Alle inzendingen over maatschappij

Ik beschrijf mijzelf in personages in wie -- jij jezelf herkent!…

Ik ben onzichtbaar in het café, als een stoel – met een kop koffie.…

Repen langs de weg: mijn dromen stegen zich stuk bezweken aan hun overdruk Lotgenoten hangen in het water gerimpeld, op gebroken benen mager van het wachten te moe om verder te gaan en niet sterk genoeg om stil te staan Ik huil alleen nog tranen die niet komen verlichten of verlossen Fel zwenkt het licht van de vuurtoren maar het…

Na onze werkdag kijken we naar de Mooie Wereld, waar plichten en regels niet gelden en de Sterren kunnen stralen We zien tegen hen op We zien dat het bestaat en dat is een troost, zeker als er iets te roddelen valt Er mag dan meer zijn dan bewondering, vermaak gemakken en rijkdom, maar ik koop daar niets voor Zeker geen geluk als…

wij hebben nog nooit samen gedroomd tot ik jou gisteren ontmoette een echte no where plek vol met niet te duiden eigen aardigheden in een sfeertje zonder eigen plek inwisselbaar voor overal en nergens verloren zonder stek met jou kwam licht naar binnen in een warme kleur als wonder uit het eerst beginnen glazen lucht…

Als je niet wilt deugen in de ogen van je ouders zuchten ze och, wat moet er van jou terechtkomen? Anderen zijn harder, ze schelden je uit en eisen respect voor het gezag van geloof en gewoonten Ze vinden je een nihilist omdat ze je niet begrijpen en omdat jij het wel begrijpt kun je hen niet tegenspreken Maar je probeert het uit…

ik heb je vaak uit zien treden door nuances in licht en kleur voelde hoe jij energieën met mij deelde uit een ander leven het was geen geven maar een intenser bestaan in harmonisch gaan het was jouw licht dat ons steeds nieuwe impulsen gaf in ontdekken van zicht jij kende werelden van heel dichtbij wist mijn zorgen voor…

Mensen staren naar mij op de zeldzame dagen dat ik me anders kleed Iemand die bijzonder is kan dat niet lang zijn of mensen drommen eromheen, ze jagen weg wie in de weg staat wie daar woont of werkt buren worden vervangen door gasten en ze leveren commentaar op je rol in de voorstelling die je eigen leven is en niet meer is…

Voorlopig geen politiek den haag vandaag, dat geeft almaar stress op het zomerreces of brandneteluitslag bij vloed onbehagen. in esdoorn en hagedoorn en kamperfoelie waait een verraderlijk kwallige wind aflandig strandend op zand langs de zee daar woelt het monster het gele torpedoboot- jagerseskader van de alsemgeest…

Binnen de oevers van de wet is alles van iedereen Plichten worden opgelegd rechten moet je nemen Ik zie mezelf klein vanuit de hoge torens waar ministers in stilte wachten op orders van boven De plannen liggen klaar de dobbelstenen rollen over het fijn gekamde laken naar Groot Huis of Zuidenwind De adjudant ondertekent de behoedzaam…

Vroeger kwam bijna dagelijks de kruidenier de slager minder frequent ook de bakker hier. Ze venten in die dagen nog volop verse waar het trekken van een kar was toen nog niet zwaar. Veelal had dus een melkboer een bus met kraan onderaan, men gaf door wat werd gewenst die dag wat men nu allang niet meer op deze manier mag. Met karnemelkse gortepap…

De kluizenaar in het web leeft echt heel sober wanneer ik kijk naar de camerabeelden (vierentwintig uur per dag) Hij lacht naar de mensen die hem bezoeken, nieuwsgierig naar deze man en deze plek zonder geheimen Tien minuten lopen van hem vandaan doet de herberg goede zaken Er zijn bomen om op te zitten (de schors is ruw) In de dependance…

ik zag pigmenten uitbundig kleuren weelderig in bijna barokke stijl rook de scherpte van aparte geuren in hun bijdrage aan melange diversiteit in dwarrelende door zon belichte stralen werkt vakmanschap zich tijdloos tot meester op waar de voorraad zich nog vele malen zal herhalen in een opslag van de mix uit de beste laatste…

Het is niet enkel het niets meer zeggen of zien, de vogels niet te horen zingen, ontdekken dat ook nu een winterslaap ook heden ten dage niet echt bestaat. Het is niet het ook missen van gegons de waarde van bijen niet meer weten, of geuren van bloemen en oud zout van een al weer gevallen vergeefse traan. Noch is het dit planten van een…

Ik droom mijzelf in de zon op Italiaanse schoenen, ogen volgen en bewonderen mij Dat is wat er mist, vanzelfsprekend er had moeten zijn na jaren zwoegen: moe maar voldaan op mijn plaats wakker worden in een gemakkelijk leven (vissen springen in mijn pan ..de katoen staat hoog ..te bloeien in de zomer) Ik droom mijzelf in Amerika Schijnwerpers…

Het is niet persoonlijk wanneer het tegenzit ofschoon ik verstandig leef want we doen alles samen in de karmamixer van driften en deugden en van moment tot moment veranderende omstandigheden Mijn leven duurt te kort voor een eigen karma dat komt later pas als een druppel in het brouwsel uit de karmamixer meer ben ik niet onbelangrijk…

In open veld is meer te zien dan je lief is, poep en pukkels niets privé, vertrouwen nergens goed voor, overal schaamte omdat het niet geheim is waarin je afwijkt, wat je eet aan welke angsten en ziektes je lijdt hoe je je wast en seks beleeft, wanneer je menstrueert, een miskraam hebt, huilt ruzie maakt, hebberig, gemeen en onredelijk…

Ik kon niet blijven, zonder escorte reisden we onder de zeven hemelen en pas later besefte ik dat daarboven de zielen wonen van Adam – verdreven net als wij Johannes en Jezus – de boodschappers Jozef – door zijn familie verstoten en Henoch – de levende leraar Aäron – nog steeds geliefd Mozes – de geduldige in de woestijn van ongeloof…

tot in het kleinste detail wist jij ons vaak onmerkbaar te ontroeren beheerste het actie reactie model in liefdevol fingerspitzengefühl jij was in staat de wereld binnenste buiten te keren om hen emoties te leren met je goddelijke lach zal jij ook hen op het verkeerde been zetten en laten staan vol verbazing over hun eigen…

ik heb geprobeerd uit de stilte van mijn woorden naar voren te treden me voor het eerst te laten zien in de hoofdletters waarmee ik altijd de wereld bekeek de kleine letters had ik als kind al heel vroeg begrepen en daarna leren leven ik wist dat dit niet alles kon zijn er was een gordijn van volwassen zijn om ooit te passeren…

Zachtjes op elkaars rug cirkels en tekens schrijven tot we roze en voldaan zijn: zo eenvoudig is vrede met elkaar .....Vader 's middags voor ons uit .....op zijn trompet spelend in het bos .....hem vinden naast een zak snoep .....met grapjes en kleine dieren overal ..........Bij elkaar liggen, voorgelezen worden ..........motten rond de…

Waarom geloven? Geloof geeft hoop, een richtlijn in je leven. In de wereld kennen wij zoveel gelovigen. Iedereen zijn eigen geloof. Maar toch ontbreekt het aan respect naar elkaar toe. Vooral de derde/vierde generatie. Komt het door de opvoeding van ouders, school, samenleving, geschiedenis of verveling. Iedereen maakt een keuze. Maar waarom…

Het is drijfzand, lastig maar er zijn geen beesten die mijn ogen uitsteken om me levend te verscheuren ook is er geen getij geen vloed die me verdrinkt ik zit alleen maar vast als in beton, het zand is hard geworden, ja als er toeristen waren zou ik naar ze zwaaien op hun foto’s, maar er is niemand ik voel niet eens meer hoe koud…

De avond valt in sobere stemming in het bos het geritsel van geluid wegens een veldmuis laat een uil onverstoorbaar zijn kop draaien ook hier is de stilte voelbaar van de stad. Trompetgeschal echoot door het bos een groep edelherten buigt het hoofd de das ligt met zijn voorpoten voor zijn ogen onbewogen ligt de veldmuis onder een blad…

“””De Koninklijke Familie zit op de voorste rij hoefden ook bijna niet te lopen vanuit hun Koninklijk Paleis op de Dam daar direct achter mijn eigen (schoon)familie aflopend van vol evangelisch tot overvol van eigen weten, gelijk en ongelijkheid ook mijn gehandicapte dochter met haar moeder zittend op een kleine verhoging met remranden…

Ogen passeren mij met een groet ogen hangen stil in de straten en winkelpaden, ogen vliegen rondjes om de aarde ogen lopen wacht om belangrijke lijven parate ogen die beschermen, bereid anderen te beperken Ik verdedig mij en weer ze af met de hand op mijn hart oog om oog, pas op ik kijk terug ook als ik niet kijk…

Wij bewonderen de sterrenhemel de bloeiende aarde en onszelf en we concluderen: God is er niet toe in staat iets verbeterlijks te scheppen dus de mens moet goed zijn onze moraal gaat niet achteruit of vooruit, noch omhoog of omlaag maar links en rechts, zijwaarts heen en weer, van mens tot mens tussen hard en zacht, lief en leed jong…

Mijn eigen gelijk begon ondergronds, uit verzet tegen de ouderlijke macht het beet zich vast in zichzelf Ook hun religieuze eigen gelijk begon ondergronds, uit verzet tegen de gevestigde macht het beet zich vast in zichzelf en meelopers het fantaseerde over later en oefende geweld zodat ik moet zwijgen ondergronds, onmachtig ik…

De samenleving is een kader, het leven kostbaar en uniek, Maar de mens kent geen God de Vader En de vrede is zo ziek. Oorlog, diefstal en geld, zijn dagelijkse dingen. Steeds zoekt men naar geweld om zich in deze gemeenschap op te dringen. Oorlog brengt geen vrede, maar vrede brengt geluk. Geluk dat brengt ons liefde en ware liefde kan…

ik voelde de muur rook de binnenplaats met de geuren van hun familiegebeuren stappen zagen hen gaan in een dierbaar raken van de aarde naar vrienden of gindse bazaar samen hoorden we bomen dromen in stille hitte van de dag ondanks de afstand die er tussen ons was ik liet het komen de empathie van het leven en zijn om mij heen…