Alle inzendingen over reizen

Dronken vizier op, evenals een hoop drank. De machinist waggelt door de halflege trein, en zoekt zijn locomotief op, het is doodstil, de trein staat nog niet aan, en niemand die wat zegt. Gevloek achter de dichtgeslagen deur. Is er iets met de dienstregeling mis? Of heeft de beste man problemen met zijn vrouw? Alleen het licht is aan, en…

Hoor de echo van mijn Hart Vingervlug jouw naam Schreeuwend de daad Naar de Drempel van ontzag 'k Hoor de naklank in jouw Ziel Ratelend mijn naam Juichend van Ware en Echt diep zittende Passie voor een lieve Vrouw Gehurkt aan d'vodka Genietend Kathedraal Zij en 't Rode Plein Moskou (1996, 1997 & 2001)…

Verlangen naar verderop (met dank aan Arthur Japin) - Beweeg! Op reis! Vlieg naar dat verre strand! - Mijn vleugels zitten aan mijn binnenkant.…

reclameborden als windvangers schaars stationsmeubilair in een winderig exterieur waar treinen slechts mondjesmaat stoppen en de tijd geen naam mag hebben…

Je danst om de dorst te behoeden Het golvend haar en geur die vergaat Een horizon voor het grijpen Een hut die kantelt in het hoofd Ademloos herhaal ik de namen Van de havensteden als gebeden Kijk ik over je schouder mee Het orkest dat speelt, je ogen: Mijn vader danst een tango Het was in Bahía op een terras - een tango danst…

Opnieuw de nachten vullen met dromen hoog in de lucht vertrekken vogels richting het zuiden Het noorden blijft rood op je rug gloeit het vuur nog na koel vertel alles nog eens In de schelpen hoor je de smaak na alles morgen wordt vandaag verlicht zijn de aders van de stad…

Het gevoel(II); vervolg op mijn Hartenkreet en debuut van 25 juni 2003 Als 'k jou zie, word ik Blij en vrolijker dan ik was (Gevoel) Als 'k jou hoor, ben ik Gelukkiger dan ik ooit was (Weten) Als 'k jou voel, weet ik Dat dit echt voor altijd goed zal zijn (Zekerheid) 'k Zag jou eerder al en raad eens Een gevoel van…

moment van overpeinzing op een steen ruim 1100 meter hoog... hier is alles stilte zoniet verstilling dit schuldig landschap met op het oog een eeuwige rust heeft na verloop van jaren dan eindelijk zijn vrijheid herkregen…

ik fiets tegen een boom op en vervolg mijn weg omzeil de wolken met benen in de lucht berijd de hemel langs de sterren tot aan de poort die voor mij gesloten blijft steevast fiets ik mijn weg naar benee met wind in de rug hervat ik mijn tocht op het asfalt totdat ik daar ben *…

een leeg bed, een verlaten kast het raam staat op een kier de ruimte ademt vrijheid in die was er heel lang niet. althans, niet voor diegene die niet stil zit, niet graag blijft een plek is slechts een onderdeel, het doel zelf is de reis. en zo kwam deze kamer leeg al bleef de rest er wel het meeste is mee in de wind, door het gras…

vandaag, 22:15 Op de stationsklok tikken de seconden langzaam weg Treinen rijden af en aan Verscholen snellen passanten gehaast langszij Ruitenwissers schuiven de voorruit schoon, voor even Ik denk aan jou, aan dadelijk Kijk naar de stationsklok, het glas traant Ik wil naar huis…

In de reizende droom waar het altijd zomer is en waar de zon je altijd laat bereizen door het onbegrensde levenspad. Alleen hier is de vrijheid grenzeloos beschilderd met juwelen Zo mooi als de rode gloed van de romantische zonsondergang. Klokken tikken op het ritme van het kloppend hart, want het paradijs heeft geen verloren tijd…

mistig en nat is de weg naar boven langs watervallen en rotspartij, het is klimmen en klauteren over soms glibberige kloven steile helling, een gladde houten brug verraderlijk glimmend groen gras en zompige stukken moeras maar eindelijk boven, klaart de lucht en dan.... dan ontvouwt zich een wonderlijk schouwspel, waterspetters vliegen…

Het gras leek zoveel groener aan de overkant van dromen Alsof je zou ontkomen aan een wankel bestaan uit grenzeloos verlangen in vrijheid op te gaan trok jij verder... naar een lichtheid van dagen die wij niet kennen in het hier en nu van later moet je toch bekennen dat ook daar het licht vervaagd wandelend door tuinen, dor en…

Ik maak een lange reis helemaal alleen. Ik slaap onder de blote hemel in de ijskoude lucht. Ik steek kolkende watervallen over en trotseer harde stormen. Ik vecht met leeuwen en panters, gewond ga ik verder, door een donker bos met spokende wezens. En als laatst beklim ik de hoogste berg. Uitgeput sta ik op de top, en dan zie…

Schepen bevaren me varen de stroom op en neer beladen en onbeladen Schepen bevaren me kennen mijn nukken onvoorspelbaar toch mijn daden Schepen bevaren me wind en ontij mijn handlangers mijn trawanten Schepen bevaren me ik doe ze schutten en sluizen van ondiep naar dieper en omgekeerd kennen mijn ruwe oevers botte kanten…

op het terras aan de Jonte werpt een ober tussen de bedrijven door met succes een hengeltje uit... tot mijn grote verbazing haalt hij in tijdsbestek van pakweg zo'n 10 minuten vier forellen uit de rivier daar droom je toch van in de baas z'n tijd even iets voor jezelf doen…

wat de aandacht trekt is 't oorverdovende gefluister van de karpers in een poel we luisteren gespannen naar een samenspraak in een soort geheimtaal... durven slechts gissen naar de betekenis ervan want liplezen is geen optie…

vanuit de hoogte waakt de dame over haar zinderende stad op het kruispunt van eeuwenoude wegen knorrige obers mopperen boven pastis en kruiken koel water in hun onverstaanbaar patois bedelaars, straatdiefjes, straatmadeliefjes rollen met hun donkere oogjes vingervlug je zakken leeg weemoed klinkt door de hese "paloma…

De hitte kruipt over het enge pad Het alpine dorp ligt in ruïne Hier hebben mannen, vrouwen liefgehad Maar konden er de kost niet meer verdienen De wilde tijm kan je van ver al ruiken De hop hoept schril en onverstoord Geen leven meer achter vervallen luiken De krekels hebben hier het laatste woord De bron, die leven gaf, is opgedroogd…

wij zijn slechts zandkorrels op een strand van vergankelijkheid het is de wind die ons laat reizen…

reizen is jezelf bewijzen dat je verder bent gegaan met wetenschap in je bagage al is 't voor een deel image is reizen toch een vleugje waan zelfs in je dromen kom je aan…

m'n verbeelding gaat met mij op de loop op het Plateau de Larzac bij het gehucht Cantobre zie ik een man met een vaag gelaat wang aan wang met een vrouw…

gisteravond in Bannes na de regen vond er een opmars van naaktslakken plaats in dezelfde richting op de helling van de rue de boutonnier op weg naar camping hautoreille alsof ze daar hun tenten hadden opgezet...…

De koetsier in Brugge sprak op een toon, die 'tien' werkelijk deed weerklinken voor tien en in zijn ratelende stem verdwenen wij voor de tijd die hij ons gaf, geborgen in zo'n oude kar uit een andere eeuw en sidderend van jaartal naar jaartal, spottend met een magere begijn, een griezelige rit door de tijd, via holle kerken en taaie monumenten…

last is vervelend meestal ook zwaar behalve een last minute wegwezen!…

spitsuur schijnt het in het gehucht St.André de Vezines één kerkje drie boerenhuizen en een oude herberg het is een drukte van belang want er wordt vandaag getrouwd en dat gaan ze vieren van verre zijn ze gekomen om hier de bruiloft mee te maken wij de ontheemden laten ons verbazen…

Nog veel vrolijker dan alles wat door tijd genomen was hief ik mijn zoutkristallen glas voor iets dat werkelijk kon komen wachtte ik gedachtenloos verstild getijdenstromen af dreef ik luilekkerland op zee geraamteloos haast in bekoren had ik meer dan ik kon zien weer eens mijn ogenkost verloren Maar niets meer bleek minder waar toen ik…

Zoals men aankomt op een station in een reiziger uitstapt, met zijn ballast vastloopt in een passant, dit is het ogenblik, men is vacant, op slag beslaat de inhoud het glas, taal past haarfijn haar mal, niet gemond, ongehoord, totaal onoorbaar, vlees, zoals het hoort dat men dit mangat moet instaan, dit niks moet uitleven in een snik, eindelijk…

geen parachute bij mijn ticket hoewel leven onbetaalbaar is…