Alle inzendingen over dieren

in de rietkraag van een brede sloot stond een imposante ooievaar balancerend op zijn linkerpoot te speuren naar wat etenswaar zijn blik viel op een kleine vis die argeloos voorbij zwom hij dook ernaar maar hapte mis waarop hij weer aan wal klom het zat bepaald niet mee vandaag zo in de vroege ochtenduren hij liep nog met een lege maag…

Met z'n tweetjes in het gras onder de boom, want het regende dus kwam die schuilplaats goed van pas. Klein zijn jullie nog wel, maar zo te zien hebben jullie het heel goed naar je zin. Kleine Schotse hooglandertjes zijn zo leuk en lief. Jullie kwamen naar mij toe en als ik dat gewild had kon ik jullie zo aaien, maar dat heb ik…

een buurtwerker in Klontjebuurt zijn hondje stuurt op een avondje voor een pondje spek het beestje loopt een rondje likt zijn mondje heeft wel trek de lekkerbek maakt een strontje en schuurt zijn kontje zonder pondje spek komt het hondje thuis zijn baasje heeft een grote bek en een kort lontje en een grote bek pakt het hondje bij…

Fietspaden door de Sellinger Bossen alle remmen los en je e-bike vliegt, zweeft Bont Zandoogje als had je als vlinder geleefd Groot Koolwitje op dat fietspad zit je Oranje Zandoogje waar fietspaden kwamen kregen ze vlindernamen Bruin Zandoogje in versnelling vloog je helling af helling op in de bocht noodstop tegenliggers die niet wijken…

Mijn oog valt op minuscule mieren. Hun kleine wereld valt me op in onze grote mensentuin, ter grootte van een tegel. Mieren mijden bergen die kleine kiezels zijn. Ze zijn op zoek in een wereld die ze nog niet goed kennen. Mijn oog valt op denkende mensen die kronen op de schepping zijn. Mieren zijn reusachtig groot. Mensen klein. Denk…

Het was de vijfde mei dat ik haar vond gewond lag zij daar de jonge merel op het trottoir met een gebroken vleugel wijd gespreid want vliegen had ze graag gewild ze lag daar krachteloos geplaagd haar kopje angstig ietsje van de grond getild doch zij was uitgeblust door vleugelpijn en vermoeidheid geplaagd is ze de dag van de bevrijding…

nooit geen wandeling meer voor mij. aan een ketting... in een kooi. wat heb ik nu verkeerd gedaan. ik krijg veel schoppen en veel slaag. help... mijn baasje houdt niet meer van mij!…

Onbegrijpelijk is het waarom mensen hechten aan namen en symbolen. Zojuist zag ik een vogel landen in onze wilde vogeltuin. Hij bouwde er zijn nest van takjes, die hij hier gevonden heeft. Zijn vrouwtje laat zich zelden zien. Ze is druk met broeden of ze is bang. Rusteloos vliegt hij af en aan. Ik weet niet hoe mijn vogel heet. Wel hoor…

Vertel, wie is die vleermuisetende Chinees? Dan eet ik hém op!...…

Gracieus scheert zo'n exotische kleurenpracht door de Zeeuwse lucht...…

Hij gaat sneller dan een gevechtshelicopter, is niet stout, maar lief...…

Wat is dat nou, vraag ik mij af dat gevoel, die emotie door het Wilhelmus, ons volkslied de Koning, ons staatshoofd om 10 uur, op zijn Koningsdag ‘t Concertgebouworkest speelt digitaal en digitaal kent geenszins akoestiek het maakt me even heel nuchter dat dit niet zo had gehoeven hoor ik hou m’n mond dicht, zing niet mee met zijn vrouwen…

Als zwarte erwten met dwarrelstaartjes floepen zij langs de smurrie...…

Zij zwemmen sierlijk als estafettezwemmers langs de kikkerdril...…

Spin die vergelijkenis met een lieveheersbeestje oproept Waar de mens van zijn leefmilieu afsnoept Lentevuurspin, je bent een zeldzaam natuur revenu Kwetsbaar ben je als klein individu Waar sommigen van kleine spinnen trillen Een spin wel kunnen villen Blijf jij ambassadeur van zeldzame heidenatuur En geeft ieder kennershart lentevuur Zo…

Ze liggen rustig tussen raapzaad in de wei, hijgend van hitte...…

Het kriebelen van een dagpauwoog in een bol gevouwen handen...…

Twaalf kleine eekhoorntjes Zaten op twaalf kleine takjes. En deze twaalf kleine doorntjes Bestelden twaalf grote cognacjes. “Hoe is het, Jaap? Net uit de winterslaap?” Hij trok zijn bek wijd open. “Wat is er Piet?” Piet is er niet, Hij is al weggelopen. De praatjesmaker Kwam hier wel vaker. Maar dat niemand hier Zin had in vertier…

Een eksterpaar bouwt een nest, zat van zwaartekracht, dwaze doolhoftaal...…

De meerkoet, links rechts pikkend verandert het statische silhouet aan de overkant in een vloeibaar dansend paar.…

Mijn poes spreekt een taal zonder moeilijke woorden: het is lichaamstaal.…

Poes ben ik stoer en dik alles zie ik en ruik eten achter elk kattenluik ik struin en ik schooi vogels, een muis als prooi jaag, beslis of ik vecht of vlucht of ik kijk naar de wolken in de lucht. Waag het niet: andere kat in mijn gebied klauwend, knauwend val ik aan het is de strijd om het bestaan grommen, blazen, hoge rug daar heeft…

Een varkentje op de grote hei dat liep er oh zo vrolijk bij ’n bruine labrador kwam erbij blij vervolgden zij, zij aan zij ’t varkentje sprak tot de hond: ga gerust ruiken aan m’n kont maar ook ‘n kusje op m’n mond d’hond kuste ’t varkentje terstond ’n heftige dierenliefde brandde los ze stoeiden op het groenste mos ze vonden een plekje…

Wat mensen verloren hebben, hebben honden en katten behouden. Het is één van de redenen waarom. Het is de oorzaak van het feit, waarom mensen van dieren houden. Wat mensen verloren hebben, geven katten en honden ons terug. Tenminste, wanneer we voor hen open staan. Ze leren ons aandachtig kijken. Wat mensen zinloos verloren hebben, leren…

Bovenaan sluis zicht op kanaal waarin zon aan de kade twee hengelaars stil in tentjes Dan een mobieltoon... een rennen uit en draaien aan iets zwaars en groot veel boog en kring en spartel de ene stapt in bootje en vangt een zware vis in net die naar boven en gesjouwd, op doek en verder spartelt voorzichtig losgemaakt van haak…

Toen ik nog schaamteloos hoogmoedig was en enkel met dieren wou praten… Beducht als ik was voor het glas in het gras.. in de mensheid zag ik geen graten. Nu ik streel ik de poten en de vacht van de warme kat naast mij heel zacht. Opdat zij aan vogels zou verzaken, hun karkassen niet open zou kraken, ontdaan van hun bonte vederpracht. Het…

Nu ze hem beslopen heeft van ver stokt haar adem om zijn hoorn. Blijkt hij een moeder. Grijs en ver kijkt het oog uit een oudheid van leven het lijf is gekleid door grond zo onbekend, dat zij zichzelf verloren voelt, zonder leidraad verdwaald op de aardbol. Wil ze het kalf zijn, wil ze bestaan en zwaar zijn als zij - gehuld in…

Roodborstje, roodborstje, geestige dief! Heb je wel ooit te pronken gezeten? 't Kooitje van koper en 't bakje vol eten: Aardige springer! wat heb ik je lief! Toch kweelt uw keeltje geen lustige zangen, Vogeltje! zeg me, wat is er gebeurd, Dat ge de veertjes zo slapjes laat hangen, Roodborstje! zeg me waarom dat ge treurt? - Knaapje lief,…

meeuwen zullen blijven zweven aan een heldere lucht want ze blijven hopen dat we ze ooit eens zullen hebben begrepen ze zullen blijven krijsen dwingend schreeuwen kijk en lees ons lees ons het enige wat we eisen lees de onnoemelijke veelheid aan gedichten die we voor jullie in het luchtruim hebben geschreven tijdens onze vlucht…

De zwanen in een grote groep bij elkaar. In de mist toch nog zo mooi herkenbaar. Zwanen unieke dieren opvallend, mooi met hun verscheidenheid. Deze: dieren doen nooit wat als je maar niet te dicht bij hen komt. Laat ze leven, dan mag je als mens ervan genieten zoveel je wilt. Zwanen, ze zijn te mooi om waar te zijn.…