inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 10.681):

onsterfelijk tehuis

zo ik mijzelf afscherm
voor sinistere trawanten
en al het divers gespuis
open ik mij voor passanten,
goed geaard in ziel en lijf,
heet hen welkom in
mijn onsterfelijk tehuis


een plek van stil vertoeven
en zeldzaam genoegen
waar in het stille ven van de geest
vreugdevolle vlinders zoeven
in zonnige zomerse rust


kom op mijn feest
waar een wit gesluierde fee
ons in verkwikkend dromen kust

we zweven dan tesamen
over wonderlijke vlakten
vol van kleur

luisteren naar geluiden
van de gouden lier
en mogen ruiken
aan een zalige fleur


onze vingers stralen
teder licht naar elkaar
onze lippen bevruchten
het heelal met schone
engelen verhalen
weet mij te volgen
laat ons nimmer meer dalen


zie daar die helder blauwe nimfen
badend in een sterrenzee
zij hebben slechts weet van liefde
bespelen de waterharpen ongedwee


er is geen weg meer terug
zou het niet meer willen
och, daar gaat de hemel open
volg mij, we mogen onszelf
onbeperkt in schoonheid dopen



i had a dream

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 11 april 2006


Geplaatst in de categorie: overig

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 457

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)