Alle inzendingen over algemeen

ten strijde gaan alle krachten om hun slag te slaan vol overtuiging gaan zij winnen zij willen hun doel verslaan veroveren zit in hun bloed vaak gaat dit hand in hand zij beschikken over grote moed maar ook voor hen kan het tij keren en geheel onverwacht zal de kracht terrein verliezen en zullen de zwakkere opstaan om hun zege te…

Ik zat te wachten op een wonder. Ik wachtte zeker al een jaar. Vandaag dacht ik opeens: 'Da's raar, eigenlijk kan ik best wel zonder.' Dagen lopend door de regen. Geen zonnig seizoen is er in zicht. Op de stoep ging ik zitten denken: 'Verlang ik wel eens echt naar licht?' De somberheid is toegeslagen, de wind die brult, de hemel grijs…

dood ik wil je leren kennen wat hou jij eigenlijk in fascinerend hoe jij intreedt hoe jij de mens bevrijdt ik wil weten waar we heen gaan waar de dood ons brengt zijn we dan verlost van deze aarde maar vooral van onze menselijke pijn mag ik even kijken wat daar allemaal gebeurt en mocht ik dan besluiten hier wil ik eeuwig blijven mag…

Stil Donker en stil Dan is er licht Dat vraagt wat ik wil Koud Warm en koud Door de deken omvat In de donkere nacht Licht Zonnelicht De morgen breekt aan Weer een nacht voorbij gegaan…

vanochtend de krant gelezen afgezien van zwembad van ondergang gered ouders binden kinderen vast in bed doordacht aërodynamisch een haakbek in de diepvries politie toont verkeerde foto huurder krijgt 30.000 euro veel vraag naar au pair een op de 25 miljonair nu uit voorraad leverbaar Chirac en Blair lief voor elkaar nichtje…

Ze hebben me met nylondraad vastgeknoopt Aan een haak in een slachthuis Gevild ook want mijn huid brandt Fantoompijn in de vierde graad Ik durf niet kijken Naar het rauwe vlees, de naakte pezen Een hart dat door de ribben stulpt Er wolkt een ijzeren stank op De beul is me vergeten Zo word ik verlokking voor de maden Alhoewel Ze bevriezen…

Enkel de gek wijkt niet voor zijn venijn De tong die zich in steekvlammen vertakt En toch heeft hij gelijk Want als je een naald door zijn schubben prikt Lost hij als een plastic pop Tot er van dat belachelijk lijf Van klauw tot getande kam Niets rest dan een prop…

In een oogwenk was het geschiedenis Een vaal doek schoof over het krot Aangevreten door de tand die duurt De huisbaas heeft de muren leeggemolken Gniffelend in zijn laffe vuist Betonrot en schimmel en wind Wissen de rest Leidingen geknakt Stroomdraden losgerukt Water lekt langs het plaaster Trekt een roestbruin spoor De laatste bewoner…

Stil muistil... Geen enkel geluid, warm maar toch kil. Kom ik hier ooit nog uit. letters dansen voor mijn ogen, buiten hoor ik de vogeltjes fluiten. zou ze hebben gelogen, ze kan haar gevoelens goed genoeg uiten. Waarom hier die stilte waar ik niets aan heb. Laat mij verdwijnen uit de kilte. laat me verdwijnen. Wegzinken in dit boek…

Ik zag Margrietje in het gras gezeten staren naar iets kleins ze had de knieën opgetrokken onder rond uitstaande rokken op d’r gezichtje glom een grijns Haar blik zei me hoe blij ze was en met de onschuld van een kind neuriede ze hetzelfde liedje als het kleine wit Margrietje dat deinde op de lispelwind Ik voelde hoe het mij charmeerde…

spookachtig landschap splijtzwammen woek'ren, lachend waarom ging zo weldra de eenheid teloor verscheurd door tegenstanders ooit medestanders een lied van pijn dringt zich op stokt in mijn keel een traan in mijn oog toont een flauwe ster van vergeefse hoop maar machteloosheid heeft mij in haar machtige greep en het landschap trekt vol…

leven wordt gegeven als een onbegrensd begin van dit onbevangen woord maakt de mensheid een gecompliceerde zin een zin vol regels en tekens die je er haast toe dwingt het leven al te kennen voordat je eraan begint.…

Zijn stem vult de ruimte helemaal Zo mooi, zo vol, zo speciaal Menig dameshart klopt sneller dan snel Is deze man nog vrijgezel? Zijn stem strelend langs mijn huid Diep intens genietend van zijn prachtige geluid De Zeeuwse kust Wekt mijn hete lust Barcelona DE BANK, the place to be Hemelsbreede blauwe fantasy Holiday in Spain was spetterend…

Je huid fluweelt als abrikozen door druppels parelend gestreeld terwijl je ogen argelozen ik zie je met een frêle gebaar de regen van je wangen vegen waar koude vlagen rozig fleuren mijn adem stokt terwijl ik staar naar het blozen van de rozen die zich gelijk je lippen kleuren ik glimlach als ik je passeer omdat jouw zon me raken kon…

Daar zat het, de dag was oud, het was net alsof het zout, alsof het zoet werd, zo kwetsbaar en introvert, het trof de branding, stond er middenin en ging, het liet zich gaan, brak de branding aan en vertrok…

Ik ben een leugenaar ik meen het 't is echt waar…

Ik herlaad maar weer eens en begin opnieuw te richten. Tijd voor het grove geschut, van schelden en tieren en dichten.…

De nevel bedekt het land als een deken, er heerst stilte, je hoort niemand spreken. Zelfs de wapens van het geweld zwijgen, alsof ze nooit meer een kans krijgen. En straks, als de zon weer gaat schijnen, en de deken van mist weer zal verdwijnen, zullen de kinderen blij buiten spelen en een wereld van vreugde samen delen. Waarin geen plaats…

Ik heb geen strafblad sta niet bekend om kattekwaad Ik heb geen verslaving die mijn gezondheid schaadt Ik heb geen schulden ben geen bedreiging voor de staat Ik heb dan ook geen banden met mensen uit de misdaad Ik heb geen incompleet lichaam geen organen die ik mis Ik heb eveneens geen fatale ziekte die levensbedreigd is Daarom heb…

Ze zaten op een terras Glas in de hand en een peuk En lagen samen over wat voorbijkwam in een deuk Vooral de vrouwen werden onder de loep genomen Een soortement gekeurd en de heertjes maar dromen Die daar, heeft mooie benen Oei, maar wat een lelijke kop En kijk dat sloofje eens gaan alleen haar handjes in 't sop Ze hadden commentaar…

hij brengt steeds zonnebloemen voor haar mee die moeten op heet water koud zegt zij verleppend dat doe ik een dag later…

Je ademt dezelfde lucht als ik en ziet ook dezelfde mensen toch is er een groot verschil we hebben beide andere wensen. Jij wilt het liefst een villa en ik een hutje op de hei toch wil ik met jou gelukkig zijn en jij gewoon met mij. Jij houdt van de winterse kou en ik van een lange zomer jij bent de nuchterheid zelf en ik ben een…

Als ik op een dag een nachtcreme smeer En doe alsof ik dan ga slapen Wie weet dan nog hoe laat het is wanneer ik 's ochtends sta te gapen…

De letters zijn de steken De woorden zijn 't patroon De zinnen zijn de pennen Soms wordt het wonderschoon Af en toe valt er een steek Die ik dan op moet pakken Om het eindresultaat maar niet in te laten zakken De pennen laat ik dus tikken Met patroontjes uit mijn geest Ook als er maar één iemand geniet Is 't niet voor niets geweest…

We vechten samen voor onze idealen wat een ander ons misschien niet gunt toch zullen we blijven strijden voor wat die ander nooit heeft gekund. Laat die jaloerse blikken maar staren eenmaal zullen ze moeten erkennen dat wij het samen waard zijn daar moeten ze nu maar aan wennen. Wat ooit is geweest zullen ze vergeten, en al worden we nooit…

De plankenvloer kraakt het verleden gesmoord door stof verstopte kieren onder kaal getreden pluche kleden spijkers buigen; de koppen geroest niet willens hun houtgreep te vieren nagels woest geslagen in de knoest ruw wreken de splinters zich tegen de vuile zolen die hen open gekrast achterlaten na een regen van vegen Nee, de delen barsten…

Ik zoek die holle nevellach, dat sprookjesgeheim van vroeger dat je stil van binnen aan jezelf vertelde. Wacht maar, voel haar verloren in je zijn waar hart en ziel zich verbinden in zilver en maneschijn.…

De grootste schatten vind je buiten zomaar in Gods vrije natuur we mogen er allemaal van profiteren iedere seconde, ja ook ieder uur. De bloemen, planten en de dieren de zon, de sterren en de maan alles hebben we van Hem gekregen dingen waar we te weinig stil bij staan We vinden alles vanzelfsprekend en normaal zoals we leven want…

Wervelwind weent door zilveren zand Treuzelend zeilt de avond voorbij De dood, kreupele wurger Suipt hoestend naar de schaduwkant Richt zich op in de mistige wei Blank en schuchter is de vlucht van de maan In de akelige stilte van een zeebodem In de vrede van een waan Zuigen de vangarmen aan mijn wrak Ik los een weerbarstige traan Zwarte…

Het lijkt een dag als alle and're de zon, hij gluurt weer om de hoek Toch ben ik binnen aan 't verand'ren en heb geen zin nu in bezoek... De zon probeert mij te bereiken maar welke poging hij ook doet hij kan mij helaas nu niets aanreiken ik ben verstard in mijn gemoed... Er zal wel weer een dag gaan komen dat ik de zonneschijn zal zien…