Alle inzendingen over religie

Ik volg jou, Jij brengt water naar de woestijn. Waar jij stroomt komt het land tot bloei. Daar bruist het van het leven. Ik volg jou, want jij hebt oneindig leven in je. Ik mag uit je putten en mezelf erin onderdompelen. Zoals een hert uitziet naar water, zo schenk jij jezelf aan allen die dorstig zijn. Je schept water in mijn hand…

Luister naar de woorden van de Oude Goden, al-omvattend, al-doordringend, al-bewegend en eeuwig, naamloos maar bekend als Gaya en Uranus, Isis en Osiris, Freya en Odin, Morrigan en Dagda, Ishtar en Tammoez, Sjri en Vishnoe, Yin en Jang. Ik ben de Grote Moeder, ontwaar mijn gelaat in de veranderlijke maan en de kringloop der seizoenen…

Aangestoken door het licht in messiaanse verwachtingen neem je de vertrouwenssprong - kom je als het ware in het reine... Je geeft te kennen dat je faalt, dat het zo niet langer gaat. Wat weet een trendwatcher van het leven? Je wil nu breken met de waan. Tijden heb jij maar aan geleefd. Doel: jezelf veraangenamen. Gedaan wat verwacht werd…

Neem iets aan dat is. De kern van een gebeuren. Het feit dat jij er bent. Ondanks alle beperkingen. Ook al word je groot en krachtig, blijf kind in de ogen van je vader. Je weet niet alles, maar wel veel. Er rijpen dingen door je daden... Laat de twijfel ruimschoots toe. Jouw zekerheid - is die wel waar? Van alle kanten intrigeert die…

Het Jodenvolk doolt, door Mozes geleid, jaren rond in woestijn, over rotsgrond, sluit met de hoogste Heer eeuwig verbond, bij onvast leven, uit slavernij bevrijd. Flinke vaders vinden na speurend beleid schrale broedplaatsen. Daar eet hun vee gezond. Moeders draaien vlijtig schapenwol rond: kleden en kleren zijn tot handel bereid. Ouders…

DE ENGEL VAN ‘s-HEERENBERG Was het God de Vader Zijn zoon Jezus Christus Of de Heilige Geest, die me binnenliet Nog net op de valreep van de avond van de deursluiting van de R.K. Parochiekerk H. Gabriel te ‘s-Heerenberg Hij zag mijn gezicht Hij zag mijn verlangen Hij voelde dat ik wilde knielen Hij wist die moet ik binnenlaten Hij ging…

De wolken maken stormluchten Gedachten vliegen als pijlen door mijn hoofd Bladeren vallen van de boom de luchten doen mij zuchten Ik houd mij vast aan wat mij is beloofd En weet met geheel mijn ziel en 't verstand Geen ervan vindt hier hun plaats Deze boze krachten tegen mij gekant Zij moeten in het kruis vergaan met haast Met in mijn ziel…

De vreedzame tovenares ofwel lage godin woont met haar dienstbare nimfen op het onbekende verlaten eiland Ogygia soms ontvangt zij een god van het Olympusgebergte verwent hem dan gastvrij met smakelijke maaltijd blijft de eenzaamheid verkiezen kunstig spinnen en weven in de ruime grottenwoning geeft haar levensvreugde begeleid door…

zij stond alleen en achteraan door de duistere wereld verworpen en helemaal vooraan op de eerste rij geplaatst door Hem die is en was en terug komt op de wolken…

Wat geeft het mij een verlichting om gedichten voor de Heer te schrijven maar ben ik daarbij geen grote huichelaar als ik onderzoekend kijk naar mijn dagelijks denken en doen?…

Wij sloegen hem aan 't kruis. Zijn vingers grepen Wild om de spijker toen 'k de hamer hief - Maar hij zei zacht mijn naam en: 'Heb mij lief -' En 't groot geheim had ik voorgoed begrepen. Ik wrong een lach weg dat mijn tanden knarsten, En werd een gek die bloed van liefde vroeg: Ik had hem lief - en sloeg en sloeg en sloeg De spijker door…

De duivel sloeg met felle slagen De vrome Job, aan ziel en lijf; En had hem al zijn goed ontdragen: Maar tot de zwaarste van zijn plagen, Zo liet hij hem alleen zijn wijf.…

Het Woord, dat uit God zelf komt, zweeft steeds voort als een levende zucht vol helende kracht, toeft bij alle mensen, is een stille wacht, ziet geduldig rond, wordt somtijds gehoord. De heilzame adem zoekt ieder oord, waar vrome blijdschap heerst of duivelse macht, soms aangekondigd, dan gans onverwacht., ondanks goede bedoeling dikwijls gestoord…

Dat leven toevallig is ontstaan. Ogen die wonderen herkennen. Oren die genieten van muziek. Hersenen die creatief componeren, binnen een kosmische hersenpan. Dat alles is werkelijk waar, maar, dat leven bij toeval is ontstaan, daar geloof ik geen donder van. Geen donder en geen bliksem. Dat ons leven bedoelingen kent, die geen mens verzinnen…

In maart 1978 ontmoette ik DE MENS Simonis in de Doelen, in de pauze van de MP en ik dacht wat is dat een homo, dat dacht ik, ja ik, ook homo Simonis was alleraardigst op het vrouwelijke af kletsen, praten, gilletje, lachen en weer kletsen glaasje in de hand met priemende pretoogjes Simonis bereikte de top van de Katholieke Kerk het instituut…

Het licht van de Blijde Boodschap moge hoog aan de hemel staan 's nachts als grote klare ster overdag een ijle dwergzon dit hemellichaam is bereid altijd het kleinste vonkje uit zich te laten dalen op een ieder die Gods stem wil horen zal dan door bloed en ziel stromen een vlammende stip zijn brandt aanwezig verborgen straalt milde tucht…

of Palmaer het klooster is er niet meer we weten waar ongeveer tussen Zwaag en Tysweer het was Reiderwolderpolder bij varkensboerderij Knorrenburg opzij naar de Dollarddijk vandaar naar het noorden tot de rand van de kwelder niet verder daar was het ongeveer Norbertijner monniken hebben gesmeekt, gebeden tevergeefs gezwoegd, gedijkt…

Dat God niet bestaat, is voor mij zo klaar als een klontje. De duivel, het Kwaad dat wel bestaat, speelt met het Goede. Het Goede dat wel bestaat, maar ondergeschikt is aan het Kwaad Dat God niet bestaat, is voor mij niet be- wezen waarheid. De wereld op z'n retour op weg naar een zeker eind. Wij verarmen de mensheid verarmt, daar wij niets…

Laudermarke het vlakke boerenland op korte afstand van de grens afgelegen een kruising van wegen gemetselde opstand een afdak, huis daarin Jezus aan het kruis om stil te staan voor een gebed auto aan de kant gezet een bosje bloemen, kaars een wens die leeft aan hem die onze zonden vergeeft in heel Westerwolde de enige plaats waar zo'n…

Droevig en neerslachtig van sobere gestalte zoals ook zijn vrienden de ezels die door de vijanden van Hemelse genade met hun lasten op de schouders worden beladen op aarde onderweg als een vreemdeling moet zwerven och zoete leliebloem van 't leven op al mijn wegen kom ik u tegen buig mij voor u neder al het vergeefse worstelen leg ik…

Jezus wordt met felle zwepen geslagen, valt afgemat en bloedend op de grond, kijkt mild, vol mededogen in het rond, wil voor Zijn beulen vergeving vragen. Hij draagt het hout der schande zonder klagen naar de vervloekte heuvel, om daar terstond door hamer en spijkers te worden gewond, maar kan de grootste pijn moedig verdragen. De allerkwaadste…

Eindeloze krachten ervaar ik vandaag. Krachten die ons in leven houden. Onbegrepen energie voel ik stromen, die door alle levende wezens stroomt. Door wat ons leven geeft. Wat leven geven blijft. Mijn onbegrip leeft zinloos verder. Er is niets meer dat ik node mis. Dan aanwezigheid. Dan verwondering. Onze oeroude krachten zijn het.…

wel een opgave in Ter Apel de kloosterenclave weer zichtbaar te maken omringende gracht is half verdwenen je ziet wel het klooster niet het omringende kloostergebied fundamentstenen van de verdwenen watermolen worden weer zichtbaar in de Molen Aa naast de Ruiten Aa als je weten zou waar het verdwenen poortgebouw stond het bakhuis…

Het huiselijke scherm dat nauwkeurig samen werkt met een licht toetsenbord mag rijke kennis aan een ieder geven sterke zegen brengen over heel de wereld maar doortrapt bedrog en boze dreiging scheppen beelden vol bange vragen beroven soms mensen God schenkt ons gaven groots of bescheiden wij -Zijn rentmeesters- mogen ze gebruiken…

Ik heb uiteindelijk nu als ongelovige toch wel veel en meer geleerd van de Here Jezus Christus met name niet boos worden maximaal aardig blijven de vriendelijkheid zelve want het is nog niet uit het is nog niet mijn einde ik ben UITEINDELIJK nog geen lijk veelal zijn de vragen die mensen mij stellen ook hun antwoorden, hun zekerheden…

"Dit is de dag, die de Heer heeft gemaakt," begint een lied, dat geloof wil sterken. 't Komende uur mag zegenrijk werken, waarbij Gods gunst de mensen heerlijk raakt. Hoopvol vooruitzien, klankrijk samenzijn waakt wellicht als rondgaande arendsvlerken over blije feesten, zingende kerken, belevenis, die snel en glanzend naakt. Stil voorbijgaan…

Kom, Dambala, kom teken je spoor in het zand ik wil je lezen tussen de heuvels waarop wij wonen kom, eet de eieren, Papa, kom de blauwe en de bruine Wij zijn groen van het wier uit de diepzee, wij zijn rood van het bloed dat vloeit de witte mensen gaan niet naar de zwarte hemel en er is geen hel Er is alleen het vuur en de aarde…

Politiek; dat is het leven niet Teleurstelling; dat geeft verdriet Wij luisteren en kijken tussen onze muren Naar beelden die de woonkamer in gluren Het volk kiest zijn boze en goede creaturen Wee ons: die met de macht der hel verbonden zijn In een God vergeten tijd, de horde tussen twee vuren Opgejaagd; het oog boos verduisterd vol pijn…

de grootste afgod van onze tijd is voor veel mensen de mobiele telefoon geworden door inktzwarte duisternis omgeven met al wat in ons schreit door angst en pijn de ogen steevast op de lijn, of ons hart dit wilde? toen het schrille geluid keer op keer onze ziel doortrilde al wat adem zingen liet, verstilde bron van alle dingen…

Laten we samen het woordje God vergeten. Hij, zij of het, heeft zich goed verstopt, in het woordje Goed. Het Goede goed te doen. Het slechte goed te laten. Is God genoeg.…