Alle inzendingen over actualiteit

Ik zie een boos klein meisje, woedend over de wereld waarin ze leven moet. Terecht woedend op leiders, landen en bedrijven vanwege de puinhoop die ze achterlaten. Ik deel haar woede en haar zorgen, ben ook bezorgd over haar. Zal ze ooit nog lachen, liefhebben, beminnen, lijden aan een gebroken hart in plaats van aan de wereld?…

Onze weekendkrant biedt nieuws voor méér dan een volle week. Onze televisie biedt méér leed, dan we consumeren willen. Informatiebronnen zijn het, waarin we niet willen verdrinken. Informatievijvers zijn het, waarin we niet graag ondergaan. Onverstoord draait onze wereld door. Vandaag slapen we onbekommerd uit. Onze smartphones zijn onbereikbaar…

weer hoor ik traptreden keuvelen over jouw schreden geschuifel wat gekraak in bibberend beven de kreun het steunen als je op de overloop bent het gemak van de traplift heb jij nooit gekend als je boven was liep alles altijd keurig in de pas jouw heerlijk ochtendritueel was voor ons nooit te veel een nieuwe dag met heldere…

Je wordt dikwijls geraakt door een humaan verhaal We evolueren ook als geschoeid virus Altijd stimulerend voor de bestaansrust Een narratief betoog zonder wrange moraal Een wervend discours wetenschappelijk gestaafd De schrijver zalft en slaat spijkers met koppen Vlees geworden illusies zijn niet te stoppen Niet alleen een exquise top leeft…

stuur (varkens)boeren met pensioen hun aantal moet rap naar beneden het kost ons wel een zak met poen maar 't stikstofleed is dan geleden veel vlees eten zit er dan dus niet meer in en zo krijgt de vegalobby ook haar zin…

zij wist de ketting vol te maken zag hoe handen elkaar raakten de cirkelkracht zijn eerste schijnen gaf indrukwekkend klonk het sonore geluid waarmee duizenden mantra’s werden geuit hun gelijkvormig bewegen openden warme uitnodigingen om in de wereld te leven en er deel van te zijn om zo de patstelling teniet te doen…

Van waar men voetstoots uitgaat bij de man, Waarover zelden twijfels zijn gerezen, Is deze week het tegendeel bewezen, Daar Grapperhaus best multitasken kan. En dat met onverenigbare zaken: Hier heeft de politiek met sport te maken.…

Ik maak me over Greta grote zorgen Hoelang zo’n kind dat hele circus trekt Oschoon haar boodschap wel de lading dekt Was in New York de stemming :’Goedemorgen Die kleine puber met haar kwaaie kop Gaat dat niet wat te ver over de top?’…

de lach in je stem is als een fluwelen vocaal zacht doseert haar muziek de ritmiek in je woorden waar zinnen dansen in het spel van begrijpen neemt zij jouw hand om even accenten te knijpen in een pas de deux volgen wij de dansante lijn van het verhaal tot in een naderend einde de lach verstomt het van elkaar scheiden…

wij zijn de schemering tegemoet gelopen hebben onze laatste dromen meegenomen in passend avondrood stilte heeft al lang geleden de herrie overwonnen en vindt geen laatste woorden in atmosferen zonder wind drukverschillen zijn structuren van enkele uren nog draaien dag en nacht hun maanden vol maar in seizoenen is leven leeg en hol…

ik heb je in vervoering zien gaan er fysiek nog zijn maar geestelijk uitgetreden geen kortsluiting een verplaatsing van krachten waarbij lichaam stand bye in rust zal wachten contact maken gaat het raken aan de schepping zijn om zo voor even te delen in het goddelijk volmaakt dan weer terug compleet met een aura dat…

Natuurlijk is twee ton niet al te veel En elders valt beslist nog meer te graaien Je moet je daarvoor in wat bochten draaien Maar komt die kans dan ga je commercieel Humberto, Toine en Jack: ‘Gegarandeerd Dat Eva straks ‘Het Spijt Me’ presenteert’.…

wat zon een vleugje wind klein veegje glinsterende regen is alles waar een kind mee kan leven door buiten te zijn een heerlijke wereld om met eigen ogen zo in te drinken kleine stappen om de ontwikkelingen te kunnen behappen een verzadigde zucht als dit alles genoten is dan komt de rust om met alle elementen een droomwereld te…

Zeg Inge, heb jij ook geconstateerd, dat ons sonnettendichterscollectief voldoet aan wat de SER nu decisief voor raden en besturen adviseert? Als rijmen in notulen geen bezwaar is, zijn wij geknipt als quotumcommissaris.…

Zij zijn vaak stukken roomser dan de Paus Hun fundament is in beton gegoten Aan Allah´s stam zijn zij de ware loten Zij weten van het naadje van de kous Ze scheiden graag Gods koren van het kaf De Kafir oogst zijn zelf gezaaide straf…

de troonrede werd weer voorgelezen de miljoenennota gepresenteerd en het valt ook dit jaar weer te vrezen dat de minima niet de pot verteerd het geld gaat naar de middenmoot en de armsten vallen uit de boot…

jij hebt altijd intens met jezelf kunnen praten geluisterd naar wat je lichaam jou had te vragen om dan door tweespraak weer in balans verder te gaan van die kleine gesprekjes deden je ogen geestdriftig verslag ik zag in je blik stromen en krachten van een omgeving die wachtte hoe jij een blokkering omzeilde door een confrontatie…

Kordaat en kaal, gewapend tot de tanden Kreeg hij de opdracht om als franc-tireur Het vege lijf te redden bij malheur Aan de oranjeleeuw der lage landen Zijn naam is klein, hij draagt een wapenrok Ziehier de man van staal. Zijn naam? Stef Blok.…

onhoorbaar dansten voeten dichterbij op bewegingsmuziek van het samenspel door spieren en pezen die uit herinnering van vloersegmenten ons de ruimte wezen een update had de plaats gevonden toen wij wisten waar wij ons bevonden niet tussen wal en schip maar wel als breukeling zoekend naar een veilige steigerkling levensblokken…

Waarom kun je nou niet gewoon als man Een wapen in je eigen huis verstoppen Als zoonlief daarmee dan wat keet gaat schoppen Spreekt stad en land er luidkeels schande van Waarom kun je nou niet gewoon als man Wanneer gevraagd wordt of je thuis wilt komen Omdat de toestand hoog wordt opgenomen Haar appen dat mevrouw de boom in kan Je moet…

het is ontluiken jij zet met je ogen de wereld buiten door het ophalen van het doek dat de afstand markeert tussen warm bloed en kille stille zakelijkheid transparant maar nog altijd oorzaak nummer een van dodelijke kramp door affectief gemis bijna onder handbereik maar de groepen zijn hun leiders van vroeger kwijt het is de…

Mijn buitenlandse dochter -zij heet Mies- en ook haar tweelingzusje Annabel die werkten bij een vestiging van Shell en leden daar voortdurend veel verlies Geen nood, geen straf, geenszins de bedelstaf Ik trok dit van mijn winstbelasting af….…

nog kleuren kapotte woorden restjes klank aan zinnen die ooit verbrijzeld zijn door dissonanten in de muziek van hun zelf gemoduleerde dramatische ondergang in beat en dance bedwingen zij adrenalinestormen met peppers en relaxers gaan zij totaal los rekeningen worden pas verstuurd als alles al is gedaan en chaos rijpt in…

De scheppingsmythe Gods, geloof ik niet de zesde dag had Hij de mens geschapen vermoeid ging Hij daarna een tijdje slapen en had geen weet van Allah’s islamiet. De achtste dag had Allah toegeslagen hij wrocht barbaren om z’n volk te leiden dat vol geloof voor de islam zou strijden en andersdenkenden de dood in jagen. Zijn nageslacht wordt…

de wind waait herfst door je haren lichte zomerlokken spelen met elkaar op het donkere bed waar schaduw zich heeft neergelegd gebruinde benen stappen frivool gerokt terrasjes voorbij ogen kijken blij op deze dag vol zomerlach toch draalt zon niet meer zoals in lange dagen van weleer waar donker pas de nacht erkent als…

soms ontspoort het spel op het slappe koord in macabere scenes waar twijfel danst aan de rand van mogelijkheden toont salto mortale beelden een korte view van actie waar reactie eindigt in de fataliteit van een nog warm lijk toch overheerst de lach realiteit zonder dit morbide moment zijn wij onze drivers kwijt vaak gaat…

De monarchie daar moeten we voor zorgen Ze horen immers bij het meubilair Een ruim forfait, dat is niet meer dan fair Maar dubbelop bleef 30 jaar verborgen Zo lijk je wel het volk erom te vragen Onder je stoel de poten af te zagen.…

jij weet de stenen kent hun kracht in de lijnen van tijd en macht waar kleur en karaat de waarde bepalen kwaliteit door een mooie setting wordt begeleid pas als het juweel gekloofd en geslepen is na een volle nacht rust kust het eerste licht kleur gepolijst met de ervaring van heden beziet zij de wereld uit haar eigen verleden…

ze flitsen voor mijn ogen komend uit het niets verdwijnen zonder spoor van iets spikkelen als kleine deeltjes mist lichten op in kortstondige weerkaatsing als gevangen schicht het is info zonder beeld vorm en woorden zijn er ooit geweest in deze littekens van de geest…

ik zag in kleuren al het verhaal van de stukjes puzzel op het grote bord heb ze bij elkaar gelegd met de rechte delen apart voor de lijn rond het hart in gewijde stilte zocht ik de realiteit van het vlak waarbij alleen de vorm volmaakt past zonder woorden groeide het verhaal onder mijn handen een vergezicht met boten en…