inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 13.051):

Het zuiverste regenwater

Tranen die zijn vervuild met leed
Angst is gelegen in een lach
Tranen die zeiden dat het me speet
In naam van de liefde doe ik mijn beklag

In mijn ogen spiegelt een oude ziel tegen het gezag
De gedachten lossen op in het luie zweet
Ik geef me nooit over zoals je weet
Geen dag zonder stoot of slag

Het is niet zomaar een gewonnen strijd
We ballen de vuisten, we lachen en huilen
Het hele leven met je delen, daartoe ben ik bereid

Een Utopia is met niemand willen ruilen
Je hebt me gevangen en bevrijd
Zelfs een god kan niet huilen zonder zijn tranen te vervuilen

Schrijver: D.R. Korthof, 26 oktober 2006


Geplaatst in de categorie: huwelijk

2.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 4.253

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)