Alle inzendingen over huwelijk

ontelbare dichten schreef hij het onderwerp verscholen in een letterwoord van eenstammige grepen en afgebakende abc-termen om dan, toen het moest de zinnen verloren waren weggelopen van de man die zo nodig en eindelijk het één en meest belangrijke om dan stil te worden deze woorden zullen niet gerecycleerd, eenmalig zijn ze zouden…

Hij is zo dik en zij zo klein hoe zou ze hem omhelzen. Hij is zo moe en zij zo klein hoe zou ze hem begrijpen. Hij loopt zo slecht en zij zo klein hoe staan ze samen stil. Hij is zo grijs en zij zo klein hoe. Hij wenste iemand, onbesmet door zo'n onhebbelijk verleden als het zijne en zij is zo klein. ------------------------------- uit…

Linda en Willem, Vandaag de grote dag eens een bruidje te zijn daar is de grote glimlach landgoed Eikenrode is een festijn thuis niet te vergeten samen knus en gezellig witte broodjes eten dit weet ik; stellig het gaat vliegensvlug geniet van het feit denk niet terug alles is zonde van de tijd wij beleven de dag mee rinkelen voor…

Vanaf nu voor altijd samen wens ik u zich te bekwamen in alles wat u vandaag heeft beloofd maar vooral te doen waarin u samen gelooft…

het lotje uit de loterij jan dat ben jij voor mij het echte lot van de loterij is altijd net er naast helaas maar jij bent mijn lot jan jij bent mijn jackpot jij was meteen raak! jan en tonja 8.9.1972-8.9.2007: 35 jaar getrouwd!…

Een verbleekt en onzorgvuldig bewaard herbarium waar alleen nog onder het plakband een bloem of blad heel is gebleven en rest rest valt uiteen in kruimels van hun liefde uit gelukkiger tijden een versleten romantische metafoor verdwijnt net voor de eerste beledigingen: Klootzak! Hoer! Idioot! Teringwijf! op den duur ook beledigingen…

een handje van jantje altijd daar eerlijk waar een houvast die mij past tijdens dip stevig grip bij mijn pijn gewoon zijn de strohalm even kalm soms strelend wel bekend zo vertrouwd lang getrouwd het handje van jantje altijd daar wij, één paar…

De pieken waren zeer heftig, De dalen ontzettend diep, Nooit meer zal ik met jou op een recht pad lopen!…

ik liep eens in de stad zomaar voor de grap daar liep ik dan te zingen en wat op en neer te springen ik was zo blij want ik wist onbetwist hij geeft om mij hij was een knappe man die mij als zijn verloofde nam wij raakten met elkaar vertrouwd zijn een jaar later al getrouwd kleuters kwamen er geen bij geen voor hem en geen voor mij…

Zul je van me blijven houden ook nu ik wat ouder word vaak al heel vergeetachtig ben en mij op de gekste dingen stort ook wanneer mijn botten kraken en mijn rug niet meer zo recht blijf je dan nog van me houden net als vroeger, net zo hecht zelfs nu ik niet meer alles kan en vaak afhankelijk ben van jou hou je dan nog steeds van mij of…

TWEE schitterende mensen Elk EEN verleden Samen EEN heden Met nog zoveel wensen Over hoge bergen Door diepe dalen Nu samen in elkaar verdwalen EEN mooi paar, TWEE mooie mensen Samen EEN maar toch apart Beginnen aan een nieuwe start Met heel veel gelukkige wensen Geniet van het leven, geniet van elkaar Geniet van de liefde zo puur Geniet…

De relatie verbroken de samenhang zoek het praten werd schelden het fluisteren werd schreeuwen het ging niet meer uit elkaar, de belofte van alles te willen delen is voorbij.…

Trouwen is voor eeuwig en ik ik zeg graag ja maar wat dan na de eeuwigheid wat komt er dan daarna?…

Ontkurk de liefde en laat de warmte vloeien. Lagerend in het glas Als een stralend juweel. Smeltend samenzijn op de tong zal de romantiek ontbloeien. Met een adembenemende afdronk als een unicum van het geheel.…

waar banden zijn gestrikt die elastisch zijn geweven voor een lang en rekbaar leven waar tijd zijn eeuwig ritme tikt waar levens reeds zijn ingedikt door wedervaren vormgegeven in een wonderbaar samenkleven waar men respectvol is en ingeschikt daar is ten hoogste een opmaat bereikbaar tot ultiem geluk dat wat afgescheiden blijft dat…

Van hém hoefde het niet zo nodig zij wilde zo vreeslijk graag had het er altijd over zullen we was dan haar vraag Hij zei nee, altijd hetzelfde, van mij hoeft het niet ben best tevreden zo ja, maar als ik nou vind dat het best wel kan hij schudde zijn hoofd en dus bleef het zo Tot die ene dag een week of twee gelee toen vroeg ze weer, wat…

In de sleur van moeder en huisvrouw Is ze in 't huwelijk ondergegaan Niet gelukkig, haar wereld grauw Angst voor 't onbekende doet voortgaan Kinderen worden ouder en ze scheidt Ontdekt dat sociale vangnetten bestaan Er was nooit tijd en gelegenheid Voor evaluatie van huwelijk en leven Voor 't groeiproces naar volwassenheid Geluk mocht…

In goed huwelijk op vriendschap gebaseerd voelt partner's sterven als amputatie huwelijk na het einde betaald met pijn. Om fantoompijn te beheersen, oefenen we zelfstandigheid, één plus één is twee, niet één, als in het ouderwetse huwelijk. Partner's dood zo deels verwerkt, maakt nieuw begin lichter, herinnering verandert van pijnlijk bitter…

acht en een kwart de avond aangekomen sluit de deur van het kantoor met een aluminium klik kil de volwassen dag binnen en hij eindelijk buiten door de straten verdoofd een man met zijn hoofd verloren in de jaren van al wat geleden door zijn neus plots die geur van versgebakken haring pleisters op de knieën en weer veel te laat thuis…

Wit en geel goud Door elkaar verstrengeld Tot een waardevol Emotiewaardig geheel Bezet met briljanten Zuiver en puur Wordt aan de vinger Geschoven Voor nu, voor dan En nog veel later Voor eeuwig als het kan Trouw werd beloofd In goede en kwade tijden Hopend op het geluk Waar het hart van overloopt Zijn de ogen open hopelijk!…

Er gebeurt iets. Er gebeurt iets altijd. Een man rent van de bakker naar de slager. Een vrouw hangt uit het raam. Ze schreeuwt: dit is de binnenstad van Pisa. Geen mens weet precies wat de dingen met elkaar te maken hebben. Velen denken dat toeval niet bestaat. Is het God die de vrouw net niet uit het raam laat vallen? De man bukt.…

In vliegende stoten nadert de dag dat ik en jij in 'wij' verglijden opdat wij voortaan voor en tegen en vooral het heen en weer belijden. Ach, laat mij talmen, geef mij een zwachtel, want ik ken het goede voorbeeld niet en kan je bovendien niet altijd volgen, zo hier met mijn kluitje in jouw riet. Rek mijn respijt, vier de verbinding…

Nu de herinneringen van twee volwassen metgezellen in de verte op de deuren tikken van feestzalen en rouwkapellen wellen in omzien de tranen van vreugde en geleden verlies wordt warmte van jaren ingepakt mengt zuidenwind met kille bries maar ook na deze dag worden nieuwe morgens geboren en nachten samengebracht binnen de ring van versmolten…

de schop onder zijn kont was welgemikt en welbedoeld en beter nog dan een mep op zijn overdreven rond ge neus belandde hij op straat waar er niets te rapen viel dan wat voor de hand lag de resten van een drukke dag dan maar gehuld in karton besloot hij zijn hachje te wagen zoals de andere die daar lagen door de kleume nacht te slapen…

Je durft het aan om met elkaar vanf nu dezelfde weg te gaan, ook al weet je niet wie die ander echt is en ken je jezelf nooit helemaal; Je vertrouwt erop dat het leven voor jullie goede dingen in petto heeft en dat de duisternis niet eeuwig duurt. Je moet maar durven, tegen zoveel onzekerheid in en eindeloze vragen en bezwaren. Het leven…

Tranen die zijn vervuild met leed Angst is gelegen in een lach Tranen die zeiden dat het me speet In naam van de liefde doe ik mijn beklag In mijn ogen spiegelt een oude ziel tegen het gezag De gedachten lossen op in het luie zweet Ik geef me nooit over zoals je weet Geen dag zonder stoot of slag Het is niet zomaar een gewonnen strijd We…

mijn allerliefste mijn mijn man, soulmate en minnaar nog steeds, altijd, al 31 jaar ondanks zorgen, verdriet en pijn liefde moet rijpen net als wijn koester het geluk uit die eerste uren dan zal onze liefde eeuwig duren zelfs als we niet in één werkelijkheid zijn onze liefde is zuiver, puur en rein hoe zou ze anders nog kunnen bestaan…

Slechts gehuld in onschuld sta ik voor je vol vertrouwen in wat komen gaat want onze levens zullen zich vlechten als boomtakken die een koepel vormen tegen regen stormen weren zon doorlaten net als loof zal ons bestaan zich kleuren naar seizoenen van leven tot het laatste lege blad door ons is beschreven…

vrouwe sprak de man ik bungel nu al zo lang doe d'r 'ns wat an nou ja zei de vrouw spreek niet zo vreemd je bent toch van hier en nu verre van ontheemd het is ook jou bekend niets staat vast behalve de dood aan het end de rest kan beslist opgeschort hoort bij leven in het kort onzekerheid kan geeen kwaad voor de innerlijke groei…

hier veegt een man blad voor blad voor eigen deur een spoor van welkom uit de weg hij kijkt niet naar de naald leeg, gebruikt en nutteloos die hem had kunnen treffen zijn Schepper durven roepen lang voor het zover moest zijn zijn huisje is misschien niet echt weltevree of iets anders pathetisch gewauwel van hen de goegemeente die niet…