Alle inzendingen over natuur

de golf plant zich in al zijn geledingen voort langs het oppervlak op het punt van verzadiging kantelt hij over het eigen hoogtepunt vervolmaakt in deze prachtige breking een ruiter te paard op het scherp van de snede…

de zon verzilvert de ontwakende natuur een gouden morgen…

De zon brengt een glimlach op gezichten je zou er warempel van gaan dichten!…

het beroemdste levend standbeeld siert niet de straten van New York of de wandelgangen in Parijs maar weet het publiek te behagen met zijn luchtpriemende snater tussen de warme kragen langs duinmeer en moeras in het land van wieken en water…

mijn tuin kent stenen vierkanten bij de vleet omgeven met kunstgras van een meter breed vanuit de serre aanschouw ik deze rijkdom doch ter volmaking zoek ik een zijden rododendron ik zet hem dan midden in mijn hof van beton hij staat dan in de schaduw, en gelijk mijn tuinkabouter uit de brandende zon…

Nerveuze ambiance, getetter, als sierlijke schimmen glijden ze door de dageraad. Gezellige drukte, gekwetter, als biddende nonnetjes naast elkaar op de prikkeldraad. Ze zijn er weer, ze zijn terug. Ik zag hen, zo lijkt het, in geen tijden. Ik miste hun luchtballet, hun vliegkunst over akkers, over weiden. Elk jaar opnieuw kijk ik er naar…

eindeloos ver, komen golven ruisend, over het strand dat glinsterend als kristal de koelte graag ontvangt een witte slinger van plezier spoelt over kiezels en rotspartij kust kleine kreeftjes, en stoeit met het gifgroene wuivend wier, daar waar het zijn einde vind huppelend als een spelend kind spoelt schuimend het water door tot waar…

Donk're wolken drijven over. Laag en langzaam langs de lucht. Want ze zijn, ik weet het zeker, voor de zomer op de vlucht! Laat de zomer nu maar komen. Maandenlang er op gewacht... En de regen mag wel stromen, maar dan alleen maar in de nacht!…

Het regent deze ochtend maartse buien in vroeg april. De hemel is zwart en het prille gras lijkt groener dan vóór de bui. Ik ben de regen meer gaan waarderen met zijn geur, geluid en ritme van de druppels. Het ritmische geluid is het geluid van een waterfestival dat diep doordringt in mijn hart. Het doet me beseffen dat ik leef…

bewonderenswaardig hoe ze leegte met leven merken als pluizige sluier hun geelwolkende rijpheid omhoog laten kringelen zelfs in hun moment het zomergroen toelaten te verwerkelijken…

de zee blijft parelenschelpen geven als sieraden aan het strand geliefden blozen als de rozen verstrengelde innigheid loopt hand in hand kringelrondjes drijven rond zilte vissen die krioelend wachten tot het tij zal keren de zon zakt langzaam weg zeilen manoeuvreren, laveren in rood gekleurde sferen tientallen vogelvleugels…

De zee zingt samen met de golven zoals een zanger zingt bij zijn orkest. Zonnestralen zorgen voor de belichting meeuwen functioneren als een vrolijk koor Op de cadans van de zingende golven drijf ik voort en zing zachtjes met ze mee.…

omarmd door de mist ontwaakt de wereld in al haar schoonheid wiens geheimen goed bewaard zijn gebleven in de schoot van moeder aarde die zich ontpopt vanuit haar cocon en wegvliegt als 'n beeldschone vlinder…

Wittig blauw kleurt de lucht over de grenzen van de morgen, die nog verscholen ligt in dunne mist, met daar bovenuit, zo lijkt van alles los, halfslachtig de stam en kruin van het berkenbos, langs water, diep en donker met lange grijze rimpels van de nacht staan dun de stengels diep dicht bijeen met hun fluwelen pluim als wachters roerloos…

Vandaag rook ik de lente, voelde ik warmte dat maakte me blij.…

Wie ben jij vlinder in de blauwe lucht een vrij gevoel in vogelvlucht het is alsof ik je aan kan raken jij met je ranke vleugels voor mij ben je een lichtbaken in deze donkere tijd vol onzekerheid oktober 1998…

Hij wacht op haar iedere morgen weer wanneer de zon opkomt schudt hij zijn veren en raakt haar even aan minzaam knikt hij naar het grauwe ganzenpaar dat nieuwsgierig waggelend iets dichterbij komt en de witte reiger strekt statig haar nek maar zwijgt in de lucht wordt al klapwiekend gebeden voor het laatste avondmaal…

Vanzelfsprekend word je hierdoor geneuried, een windstoot slist je naam (verkeerd): de zwelling aan je oog vloeit uit in vergezicht. Hoe je zover gekomen bent. De opgehaalde ladder als een lam been. Al het graaiende beneden mag een ziekte zijn, je wordt toch niet benaderd, hoewel het sap als bloed pulseert en driftig lustberichten doorseint…

Als de bloemen weer voorzichtig gaan bloeien een veulentje zie staan op zijn wankelende pootjes. Lammetjes vrolijk zie dartelen in de groene wei. de vogels hoor fluiten tussen de bloesem in de boom. Voel ik de levensvreugde in mij naar binnen stromen krijg ik weer nieuwe kracht zodat ik kan gaan genieten van iedere nieuwe lentedag.…

Als een violist die met geloken ogen zijn melodie laat suizelen, zo zacht streelt de wind het bedauwde gras. Aardse geuren kruidig gevormd, kronkelen omhoog langs ontluikende bloem omzich te vermengen met lange zilverwitte zonnestralen, die door de morgen schemer, de dag doet ontwaken.…

kolkend en stromend non-stop verversend baant zich het water een weg door de tijd…

zoemende hommels ontvouwende narcissen de lentezon lacht gele waaiertjes zwaaien naar vertrekkende winter Tanka…

je toonde je opnieuw pronkte voor mij op het randje van de lente poseerde, dacht ik wachtte tot ik je ten afscheid nog kon zien mijn koninkje en wintervorst in mijn geliefd domein…

Bloeiende krokusjes een kleurrijk tapijt. Blauwe luchten met witte strepen. Warme zonnestralen het is “lente”…

Zonder een begin van heuvels, voelt de berg geen berg, maar een nevel het dal, is een vreemde, draagt de herinnering het voelt de indringende leegte niet, de schuimkoppen in de rivier het voelt, het breekt vage weerspiegeling het zachte ruisen van de wind de gewijde zwarte grond barst open, gaf met een diepe zucht de levensgeest de…

Zonnige weiden, hoogstaand gras bergen van zand in de verte een waterplas met kikkergeluid. Het geronk van een motor overschaduwt de stilte. Een ooievaar daalt neer tussen bloemen en planten, liefdevolle eenwording genietend van het moment in het nu met aardse pracht en wonderlijke schoonheid, intense beleving met een Goddelijke…

Als een zang die langzaam en machtig wiegt, Uit de verte aansuist en dan weer vervliegt, En op nieuwe wind Me nauwer omwindt, Hoor 'k steeds het geruis van de zee. Waar ik ben.... ik wandel langs zonnestranden, Alleen met het ruisen der baren die branden, Zachte branding die schuimt Naar de guurklare ruimt', Witte ontrolling…

Tui's laten zich horen op zoek naar honing van felrode bloesem Manukabomen lokken bijen met witwasemde nectar raten raken overvol zwarte zwanen in de wetlands vinden overvloed aan vis aalscholvers duiken mee…

Ze floot naar me ik kleurde wat ben dat niet gewend brutaal keek ze me aan haar kopje scheef als of ze zeggen wilde fluit je ook naar mij ze floot nog een keer was de moeite waard ik dacht morgen is ze mij vergeten doet ze net of ze mij niet kent het betekend niets ik verliet het balkon maar zij bleef morgen zie ik haar weer bedacht…

ik raak de plassen het ijsvlies scheurt in waanzinnige vibraties van fantasie en illusies het laatste koppige wintervuur uiteindelijk toch gebroken ijzig wit neigt naar kleurig golvend licht stilte wordt gebroken in luidruchtig vogelgekwetter het immer groene gras krokuskleurig opgefleurd aarzelend hul ik mij in geuren noordenwind…