Alle inzendingen over emoties

voor de deur huist er slechts wat buiten, blotevoetensneeuw gelesporenpies en de laatste afdruk van dit jaar, voor mij geen grote maat het passen heb ik afgeleerd klompen uit en klop de sneeuw uit de plooi van je broek, deuren dicht de kolenkit is pas gevuld en kijk uit dat je niet op mijn breiwerk zit aan de muur hangt Volendam in het…

Geladen met water Geladen met lood Emoties weer beschoten Verdriet is dood Vrede in aantocht Liefde is onderweg Weer een schot Liefde heeft pech…

nu je bij me weg bent zit ik in zak en as al wat ooit mijn sterkte was ligt languit in het gras altijd was ik trots op wat ik kon en deed ik pronkte met mijn pluimen tot ik aan hoogmoedswaanzin leed ik koesterde mijn schoonheid de brille van mijn verstand de kunst van woord en wederwoord die iedereen zo bekoort nu lig je in de armen…

De boodschapper stak het meer van ijs over. Een nachtelijk wezen blies op zijn fluit. De kakofonie van geluiden drong mijn gebarsten voorhoofd binnen. Ik zong mee om zijn volgelingen weg te jagen en de schaduw van het beest veranderde in het licht. De gezichtloze verschijning begroef ik onder de heuvel van een onbevlekte…

Ik ...... Ik word .. Ik werd gek Ik word geen Ik werd geest Ik word geleid Ik werd geliefd Ik word gekwetst Ik werd gedragen Ik word geleefd Ik werd gekend Ik word geuit Ik werd geel Ik word gek Ik werd .. Ik ......…

Een mok zwarte koffie, pantoffeltjes en kamerjas 't Is geen zicht, af en toe valt mijn mond open, kras. Deze twee uurtjes zijn lekker van mij en van jullie dromen De hersenspinsels absorberen, dat is genieten,tot mezelf komen. Wel en wee, steeds leef ik met jullie mee, vrij intens Voor sommigen brand ik een kaarsje, een schrijver is een gevoelsmens…

Dwalen in de sneeuw die sporen vraagt maar niets in de stilte verder draagt. Geen stem laat spreken met weemoed of koude woorden bedekt met een eenzame echo of hand die een richting geeft of verlossen kan wat de tijd laat stilstaan met gedachten aan een bevrijdende dooi of boodschap die ik begrijp wanneer ik terugkeer met een lente die…

ben doodop mijn geest doolt door het niets murw geslagen kom ik ten ijs stuurloos de kilte trotserend onder mij het donkere niets krakend en steunend hoor ik met beangstigend geluid de echo het verleden peilen met onder elke bladzijde mijn paraaf... Elinora, 22 december 2010…

Als ik langs het strand loop mijn ogen het spel zien van wind en water, gaan gedachten terug in de tijd. Denk ik aan de mensen om mij heen die zijn heengegaan naar een andere wereld, van warmte en het eeuwige licht. Daar mogen ze nu wonen vrij van alle zorgen en pijn. Draag mijn herinnering aan hen dan verder met me mee.…

ik draag de winter warmer nu een dikke trui past beter als mijn handen wat beschut in mouwen steken en mijn hoofd heel zorgeloos verborgen witte wolken weeft de glinstering van mooie dagen vraagt om vuur, aangestoken met een zachte kaars het licht als luwte in een wereld die om liefde geeft verbazend, hoe jouw lach nog mooier klinkt…

ik vul de geboden tijd veel minder in dan het denken zou willen ontleen de huidige zin aan het heden dat mijn gevoel alleen met de thans aanwezige ervaring kan stillen niet dat ik spreek over onmacht of al van overgave ik word geacht, daar de ziel dat vraagt, mij aan de werkelijkheid hetzij zoet dan wel zuur doorgaans te laven…

Er zijn van die speciale momenten vaak zo aan het eind van het jaar juist dan voel je zo het gemis van het samenzijn bij elkaar Nooit meer die woorden kunnen zeggen mijn schat ik hou zoveel van jou maar de tijd is voorbij gegaan leef je verder zonder man of vrouw Toch mag je van nieuw geluk genieten hopelijk komt het eens op je pad de…

vandaag ben ik de boom en vul de leegte in mijn kamer steeds voller word ik in de loop der jaren want alles wat er in moet lijkt van waarde maar liever zou ik als het kleine boompje stralen besneeuwd en zonder bal of piek als in mijn jeugd met in de witte stilte onverwacht het wonder…

Woorden, harde woorden die snijden door m'n ziel, woorden die kunnen maken en breken. Woorden, die raken net als daden, woorden wil je je echt zó wreken? Spiegeltje spiegeltje aan de wand, projectie...een duurder woord. Woorden van haar en jou, wie zal ik geloven, evengoed is het niet wat ik graag hoor. Binnenkort gaan onze wegen scheiden…

Zij tuurde in het vuur van zijn ogen die niets verhulden en geen medelijden kenden De muren waren niet veilig maar het niet vluchten maakte hem nog kwader. Zijn stem overstemde alles maar de sneeuw bleef het was donker en koud die nacht.…

Van buiten zo blij. Van binnen zo verdrietig. Van buiten lach ik de hele tijd. Van binnen huil ik. Van buiten ben ik mooi. Van binnen ben ik verschrompeld. Van buiten ben ik energiek. Van binnen ben ik op. Dit komt allemaal door één persoon. Dan ben jij. Vroeger toen ik jou zag was ik blij. Nu niet meer, als ik jou nu zie scheurt er een…

aan jou trekt het donker het tekent je gezicht ik wil de nacht verlaten binnentreden in het licht wil je optillen van waar je nu zit de oplossing voor je problemen is wit echter mijn lief je sluit je hart denkt het te vinden in het zwart ik geef je de ruimte, misschien vind je me wel, je heb teveel interesse in zaken uit de hel…

Waarom, zal ik naar de antwoorden zoeken als ik ze niet vinden kan. Waarom, zal ik praten als woorden niet worden gehoord of overbodig zijn. Waarom, zal ik schrijven als er niets zinnigs meer op papier komt te staan. Waarom, zie ik geen mensen om me heen als ik verdwaal in mijn eigen stilte: waarom?…

Ik moet mijn leven leven niemand doet dat voor mij Elke keuze goed overwegen mijn mind weer open en vrij Ik moet beslissingen nemen en de juiste wegen kiezen Moet genieten van elke dag mezelf nooit meer verliezen Soms voelt het wel eenzaam als je er dan alleen voor staat Maar het begint wel te wennen merk dat het steeds beter gaat…

een ogenblik zag ik lente maar je lokken dansten en je stappen stierven weg…

Overal om hem heen prijken lege gezichten starende ogen monden die bewegen kinderen die spelen maar hij durft hen niet te horen: alleen geluiden van het stadsverkeer de rechte straten op en neer razen in zijn ogen. Iedereen ziet hem maar hij ziet niemand hij voelt alleen hun ogen prikken in zijn rug hij wil terug naar het lege huis.…

Ik heb een potje, gepakt, ik heb een potje opengemaakt, ik heb een potje weggegeven, ik heb een potje waar ze op zitten ik heb een potje, waarin ik wat stop en vervolgens heb ik een potje gejankt! Heb ik er nou een potje van gemaakt, of niet?…

zwart beschrijven zonder kleur knoflook zonder geur zintuigen vragen prikkeling dat is hun ding ik geef jou wat woorden geen klank of reuk maar voor dat punt zal ik naast jou staan jij wijst mij af of...ga even mee luisteren naar zwarte klanken het indalen van rust dit is het antwoord…

Het zijn de fijne snaren die je gaat bespelen: zoekend en toch licht dansen de akkoorden van het spel van het leven. Spelend, voelend, beminnend, koesterend op de toonladders bewegen zich woorden, het beeldend geluid van de hoogtes en laagtes het ruisende sprankelende beleven het luwen van heftige orkanen het lichte andante bewegen…

nog treur ik in mijn hoek en peuter aan de voegen die kruimelig tegen me praten zojuist de bel gehoord maar niemand komt me halen zou de juf me vergeten zijn of ben ik onzichtbaar en is het maar een gedachte dat ik besta…

Ik ontdoe mij van het aardse kleed en ontvlucht mijn geboorteomhulsel, weg uit het keurslijf waarin ik werd gewrongen waartoe ik nog steeds word gedwongen zodat duizend en één gedachten worden geboren gevangen in het grondstoffelijke wachtend opdat iemand ze zou horen. Laat mij dan terugkeren laat mij dan transformeren laat mij…

Wat ben ik, dan een vogel in de schemering?... Ik ben verliefd, o mijne vriende', en, wen ik zing, hoor ik de avond-dauw uit zware beuken leken en, dof geplets, de rillend-diepe stilte breken; en - 't is of mijn geluid in mijne kele breekt... Ben ik bedroefd? - Hoor hoe een nachtegaalke spreekt mistroostig en gerust, met droeve en staêge…

Warmte, licht en kracht het is net als een kleine vlam. Soms is het sterk dan weer zwak het is de hartslag van mijn hart.…

De kou zit in mijn botten de kachel staat nu hoog Het sneeuwen lijkt niet te stoppen maar is een lust voor het oog Buiten slentert een man zijn kraag hoog opgetrokken Wiebelend door de gladheid een schim tussen de vlokken Stralende lampjes langs de ramen kerstbomen weer in de verkoop Het jaar loopt bijna ten einde van lief en leed vol…

Je niet goed kunnen uiten bang bent om mensen om je heen te gaan verliezen. Lachen van binnen huilen nergens kunnen schuilen, zou je een vlinder willen zijn die ook verlangt naar warmte van de zon en zoekt naar een rustplaats voor de nacht. Zoek ook naar een plaats zodat je net als die vlinder de rust terug vindt in je hart.…