Alle inzendingen over overig

Hijskranen, zand Een bord en muren Nieuwbouw Stegen, lanen Een kerk en klinkers Oud centrum Daartussen: ik Een huis en een tuin Overige…

Ik ben geen dichterskind met blauwe ogen woordblind is mijn aangeboren onzekerheid? enkel schrijf ik gedwongen door mijn pen het klamme passionele zweet drijft mij zover hoe bewonder ik de dichters schrijfsels spinsels doorzie het geworstel het lijden van geest mijn beelden liggen verankerd gesloten beheerst soms explodeert een bloesemknop in…

Iedere dag is anders, verandering voert de boventoon, Geen moment kan het blijven, sluipend tot het verdwijnt Cellen verdwijnen, ouderdom spant de kroon, Kreunend en steunend tot het eind. Naarstig wordt naar middelen gezocht, Op zoek naar ontkenning en schijn. Zo aan het leven verknocht, vluchten voor waarheid en pijn. Geloven in het hoe…

Lekkende gedachten ontmaagden witte regels met vallende woorden naast verdampen als nooit bestaan schaduwen bezwijken bij beweging tussen verlangen en hoop het went emotie en verstand in rivaliteit ritme en klank wissen en laten de pen de hand de schrijver de dichter bevrucht willens en wetens schijnzwanger of buitenbaarmoederlijk een chaos…

we hebben een keuken gewonnen! nou ja mama, zij zag direct wie het was zij belde op en zei; ‘ het is Julio Iglesias’ niet veel later stonden er vrachtwagens voor de deur, met de kastjes Type Landhuis-style in vanille kleur compleet met inductieplaat en combimagnetron, een Amerikaanse koelkast die nog maar net naar binnen kon toen moest…

Het bed van jaren lief ik niet meer warm is het zweet zozeer geweest de echo van vragen viel als zonlicht terug in de tijd uiteen over je lijnen het fijne dat bleef in jouw gezicht Dan voel de warmte openspringen de hitte van huid brandende ogen trillende haartjes het kreunende geluid zo leegt een wereld zich in tijd ontkiemen daden een nieuw…

helling op over afmattende zwarte paden in onberekenbare wind door huiverende duinen terwijl het bedrog van té wit voorjaarszonlicht bang maakt dan helling af voorbij flitsend gapen langgerekte grauwe gaten opnieuw té hard in de remmen…

Vastberaden zal ik de winter verzachten Heerser van mijn rijk, waar zon schijnt Als leider van de machtigste van de machten krijg ik dat water, dat mij reint Vijanden zijn in al hun wijsheid verslagen voor de veldslag kon beginnen Opgetogen vul ik mijn reistijd denkend aan gevechten die ik zal winnen Maar nee, nu voel ik mij als toen: De…

ik verwacht een schadeclaim de toiletpot voert niet meer waterdicht af, een bolwerk brokkelt af mijn troon staat op instorten, geel kleurt de onderkant van mijn bestaan gestadig drupt mijn schijthuis lekkend en vlekkend de benedenbuur gillend naar zijn plafond zijkerds zijn het, zijkerds…

Je was anders ze noemden je mongool, maar ik vond dat in die naam iets geks verschool. Je was niet gek ik vond je aardig en jouw bijnaam vond ik minderwaardig. Je was spontaan en telkens weer als ik de kerk uitkwam keek je op me neer. Je sloeg je arm dan om me heen en in het bijzijn van iedereen gaf je mij een zoen. Je zei,…

Ongeduld slijt van de toekomst Dagen die weten noch zoeken Die lang kwamen en kort bleven Voortdurend tellen latend Gerust bemeten lijnen tonen Vergeten gelopen sporen Leeg in het beeld vanavond…

ze eet makreel met macaroni of zo het kan haar niet echt meer schelen ze denkt nog steeds aan die heer met hoge hoed en een anjer in zijn knoopsgat hij droeg een stok en heette Fred en nog iets alleen havermoutpap dat lust ze graag gisteren of vandaag liefst heel zoet dan slaapt ze goed en droomt van een heer met macaroni of…

In de nacht zijn er vestingen, onneembare vestingen die de burcht veilig gesloten laten, ze kijken wel uit voor schurk & schavuit. Ze loeren van tussen kantelen naar angstige boerenneuzen met een bult. Rondingen rond de poort schrikken elke soldaat af en in de ochtend worden voorraden snel aangevuld. De burcht siddert soms, er is feest…

Oh kassameisje parelschoon van huid en haar Zie hoe ik u bewonder om uw zuivere pracht Uw lijf uw leden en uw hoofd en haar Uw haar en wimpers en uw wenkbrauwen Tezamen met uw opmaak en uw dracht Dit schone doet mijn vaten zwaar vernauwen Mijn hart krijgt artistiek en huppelend gebons Mijn bloed verraad gejaagd versneld gegons Nu ik u aanzie…

Je kauwt je kauwgum, En spuugt hem uit. Je rolt je mouwen op, En plaatst de spuit. Voor even geen zorgen, Voor even de zon. Voor even dromen, Dat je altijd zo leven kon. Je denkt terug en moet huilen. Zo had het niet mogen gaan. Je hand gaat naar je wang, En je voelt een vertrouwde traan. Je jeugd was niet perfect, Maar dat mag de…

Eens in mijn studententijd Moest ik door mos* gedwongen Een rede aan mijn collega’s kwijt Dat was door mijn dispuut bedongen Ik heb mij toen altijd bereid Hartgrondig voorbereid En Berend Botje uitgebeend Dat recht werd mij verleend Berend Botje ging uitvaren Waar ging die tocht naar toe En waarom moest hij varen Waarde dispuutsgenoten…

kleine bel naast de deur met sierlijk ijzeren gekrul nodigt uit, ze smeekt haar geklingel te wekken op verweerde vensterbank staart een gebarsten pot vuurrood van haar hete doop naar een zwarte iris oprecht in haar buik geplant met een geluidloze zwaai offert een bloemblad zich op voor de doorkomst van bezoek donkere fluwelen streling…

Ik zag de korenbloemen wuiven in de jeugd van mijn bestaan. Ik zag bloesems appels druiven waar is die tijd toch heengegaan. Het groen is bijna vervaagd langzaam verkleurt het blad. Aan de stam wordt al gezaagd de beste tijd heb ik gehad. Nu kan ik slechts nog dromen van alles wat ooit eens was. Niets kan nog terug komen vergeelt het…

Grauw en grijs is de ochtend een sluier mist bedekt het land. Een aanblik die wel went als je in het niets bent verzand. Maar je hoopt op de middag met al zijn zonnestralen. Op dat sprankje licht dat je ooit uit het niets zal halen.…

Aan de oever van mijn leven ebt de zee langzaam weg. Alle kracht aan mij gegeven vervaagd in woorden die ik zeg. Ik breng mijn laatste dagen naar jou en als de tijd ze heeft vermalen. Zijn woorden die ik nog zeggen wou de tol die ik moet betalen.…

zo ik mijzelf afscherm voor sinistere trawanten en al het divers gespuis open ik mij voor passanten, goed geaard in ziel en lijf, heet hen welkom in mijn onsterfelijk tehuis een plek van stil vertoeven en zeldzaam genoegen waar in het stille ven van de geest vreugdevolle vlinders zoeven in zonnige zomerse rust kom op mijn feest…

onbeschreven bekijk jij gevoelloos stuk geruit papier de aanslag van mijn pen of ik nog iets schrijven wil de aarzeling is korter dan de pijnscheut door mijn hart bij het denken aan even terug de woorden bleven stromen het krast niet meer zo diep het verhalen van het wedervaren de sterkte is wat minder vandaag zoals met dat lijf van…

een nimf zong bekleed met dromen over het dal van Hebron tot aan Athene weerklonk haar stem oogvijvers verzonken in het smalle waterlint ook dat bezat een brede bron van geesten fluisterend tussen de rotsoevers door maar geen blik op haar porseleinen gelaat voor altijd sluipt ze nog achter ons aan ----------------------------…

hij schrijft betekenis met onbestaande woorden, schildert uitzicht door het venster en het sleutelgat opent deuren zonder klinken, leest van letters tegelijk en zint op schoonheid vangt haar zingend vanbinnen met schrapende geluiden, in de nacht is hij een mysticus die dagelijks zwijgen moet te lezen is hij niet…

plotsklaps schiet mijn hand los ga ik kopje onder ten onder in totale chaos happend naar adem kom ik boven grijpend naar houvast rol ik ondersteboven troebel is het water waarin ik dreig te verdrinken gedachtes flitsen voorbij even laat ik me wegzinken opeens word ik opgetild als een veertje zo licht meegevoerd de tijd verstilt…

geen schaduw wordt vergeten al zwijgt het gordijnenduister gaan de open luiken dicht en ligt er alleen houtskool over haar gezicht als de zon zich omdraait komt bidden met de maan lacht hij schril want in zijn macht is kindertijd vergaan slangen slapen niet vannacht…

Ik geloof in een allesverterende pendeltrein die net boven zijn appendix nog wat krijtstrepen bureauslaafjes in quarantaine houdt, ze zonder pardon ’s morgens laat zitten op haar inwendig beklede vergroeiingen. Binnenin geplooide krantenkoppen struikelen zinloze neuzen steeds over rubberen randen van hun welafgepaste dagindeling. Met een hydraulische…

een maori verlost in één minuut een schaap van zijn hete wol drie minuten scheren elke morgen verkoelt mij niet mijn baard en de wol groeien beide vol zonder scheren maar het schaap wordt kaal ik word glad pas mijn trui en scheer me weg…

zon je rolt je stralen van oost naar west over mijn hart zon je doet je best je warmte maakt teder morgenkleur komt op en verwarmt de dag avondrood daalt neder de nacht ziet mijn dorst naar lieve warmte nagloeien van je kern brandt in mij zon geef mij energie om te bidden lief te hebben en te danken zon mijn genie…

Slaap onbewust onderbroken wakker uit anderland donker buiten binnen kaars vlam van vuur zuurstof en vaste stof licht nacht verzwakt in schaduw verborgen storm stroom door druk hoog naar laag verplaatsing hier is het stil bewegingloze schijn…