Alle inzendingen over actualiteit

ik ken koren die in hun hartstochtelijk vervoeren het publiek vol verbazing de mond lijken te snoeren waar de dirigent in theatrale omarming zijn stemmen de weg wijst in het doolhof van de uiterst subtiele close harmony onderscheidend behandelt hij sopranen omdat hun geluid niet verloren mag gaan door donkerte bij de bassen die…

ze heeft alle mensen aangekeken gespeurd naar hun geweten in fragmenten van normen en waarden die van belang zijn voor leven en bestaan op aarde bedroevend is haar oogst in tastbare resultaten wel vage toezeggingen als wij weten waar wij samen over praten om dat vorm te geven duurt jaren breekpunten zijn ego en de eigen vrijheid…

Een nieuwe stekker kreeg ruzie, met een al wat ouder stopkontakt. of was het andersom? Kip? Of ei? Hoe dan ook, de ruzie nam niet af. De weerstand nam behoorlijk toe. De communicatie ging haperen. Een gezonde auto vleugellam. Onze zonnepanelen kwaad. De discussie raakte verhit. De bestuurder verdrietig. Wie is schuldig? Wie begon? De…

ik heb eindelijk de kleuren weer in hun subtielste weerkaatsing gehoord na jaren vervlakking lang heb ik gespeeld met contrasten in donkere tonen en ijle uitschieters in de hoogste regionen maar het samenspel in elkaar versterken heb ik al tijden gemist omdat die tonen in het gewone niet hoorbaar zijn er was even schrik over…

je hebt de zee zien komen steeds meer water tussen duin en de verte van je dromen ze bloeide tot schuimwitte bloemen die in lange rijen omsloegen met donderend geluid zon weerkaatste op ontelbare botten die de vloedlijn markeerden als het vroegere kruiend ijs bizar beschreef zo dood het sterven der mensen in een niets ontziende…

Wie wint er NPO of RTL Wie weet het kijkersvolk aan zich te binden Wie kan de beste tafelgasten vinden Wie...Jinek of een publiek omroepstel ´k Heb keuzestress...wie laat ik nu alleen Staat Welmoed of toch Eva straks op 1…

Ze zeggen hij heeft levenslang, die schat Ze komen overal waar hij ook is De paparazzi, schuilend in een nis Maar zo zet hij 'queen mom' wel mooi schaakmat Ze hebben lang gewikt en breed gesproken Z'n moeder's dubieuze dood gewroken...…

Ik vind Micks rock‘n roll hoofd geen gezicht, In feite is het nu één grote rimpel. Een oplossing daarvoor was altijd simpel: Een strijkijzer, dat wonderen verricht. Een strijkbout echter, redt het niet alleen, Daar mag eerst wel een stoomwals overheen.…

jij hebt je mondiaal gekleed met de mooiste fournituren uit een waaier van culturen niet met de stuff van passerende pop ups die nog sneller verdwijnen dan dat zij verschijnen zonder schaduw te laten jij hebt de tijd in regie daar waar lokalen de trends en mode bepalen vleugt al beschaving en kleur herkenbaar voor hen die ook de…

snel brengen potloodstrepen leven in eendimensionaal nog geen kleuren of contrasten schaduwpartijen brengen echt dichtbij verhouding in structuur lokken vaak al herkenning uit de genetische blauwdruk passend als tweede huid als ogen ook de ziel ontmoeten sprankelt lichte liefde eruit…

jij wist het aardse als geen ander te ontvluchten zonder in verre luchten op te lossen in de wind waar loslaten het welgemeende credo was van alle volgers haakte jij je lusten diep in het willige vlees striemde met de zweep het zoetzere roze dat in vochtig rood dood of de gladiolen wenste met superieure lach bezag jij de taferelen…

ik heb stilaan je kleuren zien verdwijnen haren pieken waar ooit de zon zijn licht in blonde krullen heeft laten schijnen sferisch omhullen kleren het vroeger goed getrainde en gespierde lijf dat nu met wankele stappen onzekerheid schrijft je bent een schim van je vroeger extraverte persoonlijkheid die in bedeesd teruggetrokken…

Na deze winter gaat het kwik omhoog Maar na de zomer wordt het toch weer kouder Met wat geluk wordt u een jaartje ouder En als het regent houdt u het niet droog Voor slechts 10 Euro kan ik meer voorspellen De lijnen zijn geopend...u kunt bellen…

ik heb de eerste garens al gesponnen uit het wollig begin van het nieuwe jaar een selectie die nog nat was waarvan de kleuren nog niet helemaal pasten in het ton sur ton van elkaar de laatste stukjes uit het oude jaar heb ik wat afgeraffeld nog net geen broddelwerk maar niet de kwaliteit waar ik altijd voor ga managen van tijd…

Terwijl er nu al vuurwerk wordt ontstoken op plaatsen waar de hitte veel verzengt zijn mensen bezig met de feesten die door de uren verder gaan tot volgend jaar. Maar is er dankbaarheid in vele harten of enkel maar vermaak en drukte, woordenvloed die afbrengt van wat tellen moet voor morgen? ‘k Geloof in kleine goedheid, niet gezien maar…

je danst goud in het licht van de zon rank en bevallig zelfs je schaduw kijkt even niet om ongeschoeid beschrijf je aarde jouw liefde zwaait naar het heldere blauw in atmosferische kou een energetisch fantoom met een hemelse droom in paradijselijke schoonheid als eeuwig symptoom nog is het je lach die de toeschouwer pakt…

We kijken terug op 365 dagen zweven door het heelal. De tijd heeft het afgelopen jaar zichzelf weer ingehaald. De snelheid van het licht en leven, het is niet te vangen, altijd blijft er dat verlangen naar onbegrensd geluk. Geniet dus van elk uur, heb lief en bid zo af en toe, want voordat je het weet gaat er iets stuk.…

het knetterde vonkte siste en sliste verschoot door spanning ontbloot er lichtte magie rond je donkere handen in dit samenspel van warme lijnen kruisten krachten waar jij met voeten aardde vergruisden machten de resterende energie van het oude jaar in de spektakel overgang door vuur knal en vlam wordt magie blank…

Je neemt een villa en je vraagt twee gasten Die stop je bij elkaar, maar meestal niet Dus maar apart: de een spreekt met Margriet: De ander denkt ineens aan poppenkasten Ik keek ernaar met frisse tegenzin Soms heb je met die M de P erin…

zij hebben alles al gehad kale rotsen uit het rif langs wiens uitlopers duinen wandelen gedragen door een verschroeiende wind onder een heldere maan uit de duizend en een nachten in het emotie volle verwachten van de fata morganes in de groene rust van de koele binnenplaats waar het geroezemoes van de bazaar niet meer te horen…

Frans Timmermans laat weer eens van zich horen. Hij schreef zijn grote vriend een afscheidsbrief. Je bent altijd weer welkom hartendief. Ik voel me hier zo eenzaam en verloren. Maar Boris denkt: de man is zwaar gestoord die moralist wil weer het laatste woord.…

Staccato steun voor zijn taal Gaf live apert apart verhaal Het einde van een jazzlatijn Genereert menig nieuw refrein Thema's opnemen en doorgeven Samen boppen is samen zoeken Het ontluisterend oorlogsinferno Schept jazzdichters met veel gusto Speed en gin strak in pak verpakt Best man op trouw van ernst en scherts Getuige in een haven…

Het is gewoon te gek om los te lopen: Je maakt er een ambachtelijk kapot, Je beukt en trapt hem door en door verrot, Fysiek en ook mentaal zal je hem slopen. Je slaat hem dus tot gort en schopt hem lens, Is dat ‘the noble art of self-defence’?…

De vrede die ons wordt gegeven is sterker dan de haat en pijn die in ons leven zijn verweven, die in ons hoofd geschreven zijn. Die vrede die nu wordt bezongen, die God door engelen bericht – de vreugde die thans ongedwongen kan stralen van een aangezicht, mocht die ons verder begeleiden het hele jaar dat komen gaat, dan kunnen wij in…

zij kierde het nieuwe licht in een oogopslag vol verbazing door een vrijwel eerst ontmoeten in wederzijds begroeten wordt behoedzaam getast juist het oude bleek geen last in solide kracht snel parelde de eerste lach door een lucht die eindelijk schoner dan zijn schepping was waar somber stoffig en vervuild het milieu…

wanneer jullie persé op oudejaarsavond iets stuk willen maken neem dan de tijd die moet tóch kapot…

Een high kick en een opstoot naar de lever Twee draaitrappen en nog een linkse hoek Ik ben voor Rico, maar zijn tegenstrever Is duidelijk naar de knock out op zoek Ik hoorde haar eerst niet door het gejoel: ‘Daalt het al lekker in, dat kerstgevoel?’…

het jaar 2019 nader bekeken met grote ogen van haast ging ik zó dikwijls aan mezelf voorbij... mogen leer ik beter kijken…

ik zag hoe zij in passeren de kleine auragolven van ieder activeerde kleuren lichtten op werden warmer en feller in het uitkristalliseren van de persoonlijkheid haar bel van energie raakte niet leeg pulseerde steeds heftiger in samen beleven vitaliteit vonkte ruiste en bruiste geestdriftig werd nieuw elan geboren stralende ogen…

haar woorden kenden enkel muziek in alle tonen en maten wist zij steeds de juiste snaren te raken waar spreken nog inhoudelijk overkomt door beperkingen van stem tong en mond zijn haar melodieën adembenemend wisselend in klank en kleur aansluitend bij de culturele fine fleur het is genietend delen niet een op een maar heel subtiel…