Alle inzendingen over overig

Ochtend: de wereld krijgt kleur en wordt levensecht -- maar blijft ongrijpbaar.…

Ooit gehoord in koude tijden van gestoorde autocraten en gestaalde sovjetkaders ijzer van het warschaupact smeltend in een lopend vuur van ottomaanse donaurijken timisoara ljubljana vojvodina novi sad dominosteen van de muur achter smeulende gordijnen mostar zagreb sarajevo banja luka vukovar ooit in koude oorlogstijden glaznost…

Ik drijf maar wat rond en ben er bijna aan toe -- om wakker te zijn.…

Opzij van wat ooit het erf was, een keukenstoel -- in het hoge gras.…

de wind die niet waaide duwde mij omver de zee die niet kabbelde trok mij naar zich toe de golven die niet deinden smeten me terug de wind die hard waaide pakte me op hij bracht me naar de zon…

Er gebeurt te veel vandaag, ik moet doen alsof -- het een verhaal is.…

Wees toch verstandig! Als alle meisjes mooi zijn, laat je dan rijden.…

De eenzame winternachten keren terug naar oude waarden ware aard doorklieft het donker we ontdoen ons van textiel voelen op tast de verlegen huid gezichten vervagen door het duister het zaad gedijt in nauwe kieren in machteloze bekoring gesmoord in het abstractum van de nacht.…

alles wat gebeurt gaat eens voorbij en bestaat niet meer en toch iedere keer als ik iets van wat was voorbij zie komen in mijn dromen bestaat het weer ook al is het maar even een vorig huis waar ik graag woonde mijn lieve hondje dat mij al z’n liefde toonde ouders die weer verder leven dat stille verlangen naar haar met die vlechtjes…

sommige mensen komen zo zeker over zij hebben de wijsheid in pacht ze zullen het jou wel even vertellen want jij hebt altijd verkeerd geleefd en gedacht maar als er een tipje van hun sluier wordt opgelicht dan zie je opeens het gezicht van een mens die door het zo zeker weten zijn eigen twijfel en onzekerheid probeert te vergeten…

Mijn anekdotes zijn te dik, te groot, te ruim -- Je ziet de leugens.…

angst is het oogmerk van de harde witte schaal die het oog omgeeft angst verdwijnt in het papier wit als een duivenveertje…

moeten we blij zijn met in het nu te leven en hoe blij is de vraag zo’n abstract gegeven waaruit bestaat die beleving zo’n moeilijk te omschrijven gevoel zo persoonlijk en zo moeilijk te meten maar onderuit hangend in mijn eigen stoel in mijn eigen huis voel ik me goed valt blijheid te beleven warmte droogte behaaglijkheid vrede…

Hoogstens ikzelf snap wat ik bedoel, met jou zijn -- het misverstanden.…

Krachtermen springen wild rond in een grote wolk -- van bekvechterij.…

Missen wereld-wijd Vrouwelijk schoon in “Haar- Tooi” Mà Vlast mama’s Kant en Land Mare-Kronen indringende doornen Goudsbloem gesneden woorden Zuurdesembroden Besneden maretaktwijgjes Bomen die één-drachtig wuiven Maansikkels Graancirkels Dolmenkring Zen-introspectie bij ieders zin Rustig wiegelied meditatief Stille tijd ontdaan…

Dozen in de wind steeds achternagezeten -- schop na schop na schop.…

Je moet jezelf zijn, maar je valt niemand lastig -- anders mag het niet.…

Ik zal je helpen, pak het touw dat ik opgooi -- uit de diepe put.…

met dromen en denken verweven ja geen zeur, beuzeling of doordrammer geen erwtenteller noch geitenbreier een doener, een beslisser, een kijker dat is wat ik ben rijk fantaserend kleur ik de dagen met het ruim inlevend vermogen verken ik het palet van perspectief om eerlijk en creatief te handelen dat is wat mij bezigt met eenvoudige logica…

Soms hoor ik klokken luiden in de blauwe lucht -- blauwe luchtklokken.…

Alles wat je zegt tegen een ander, zeg je -- ook tegen jezelf.…

herinneringen soms goed, soms slecht maar hoe beleef ik ze echt is het recept vaak niet een eetlepel verdriet met een snufje melancholie een handjevol weemoed en een beetje nostalgie een theelepel gelach en een pan vol idealen die ik allemaal zag smoren in mijn eigen falen verder een sudderende wens om boven mijzelf uit te stijgen…

De ondervragers geven je een vergrootglas -- om jezelf te zien.…

Het museum heet Ministerie van de Zee -- Er is geen kust meer.…

NOMADE Waar je de wereld maar wordt ingezogen Daar is de maan je rijzend voorgegaan Haar achterzijde blijft in 't duister staan In 't nachtlicht wordt de aarde rond bewogen Haar schijnsel dat Eurazië belicht Siberië noordpool Galactica En Groenland Arctica America Daarop had eerder nooit een mens goed zicht Bezien wij nu de terranova…

Ieders weerwil wil alleen blijven, ongezien -- niet doen wat jij wilt.…

Je plan zegt: linksaf, oké, je voeten lopen -- en je slaat rechtsaf.…

We praten nergens over, we ruiken alleen -- naar dezelfde zeep.…

Telefoongesprek, over de locaties waar -- we zogenaamd zijn.…