Netgedichten

netgedicht (nr. 64.258):

Afschuiven

Ik schrijf de woorden uit mijn ziel
Waarmee ik van jongs af ben vertrouwd
Een principe die ik nooit afviel
Een overtuiging waar ik mijn leven op heb gebouwd

Het zijn niet alleen de woorden uit een boek
Die ik na ’t lezen naast mij heb neergelegd
Het is voor elk het geluk wat ik zoek
Ik blijf het trouw wat er ook wordt gezegd

En al zegt men, ik heb er nooit iets van gezien
Je hebt het werkelijke zoeken van je afgelegd
En voelt je daarom zo verlaten misschien
Maar is schuld geven aan het woord wel terecht?