen over overig

Mijn hand in jouw hand, mijn gedachten omstrengelen jouw gedachten en samen dalen wij af naar de rand van ons bestaan, waar diepe ravijnen, snel stromende rivieren en prachtige vergezichten elkaar afwisselen. Samen klimmen wij uit het dal om er gesterkt uit te komen. De kloven zijn weer gedicht en de rivieren stromen weer rustig. Even…

treur maar niet met de dood in het verschiet je zult vergaan, niemand is met je begaan al roep je nog zo hard, vol van smart het doel staat vast, het is tot ieders last ik schenk je een lach, ik maak daarvan gewag alhoewel zuur van aard en aan haat gepaard kon je niet velen, laat staan mijzelf met je delen je was geen vriend, dat had je niet…

dit gewassen beeld, 1 kop groter, 10 vingers beter, probeer ik te zijn. maar ik ben slechts een pop van marge door mijn propjespapierberg. hoe alles wat ik schrijf verkreukeld wordt tot analfabetisme en dion karakteriseert als een bang gevallen jongetje.…

een dromedaris en haar jong liggen in de zon te dromen van een oase als plots het wijfje in een geeuwbui over haar schoffeltanden heen haar nostalgie de vrije loop laat en haar bult in gedachten door de woestijn over zandruggen heen op en neer gaat…

Ik lig in mijn bed te denken over jou en over ons Ik voel en ik hoop dat jij ook in jouw bed ligt te denken over mij en over ons Ik lig in mijn bed te denken en ik hoop.…

zij legt iets in haar lach wat ik niet weet maar lacht alsof ik weet wat men niet met woorden deelt…

Voor het glas stond een mooie vrouw Ze keek naar de vissen die gracieus en schijnbaar moeiteloos in het water voortbewogen Naar die mooie vormen en die prachtige kleuren Wat een Schoonheid! Ze droomde er van dat ze voor even één van hen kon zijn Dat ze ook zo vrij en ook zo gracieus kon rondzwemmen in onmetelijke…

Wat ik zal worden en waarom we hier zijn Het zijn nog steeds de ingrediënten van mijn dagelijks refrein Hoe ik mijn dagen zal vullen, waarom niet nu Telkens lopen de vage antwoorden voor mij uit. Continu Hoelang zal het duren en doet het nog pijn 't Waren vragen Maar zonder vraagteken kunnen ze dat niet zijn…

De ondergaande zon veegt schaduwen weg penseelt in roze draperieën een luchtig aquarel Traag baant zij haar weg langs aardse curve duister verslaapt zich in rood koperen gloed Aan gene zijde ontsluit zij vurig Morpheus’ armen doorbreekt met zilverwit de barricades van illusie…

De voeten van je tenen, Het bos van de bomen, Het huis van de kamer, Andersom is altijd goed, Maar of dat nou wel moet......…

Kom bij me en vertel me hoe het vroeger was Hoe je naar woorden keek maar ze nog niet las Wanneer je door de stad vloog zonder rede, zonder doel Hoe vaak je moeder bedroog Elke dag een speeltuin leek Droom nog een keer dat gevoel Waar we nu zo vaak naar smachten Gevormd zijn we, door de saaie mens die datgene hevig ontweek Laat de…

wat ik zou willen... stilletjes met je aan het strand, zitten op een heuveltje zand, niets hoeven te zeggen, alleen als er behoefte is om iets uit te leggen. wel een gebogen arm om me heen en dan staren in de verte van de zee. aan elkaar leunen waar het moet elkaar steunen lief zijn zonder dwang ik was lang genoeg bang nu wil ik…

Het vierkante beeld als onverstopt in de benedenkamer van ons huis heeft menige opera van zeep doen leven in de kleuren van de Amerikaanse vlag. Mocht daar de indruk zijn van een gladde vloer, pas op dat u niet valt met alwel de tiende poppenkast van deze dag.…

raak de spaken in het wiel niet met vlakke hand ook al lijken ze, op snelheid, de snaren van een harp soms hoort men het ruisen als de wind hen vangt zie naar het draaien van een cirkel met rubber omrand en weet dat ze voorwaarts rechtsom zullen draaien evenwel lijkt het onbegrijpelijk voor het verstand dat de steunende sprieten achterwaarts…

Hoelang is ’t geleën da’k hier nog te schrijven zat? Met de kat op m’n been en onder m’n neus ’n wit blad? Hoeveel woorden zijn ‘r gegaan Door m’n oren, langs m’n lippen, zonder d’r bij stil te staan da’k ze nimmer zal bezitten? Want die pen bleef droog en ‘t blad bleef wit. De kat ligt aan de stoof Wijl ik voor den tv zit……

Zijn we niet engelen in vermomming? Doch zonder onze vleugels en mantel voelen we ons onbewust van onze engelennatuur. Maar herwin je vleugels en mantel om te stralen zoals je nog nooit gestraald hebt Strek je vleugels uit en vlieg vrijelijk door de hemelen Zie en voel het innerlijk licht wanneer het je vreugde en voorspoed brengt Wees…

Mijn leven is gebaseerd op een waargebeurd verhaal Een verhaal dat ergens ligt te wachten, ver weg en haast onvindbaar Het wacht tot het wordt gelezen Mijn weg is gebaseerd op een zelfgemaakt pad Een pad in het nergens Langs weilanden, door zijstraten en haast niet zichtbaar Het wacht tot het wordt belopen…

Heeft de hoogleraar u verzocht in stijl van wetenschap een aanbeveling te verdienen zoals een doctor toch betaamt, geeft u het antwoord met de vorm zoals u schrijft. Met als devies Verkrijg De Titel deed u vergeten dat het studiewater meest uit bier bestond, de studentenhaver was een sterke dronk. Voor koning en voor vaderland loopt…

d'Agressie, stekend onvermogen van haat, nijd en de nieuwe ruimte geschapen volgens onze aards gevormde normen, werd era's lang reeds het verwijt aan ons, doet zuinig aan met goed en kwaad Zal ieder die het glas steeds heft het medicijn als hoofdpijn steeds negeren, een Ander stond toen op het punt om in zijn plaats zowel de mens…

geestelijk uitgeput een zoveelste aderlating uw vinger drukt mijn gezicht bijna stuk omringd door ziekelijk wit uw handelingen uit angst egocentrisch vernietigingsdrang ik ben u bang u smeekt ik fluister en blijf een door ademhalen wachtend u zult bedaren bloedvriend dag en nacht jackhals van het duister…

de stad legt op het plein haar arm in een gebaar van verpozen de banken hangen leeg er blaast een regenwind door de kastanjes de boekhandel wenkt mij aan de overkant met versierde ramen het aanbod nieuw kleurrijk de uitdaging vele letters ogen groot ik koop een boekrug om te stelen een cover met belofte mij op mijn bestemming nu ik…

het licht keert zich naar binnen waar het ei ligt op het witstenen bord in de afwezige kamer is enkel schemer niet te luid ------------------------------------- Uit: 'Gedichten 1958-1978', 1978.…

middag in het dorp kortstondig klokgeluid dakpannen glimmen loodrecht mikt de toren naar de zoele zon stokoud zucht een linde op het pleintje het is alsof de stilte zijn stam afkluift over de kasseien kruipt niet een gerucht binnenshuis schudden stemmen het overschot aan woorden uit…

ik fiets een dijk aan weerszijden de zee waarvan de golven hoorbaar beiden kanten de helling aan slaan zijwaarts duwt mij de wind de handen stevig aan het stuur trap ik de pedalen die niet vloeiend draaien vanwege een knik ik druk zwaarder door mijn voet en schiet dan even in het luchtledige enzovoort en telkens waait mij een harde wind…

Ik kleur de hemel kakelbont gewoon zoals ’t mij zint geel blauw en rood wat zwart een bloem misschien een mond Uit velden maak ik bossen met bomen aller soort sterke zwakke levende dode alsof mij dat ooit stoort En in verlaten duistere steden doe ‘k alle lichten aan grote kleine heldere donkere zoveel als er bestaan De (wereld)pijn…

zoveel is al geschreven over regen die valt of die niet komt maar mij maakt regen soms wat korenstil ik zie de halmen stilaan herboren onder druppels die niet weten waarom na al die droogte bijna om regen wordt gebeden…

zelfs in de schaduw van mijn woorden tastte ik naar de zon zoals een spin in haar web zilver door haar draden spon…

Ik ruim mijn leven op Zoekend naar verloren herinneringen, kapotte gedachten Pluis ik de kasten uit. Bakken vol rotzooi en gebruikte spullen gaan met het vuilnis mee. Wat ligt mij te wachten als ik de laatste doos met leven open? Een porseleinen popje met armetierige beentjes, gebroken armpjes. Haar bruine ogen zo beschadigd, dat…

een linde legt bevallig bladgroen in een plooi een blauwe regen hangt te bloeien bewogener dan ooit een kleine wei een ganzerik vier hennen een lammetje een ooi vanouds een slaapziek dorp een café een ruif en altijd hooi…

aardbeien om te stelen lopen rood op van het wachten om geplukt te worden…