Alle inzendingen over huwelijk

Ze hadden ieder een eigen leven veel van hetzelfde hebben ze nu foto’s waarop alles is vastgelegd kinderen vakanties hetzelfde bed de hoeksteen van de samenleving het meest geaccepteerde instituut wij en ons zijn zij geworden hoog in de bomen het trouwe ze komen altijd samen uit hun nest poetsend de huwelijkse veren glimmend steken ze hun…

Ze hadden vertraging opgelopen al 25 jaar hij had kaartjes gekocht 1ste klas en zij zij was nooit van zijn zijde geweken zo dapper er is toch altijd een kans haar koffer nooit uitgepakt en er was te veel langsgekomen.…

Ze is pas getrouwd en bezoekt het café, waar ze ooit d'r Ernst-Jan heeft ontmoet. Daar begon het: het klikte meteen bij die twee. Ze geniet, want de sfeer doet 'r goed. Ze ziet d'r gemaal met een dame, een stuk en bedenkt, hoe ze zich zal gedragen. Ze lijkt stoïcijns, maar Ernst-Jan maakt zich druk, als de dame door haar wordt geslagen.…

De koelte van het laken is warm op mijn huid verstijfd lig ik naast jou jouw pas verworven bruid Zweterige handen nat warmer beroeren mij intiem gehaast zij verstarren mij in marmer ruw geschonden afgegraasd Verouderde passie ongemeend maken mij broos doch versteend voorbij jeugd in dromen beleven verhuld ingekapseld weggegeven…

verlegt vaak grenzen zo is er buurvrouw die ‘t weer doet met buurman en niet omdat ‘t moet kwestie van de weet ‘k kreeg hartekreet aangezien 'k alledag van haar mee eet werkend aan ‘n verslag - m’n gemoed is er zoet mee…

Met pijn in het hart vertel ik je met smart dat ik ons lot tart Liefde stroomt, zelfs wanneer je droomt, zachtjes onbeloond Te weinig getoond Onvrede behoort aan mij Onbewust persoonlijk Te laat met mijn gevlei zoals gewoonlijk…

De behoefte aan trouw nam ze niet zo nauw, ging aan de zwier en belandde op die manier bij wie haar ook wilde in elk vreemd bed. Er is echter geen wet, die het slapen in andermans bed verbiedt. Maar de belofte van trouw eens aan elkaar gedaan, wordt nu alleen gelaten, zonder lach, maar met een traan.…

liefde stond als koud tegoed in de vriezer voor de toekomst van warme dagen steeds kouder langer ingevroren spinazie liefde pizza raden maar: wat is wat ijs getegeld in het vak ontdooien kon niet meer zelfs de stekkers zaten vastgevroren van het contract…

Je omringde mij, tederheid sprankelend uit je hele wezen. ------------------------------- Op 10 augustus j.l. stapte ik in het huwelijksbootje.…

Je strijkt. Terwijl je voet naar binnen staat gedraaid lijk je ingekeerd te zijn. Zodra je mij bedreigt gaan neus en lip omhoog. Die geven tanden bloot. Je hoofd wordt rood en je besprenkelt breed het pak waarin ik zat. Je heetste binnenkant komt stomend op mij neer: Een pijnbank is die plank, je zet mij naar je hand. -------------------…

Ze stond aan de rand van mijn afgrond Zie haar, de hand uitgereikt en zacht door mijn haar gestreken Zeg me, op wie ze lijkt Met een woord, onverstoord Wie had het echt zwaar? Is iemand zo geweldig? Zoals gebleken, zelfs niet voor mij geweken.…

wat is verder gaan in een bestaan als alles is gestild in zijn verlegenheid met wat formeel nog restte in z’n tijd van levenslang werk aan gelegenheid zijn droom van leven samen oud eeuwig zorgen gelieven met elkaar dat moet toch kunnen niet waar waarom ging alles dan in de fout het gist in zijn gebroken hersenpan de schrik de angst ‘t…

Zij opent langzaam de voordeur het is drie uur in de nacht hij slaapt en is heel ver weg zijn enige moment zonder macht De kinderen slapen op de achterbank zij start de auto en geeft gas het blijft gelukkig donker binnen want wat als hij nu wakker was? Twaalf vreselijke donkere jaren zij vlucht weg van de rake klappen zij rijdt de straat…

wat blijft er over van het beeld dat schilfert en zijn buitenlaag verpulveren laat door sporen heimelijk geweld het stiekeme gewoel dat achter ellebogen woekert en de tong met bitterheid bekleedt de schuld knaagt ook haar deel en de schaamte die mijn partner is steekt soms het hoofd naar binnen bewust en dwingend met grote en…

De verliefdheid spéttert ervan af de witte jurk golft om haar heen hij in strak en mooi grijs pak kijkt vertederd om haar heen. Wat is ze mooi vindt U ook niet vraagt hij terwijl er gefriemeld wordt aan zijn das wat is ze prachtig en ze straalt alsof alleen dát de reden was. Ze beloven vandaag elkaar de eeuwige trouw, worden in de echt…

Een tevreden grijns hoor je zelden Waar een glimlach geen moeite kost Is duurzaam toegelach een strelende echo Vraag ik je ten huwelijk In kleermakerszit Kijk in je blauwe ogen En hoor je diep van binnen dichtbij…

De allermooiste lange nachten die breng ik door met jou dat doen we nu al 32 jaar omdat ik zoveel van je hou. Jij hebt je ja-woord mij gegeven en ik gaf het aan jou ik zal het altijd blijven zeggen: omdat ik zoveel van je hou. De tijden waren eenmaal anders toen had ik alleen maar jou we kregen samen kinderen omdat ik zoveel van…

Lieve lichte* Leonoor, Ik en hield u daar niet voor, Als ik lieve lichte zei: 'k Meende uw oogjes allebei: Niet, dat, in hetgeen ik sprak, Al te dubble waarheid stak. Op de ene avondstond Zeide mij uw schone mond: Liefste, lievre heb ik geen. 's Andre avonds zegt gij: neen. Zinnetjes te wispelziek*, Ziet of uw gepluimde wiek Andre reên…

Dan, zo plots, scheurt het zwerk een vloed van vroege en late regen modderstromen van duivels werk vegen mij van ingeslagen wegen tastend naar duizend aardse zaken een reddingsboei in ‘t kolkend vat verlangend om jouw hand te raken zinkend, verdrinkend, en wetend dat ik zwaar verwond beleven zal - in groei gebroken, arm en naakt - toch…

Een man met gemeenschapszin brandde intens van verlangen naar paring. Gespeend bleef-ie van die ervaring, want scharrelvlees was niet voorhanden. Hij vond pas een dame na jaren. Al spoedig ontstond er een band tussen hen, want het bleek, - 't was frappant - dat ze allebei hetero waren. Een huwelijk volgde algauw: de persoon die hem aanstond…

De tijd kruipt aan haar pols voorbij zoals het stof klimt als ze kijkt een kantje mouw naar boven wijkt in antwoord op die vraag van mij Ik steel haar hand belet de tocht voordat retraite weer kuisen wikt een oogwenk wegens chaos tikt telt wimpers in verraden vocht Dan kleedt ze vlug satijnen trouw langs angstig geblindeerde ramen met…

Ik liep verloren langs het schoolgebouw. Geen kat te zien. Twee oude eiken die elkaar proberen te bereiken al sinds een eeuw of tien. Ze staan getrouw als ik, ontredderd rond te kijken. Aan vroeger denkend en aan honingdauw die naast me zat, haar mond indigoblauw: ze wou geen meter van mijn snoepzak wijken. Een vrouwenstem klinkt schel.…

De Hemel is mij toegenegen. 't Belieft hem eindlijk mij een Bruid Te schenken, naar zijn mild besluit. Hij kroont mijn lange hoop met zegen. Zijn goedheid maakt mij overblij, En voert mijn zinnen spelemeien, Ja doet mijn ziel van vreugde schreien. O hoe weldadig is hij mij! Ik, die 't voor hem zo grof verkorven, Zo slecht gemaakt heb, jaren…

Het paar, omringd door duizenden narcissen, heeft al decennia een band, zo hecht, die twee zijn nu verbonden in de echt, na lezing van de schuldbelijdenissen. Kunnen de anderen die schulden dragen, het volk, de pers, ook eens vergeving vragen? ---------------------------------------------------------------- ...bij de kerkelijke inzegening…

op aaibare dagen kan ze vrolijk zijn doch dikwijls stormt het 's morgens bij het opstaan tegen de voorspelling van de Bilt in heeft een depressie het voor 't zeggen en dan soms zomaar bij opstekende wind drijft het weer over…

Het leven van een prins is vol tragiek: altijd omringd door koninklijke kwasten! Dus bij het inviteren van de gasten, sprak Charles zijn voorkeur uit voor een komiek. Daarmee neemt hij een zeker risico, want Bean kopte zijn moeder ooit k.o. ------------------------------------------------------------- …Kroonprins Willem-Alexander en prinses…

Gespannen ziet ze naar het huw'lijk uit. Al jaren heeft ze naar een man gesmacht. De ware Jakob komt heel onverwacht. Het klikt meteen. Nu wordt ze Jakobs bruid. Ze heeft 'm naar het huw'lijksbed gebracht. Ze trekken snel hun dure kleren uit. Verlekkerd voelen zij elkanders huid. Het bruidje is zo lelijk als de nacht. Ze liggen samen…

ze had gevlogen zei ze als stewardess met borden glazen en kopjes door de lucht... soms wanneer ze ruzie maakt met haar man vliegen ze weer de borden glazen en de kopjes door de lucht...…

Betoverd is de vent verliefd op haar fortuin. Hij heeft gerekend en hij trouwt met haar. Al spoedig blijkt z'n rekenfout: z'n sprookjeshuw'lijk heeft een groot bezwaar. Er gaat in haar kasteel van alles mis. D'r rijkdom lijkt geen sleutel tot geluk. Ze brengt d'r man met name van z'n stuk, wanneer het blijkt, dat zij opvliegend is.…

Wat had ik naar deze dag toegedroomd: mezelf verliezen zou ik bevestigen en jij jouw vinden benamen. Onze luchtkastelen mochten nu wel springen: wij zaten al gemetseld. Nog zie ik onze sprookjesgang… de witte tule rond mijn gelaat had geen schijn van kans te verbergen en jouw vonken brandden terug. Onze 'verslaving' werd bejubeld, zwart…