- Ochtendlicht -

Zonnestralen,
vangen speels het eerste ochtendlicht,
doorstralen het overkoepelend bladerendak

terwijl de eigen ogen mij zoeken, door de
dichtbegroeide bladerennevel...
doorprikken ze woudschemerig zo licht.

Zij zien niet hun eigen harten slaan,
het bereik van een ogenblik, zo kort

op de heilige steile vochtige hellingen..
kuste het ochtendlicht, de zoute slikgronden
de vloedbossen en de herinneringen
die wijselijk boven het dichte bladerendak uitstaken

aan het einde van het bos,
aan het einde van het Griekse latijn
schijnt liefde gereserveerd
en ongehinderd op alle bladeren,
en herinnert de romantiek mij aan jouw aanwezigheid

de dichte kruinen van het woud,
verdampten in het ochtendlicht
door de uitbundige bladeren,
als kunstvolle nevelwouden van jarenlang geluk.

Schrijver: Sabrina Bielac, 28 juli 2010

Siasdreamshotmail.com

woud bladerennevel natuur

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.4 met 22 stemmen 255