van Windows naar de ruiten
zet ik mij om te schrijven
roepen de ruiten: wis mij!
dus spons en zeem ik, in-
tussen dringen zinnen
binnen in mijn hoofd
ik moet weer schrappen,
knippen en plakken; altijd
wil ik ergens anders zijn
zo ook vanavond loop ik
voortdurend tussen klei
en aanrecht, van wolk naar
peer en terug; altijd ergens
anders heen en als ik anders
wil ik hier, zo stroom ik
heen en weer, een echte vis!
Geplaatst in de categorie: kunst
Het gedicht is gelukt en hopelijk zijn je ruiten schoon bovendien!