Netgedichten

netgedicht (nr. 70.629):

Wereldje

ik heb je
wereldje zien spelen
met armen en benen
gestuurd door een
onmetelijk groot hart

waar je nog
handen tekort
kwam vulde de
blik in je ogen met
warme liefde het gat

nooit heb jij
iets opgegeven
want leven was voor
jou geloof en hoop met
als basis goedertrouw

het meest bijzondere
aan jou was je lach
die je niet zomaar gaf
die iedere prestatie met het
goud van erkenning voorzag