Netgedichten

netgedicht (nr. 11.601):

Gemeenschapszin

De mooie communiste had geen fluit.
De armoe die ze leed, wist niet van wijken.
Een echtgenoot kon haar wellicht verrijken.
Ze vond een heer. Hoe rijk zag die er uit!

Hij wilde wel een nestje met 'r bouwen
en vroeg terloops aan haar: 'Bent u nog vrij?'
Het klikte snel: gemeenschap wilden zij
van goederen, waarin ze gingen trouwen.

Dit was de dag waarop ze had gewacht
en heerlijk konden zij elkaar verwennen.
Geweldig was hun eerste huw'lijksnacht.

Ze merkten, hoe gelijkgezind ze waren
en konden zelfs dezelfde kleur bekennen:
de vrouw was rood; dat stond de man al jaren.