Alle inzendingen over huwelijk

Vrijdag is het zover, dan worden wij in de "echt" verbonden. Samen verder als echtpaar, als man en vrouw! Met familie, kinderen en kleinkinderen, in kleine kring, geven wij elkaar een ring. 'n Ring zonder begin en eind, hopelijk tot de dood ons scheidt. Dankbaar dat wij elkaar vonden en weer samen een gedicht inzonden! Thea en Anne Jan…

Ik dacht altijd, dichten brengt nader Te kunnen zeggen wat ik bedoel Maar weer is de wens de vader Van gedachten en niet van wat ik voel Hoe kan ik liefde in regels rijmen Als woorden buiten zinnen raken Wanneer letters niet meer dan tekens zijn En de gevoelens enkel minder maken Maar liefste, iedereen kan toch merken Hoe sterk en zwak…

Geen achtendertig, nee mijn lief, mijn eeuwige lief we hebben het nét niet gehaald The sky was schijnbaar not the limit, niet verder ging het dus, tot hier is het maar afgepaald Onze handen laten nu los we moeten elkaar laten gaan vanaf vandaag elk onze eigen weg Maar wel drie kinderen, drie hele mooie kinderen, getuigen van wat eens…

Onze bruiloft Een geweldig feest ’t Was goed Om er te zijn Maar nu ga ik Er weer vandoor En pak de laatste trein Het huwelijk Een fenomeen Qua instituut oké Maar Het liefst ben ik Toch op mezelf - Dan eeuwig - Met z’n twee…

Zeg me dat het waar een contract bij de notaris Zeg me dat het zo is onze liefde als verbintenis Kijk in mijn ogen en zeg: ja ik wil Deze dag die ons betovert vanaf nu delen wij allebei ons deel Zeg me dat het waar is wij voor altijd samen onze relatie niet meer in verborgenheid en zeker de Ambtenaar zal dit beamen Nu pak ik jouw hand…

Ik zal je altijd steunen, in alles wat je doet. Jij bent mijn kristal, die ik beschermen zal. Ik zal voor je zorgen, wat er ook gebeurt. Ik hou van jou, mijn innerlijke vrouw. Per secula seculorum. Je innerlijke man. Ik zal er altijd voor je zijn, mijn zonnevuur, jouw maneschijn, ik ben van jou en jij van mij, ik blijf voor altijd…

In ‘n geslaagd huwelijk dooft vuur dat verteert maar de warmte beklijft verliefdheid dooft tot tijd bestendige liefde die vriendschap inhoudt zo’n vriendschap heeft een verleden dat je niet opnieuw opbouwt, het is een deel van onszelf het heeft ons gevormd; onze herinneringen zijn we zelf…

je krijgt een horloge als kerstpakket op de nieuwjaarsborrel worden de nieuwe tijdschrijfformulieren uitgedeeld de klokken gelijk gezet je begint te m e t e n overwerk - nee je hoeft er niets voor terug en haal ik het volgens afspraak? - ja, je moet nog even terug thuis registreren we niet we zetten niets af tegen…

Uit een omslag, die het jonge paar op hun trouwreceptie kregen, haalde de bruid volgende bon: ‘Gratis bon, ter waarde van € 10,00, voor bezoek aan ‘echtscheidingsbeurs’…

Samen het leven de liefde beleven heel soms iets nemen maar vaker nog geven elkaar accepteren een leven lang leren liefhebben, leven samen het leven liefhebben…

Weet je nog, die gulle zomerdag toen wij vanuit de uiterwaarden in lange kleurige stoet zingend de berg beklommen, met bloemen in het haar en geurende guirlandes Met trommel en gitaar.. Twee eiken trouwden Wij waren hun getuigen Op mijn gebogen rug tekende een sjamaan de huwelijksakte 'Quercus,'vroeg hij, 'neemt gij Quercus?' en wij lachten…

uiterlijk verbeeld in lijfelijk omsloten blinkende rituele togen waar schoonheid haar stoffelijke genegenheid toont viert daarenboven de zachte schittering in jullie beider ogen zij weerspiegelt de onnavolgbare weg naar woordeloos gevoel waarin liefdevolle herkenning het wederzijds bestaan, een hoopvolle eenheid beloont…

Ik ken dat niet, de hete adem van wie liefheeft ik rook teveel en schik me langer dan de dieren in het ouder worden - ik neem een sigaret, alles lijkt geregeld: de politie waakt, de hoeren zwijgen vreedzaam ik kom de weken door met kijken naar het saldo van mijn hypotheek, het verschuiven van de stilte.…

Verknocht aan het verleden Verkocht aan het heden Verliefd op de toekomst Liefde en leed In harmonie gekleed Lachen en verdriet Samen aaneen geniet Storm en wind Zijn als een blij kind Twijfel en ongemak Zit in een keurslijf, te strak Wij zijn één geworden In mening en gedachten Verstrengeld als wortels In de onuitputtelijke aarde…

Mijn druppel ontspringt de regendans van rechte stralen en grijs gordijn om zich in een poeltje te vermeien, tastend hoe 't samen zou kunnen zijn. Ik drijf hier in de rondte en wacht op het signaal dat ik vast, vluchtig of weer vloeibaar verschijnen kan in jouw verhaal. Dus wees nou maar een ruitje, dan zal ik je beslaan en mocht je op…

Als ik op de eerste trede mijn linkerteentje doop, aarzel ik in al mijn leden tussen huiver, lef en hoop. Ik geef je tóch mijn vinger en vraag om heel je hand. Voel goed hoe ik nog slinger van lust naar liefde, en verstand. Ik kijk naar jou en laat mij dopen, los van rede, kant of wal. Geheel gewichtloos val ik open, plons! omhoog! in…

Neemt gij deze man, tot uw wettige echtgenoot, zult u hem eren en liefhebben tot de dood u scheidt? Alle gehuwden, krijgen voor de ambtenaar deze tekst te horen, vooraleer ze in de ‘echt worden 'verbonden’ Maar geen mens verwacht dat die tijd van bovenaf wordt bepaald, nog minder dat je in tijd van oorlog en ziekte door de klok kan worden…

steeds boenen, wassen en soppen de kinderen achter de rokken dagen, soms weken achtereen een vissersvrouw is vaak alleen al turend op de uitkijk staan hoe vaak heb ik dat al gedaan zal de donkere lucht gaan klaren en je schip gauw binnen varen het ergste is voor mij de angst jij maakt je zorgen om de vangst de netten, de mannen en de…

Nee ik ben niet bang... met een gerust hart zeg ik ja Drie keer recht is...scheepsrecht dat ik met jou door het leven ga Al doe ik het nog maar één keer... maar misschien vraag je me wel niet In mei één jaar samen op Cyprus een vakantie in het verschiet Wel of geen verbond... het is mij om het even Ik hou toch wel van jou en blijven we…

Geef me tien minuten van je tijd voor een luisterend oor, een lief gebaar meer hoef je me echt niet te geven alles wat ik vraag is tien minuutjes maar Laat mij in die tijd eventjes met je praten en luister naar wat ik je heb te zeggen ach weet je, laat ook eigelijk maar zonder woorden is het ook wel uit te leggen Ik weet dat je er steeds…

Flinterdun in foelie broos breekbaar Jij graag, ik gedwongen naar het altaar Geboeid zonder liefde ongemeend Jong maagdelijk van wijsheid gespeend Verblind rood gesluierd geheel compleet Het jawoord gegeven ik had geen weet Mijn nachtmerrie kwam al snel uit Ik was een jonge gelegenheidsbruid Willoos had ik mij te onderwerpen Mijn gesmoorde…

De dame stapt uit de huwelijksboot voor hij op de klippen loopt; vijf mooie huwelijken verdrijven nu haar winter…

Vergane aandacht van roze De blik is niet meer Het gevoel van niet te missen Mis ik keer op keer En als wij ter ruste liggen Gedwongen ineen Is de lepel sterk verbogen Stijf en hard ben jij alleen En als ik je aanraak Gewend jouw schaterlach Schok jij wrevelig Zeg je wegdraaiend goedenacht Maar in de ochtend uren Ben jij lief en…

Het is winter m'n lief Enkel ijsbloemen kan ik voor je plukken Aan raam en ruit door vorst aangeraakt Maar ons vuur heb ik Zoveel eerder aangemaakt al zoveel seizoenen geleden Sneeuwzomen hebben we plat getreden Daar onder schuilen lenteklok & madelief.…

o, deze woestijn: de enige niet door mensen veroorzaakt, zegt men, toch hard, eenzelvig, heet, steenkoud; dus. niet te bereizen zonder meer water dan je kunt dragen, meer liefde dan je hebt tegen de dood: niets dan ons eindeloos zand en ons grind, harteloze rotsen, dwaalwegen die ons verdwijnen. ja, je hoofd ligt tegen mijn schouder…

o, deze woestijn: de enige niet door mensen veroorzaakt, zegt men, toch hard, eenzelvig, heet, steenkoud; dus. niet te bereizen zonder meer water dan je kunt dragen, meer liefde dan je hebt tegen de dood: niets dan ons eindeloos zand en ons grind, harteloze rotsen, dwaalwegen die ons verdwijnen. ja, je hoofd ligt tegen mijn schouder…

Daar sta je Voor me Naast me Bij me Kom dichterbij Ik wil je houden Vast Stevig Ertussen komen Kan niemand Geen ruimte Voor een ander Hier sta ik Voor je Naast je Bij je Nu Echt samen…

Ze voelt de kou van de dood, klemt zich vast aan man en zoon, die weerzien beloven in nog dezelfde knipoog van de tijd De man hertrouwt, wordt twintig jaar later naast zijn tweede vrouw begraven dicht bij de tombe waarin z'n vrouw wacht Geweten gekweld door vaders 'verraad' verdraagt de zoon 't leven niet; sterft en op vaders plek in moeders…

Liefde van de man gaat niet door de maag maar door een nauw kanaaltje Woord liefde ijdel gebruikt voor de band in 't huwelijk…

Erg dat hij er vandoor ging met die ander dat hij na weken terug kwam was nog erger ze begon juist aan haar vrijheid te wennen dacht met leedvermaak aan de dwaze stapper. Hij betuigt spijt, zegt wat ze wil horen ontkent diepere gevoelens voor die vrouw. De man als slaaf van z'n gesteven lid wordt vleselijke lust sneller vergeven. Hij praat…