Alle inzendingen over natuur

Snel trekt een wolk de blauwte dicht. Grijsgrauwe kleuren van regen bewegen. Zwaluwen lijken verwonderd en licht: wiegende wind ruist door bomen en stegen: 't zomerse zonlicht stond me wat tegen. Zwaluwen dansen door dit paneel van schuivende wolken en grijsgrauwe kleuren. Toch blijft augustus met zomerse geuren.…

De zilveren waan, Dageraad schaduwt de maan, Schemert ondergaan. Overwinteren, Lente zomert, koestert herfst, Zal nooit over gaan. Eisprong, houden van Chemische reactie, kind Eeuwig, vrouw en man. (Vrouw door man bemind)…

Een paddestoel vlakbij Stavoren Kan mij echt geweldig bekoren 'k Weet niet hoe die zwam Daar ooit terecht kwam Maar 't ding verdient zeker zijn sporen…

De Rio Ter* bouwt in en baan vanaf de monding tot de brug een dubbelbeeld van groen en graan en kaatst de blauwe hemel terug. De kalme kleuren van december, een heldergroen en bruinig blad, rusten in stilte en getemperd op helder water, spiegelglad. Het Spaanse riet met hoge pluimen staat roerloos langs de waterkant en aan de monding blinkt…

in de planten hingen parels van zilver, goud en blauw ik liep naar buiten en bekeek de diamanten maar toen ik ernaar greep voelde ik de nattigheid van druppels dauw…

'k droomde, ik was een vogel - vrij en geen wetten die mij konden houden. Rust en stilte in mijn gedachten, het paradijs. 'k werd wakker, weer mezelf, terug, thuis. ----------------------------------------------------------- 3e prijs Hilarion Thanswedstrijd Rekem-Lanaken 2005, Categorie jeugd tot 18 jaar.…

De meizon doet bloemen ontluiken en irissen lekker ruiken. Doch die ene witte is uniek. Haar blaadjes worden door de meizon met tederheid aangeraakt, Haar lange puntige bladeren, wijzen naar het hemelsblauw. Wanneer regendruppels haar raken, zijn het net doorzichtige parels. Ze geven haar de pracht, die men niet voor mogelijk acht.…

Noodweer. Mensen langs de kant. Langs de kant staan de mensen die het denken te weten. De weerman klimt uit het water. Het meisje onder de arm. Peter Timofeef: ´Ik heb ooit nog een diploma gehaald voor reddend zwemmen.´* De zon begint te schijnen. *Trouw, 7 februari 2003.…

Soms voel ik me als Een bloempje in de wei Verborgen in het hoge gras En niemand weet van mij Wie ik ben of wie ik was Nee, ik zit stiekem, in me eentje Tussen het hoge gras Vanaf de grond kijk ik naar boven Ik zie wat vogels en de zon En een straalblauwe hemel Wolken drijven voorbij aan de horizon Vogels kwetteren als een stel ongeregeld…

kirriek kirriek kirriek kik-ki—kik tsjip krie-err kirriek kirriek kie-rie-kie-rie oehoe oehoe tsjip tsjip krie-err kik-ki—kik tsjip krie-err tsjip tsjip tsjip tsjip krie-err kirriek kirriek het paapje zachtkes tsjop-tsjop tsjop-tsjop tsjop-tsjop de tapuit ratelt de turkse tortel tortelt in de bramen zingt de grote klauwier…

Over de heuvel rent een vrouw, veert op ijswitte sportschoenen. Ze beweegt als een astronaute die het landschap in kaart brengt. De lucht buigt voor haar passen. Ze maakt een tunnel van de wind rekt het uitzicht op en de weg voegt zich vanzelf naar haar gang. Een aanhangwagen vol sneeuw rolt voor haar voeten de helling…

Regen legt een vlies over de gevels Weekt de knollen van een sierplant Verduistert de vergeten krant Wekt nieuwe tinten, andere klemtonen Zoals klei van korrel en kleur verschilt De schubben van een reptiel dat in lover vlucht De schil van een rottende vrucht Regen neemt het niet zo nauw Haalt de ziel uit dingen Regen drenkt het drogend…

verfomfaaid zoekt een fragiele putter mistroostig het onvolgroeide bladerdek de mezen maken misbaar tractoren grommen onzichtbaar in de zwarte buik van de boerderij waar op het achtererf de mest overduidelijk aanwezig is tien scharreleieren voor 75 eurocent zelfbediening vanuit een met golfplaat bedekte kist de natte zwartwitte kat zoekt…

Het kind van de noorderwind met zijn felblauwe ogen is altijd goedgezind vertelt ons wat we wel en niet mogen Het kind van de oostenwind met zijn blonde krullen dat altijd afmaakt waar het aan begint vertelt ons wat we later doen zullen Het kind van de zuidenwind met haar snelle benen dat van alles wel iets vindt vertelt ons wat we…

Tergend, einderloos Verdwijnt de zon Kleurt onverwacht hemelpracht Noordzee verschiet nuances blauw Golven, oplichtend groen Kussen strand Doorwolkt, grijs gestreept Bloedrood, zon, bloedmooi Scheveningen, avondzand Golft stuk in deze brand Vlammend rood, immense stilte…

hagelstenendans op het betonpad doffe klanken op de hoog geheven paraplu voeten elkaar in eindeloos ritme volgend neuzen natter dan nat eenden vliegen op uit de slootwal kieviten buitelen tussen de spatten door kikkers zwijgen in alle talen bozige koeien verlangen naar de stal de hofhond blaft aan de erfrand grommend houdt hij mij op afstand…

Als een vlinder naast je meevliegt tussen bomen richting Ter straalt het leven als een ster. In de wind die blaren meewiegt hoor ik vogels en bewonder zoveel kleuren als bijzonder. Op een lange weg vol modder neemt een musje vlug zijn bad: spiegelspetter, lekker nat. Langzaam glijdt het blauwe water naar het Oosten, richting zee: peinzend…

Tintengroen, ongeremd Voorjaarsweelde, nooit getemd Wind, zon, regen Ontluiking, niet tegen Rodondendron flonkert, rood Aarde klonkert dood Aronskelk groet de grond Vogelmelk klinkt gewond Prachtschubwortel, parasiet Vergeet-mij-niet.…

de voeten wijzen mij de weg naar optimisme hoop stut vertrouwen in een toekomst met zonnige bewijzen gestaafd ik observeer kikkers zorgeloos hun meiconcert ten beste gevend zie geïrriteerde kieviten buitelen reigers klapwieken naar rust en geborgenheid scholeksters ruziën vaardig vliegend eindeloos het mensdom imiterend bevrijd van hoofdpijn…

De wind zingt woedend door de bomen, gaat ijzingwekkend hard tekeer. Olijfblaadjes slaan rechtsomkeer: de storm lijkt kleuren te verchromen. De berg beeft mee in dit gedonder wordt ook een dreunend zwaar geluid. Ondanks de woeste wind die fluit blijft zijn kleur grijs toch heel bijzonder. En dan valt plotseling een stilte tussen het groen…

Witbruisend water uit een bron van honderd lange menseneeuwen springt uit een kruikje in de zon: ik hoor een zwaluwpaartje schreeuwen. Een kind met helderblonde haren en ogen waar wat licht in speelt komt in dit zwembad tot bedaren omdat het water nooit verveelt. Groenlichte blaadjes tegen wolken die grijs en wit en helder zijn gaan nu…

Achter mijn rug rijdt de wereld rond maar in het bos zingt een merel de Zomer heldere klanken, lied voor een dromer ver van mij weg ligt een tijd zwaar gewond. Achter mijn rug raast het stadsgekerm maar in het water zwemt rustig een eendje zoekend naar voedsel gooi ik vast een steentje: banden van gekken verschroeien de berm. Achter mijn…

Ineens zingt weer de nachtegaal een beeldschoon lied met een verhaal van helder water, groene bomen die met de tijd zijn meegekomen. Omar Khayyam en duizend jaren hebben zijn ragfijn lied gehoord: miljoenen mensen zijn vermoord maar niemand kan mij ooit verklaren Waarom de nachtegaal weer zingt en daarmee dom geweld verdringt ook tijd,…

El mar és un espai de temps les hores passen, no conten gens; els gavians i les onades fan junts un joc amb les pujades. Escuma blanca, cel i blau: La Gola és un braç que mou com una serp del ponent com un final i un vinent. Dibuixes rápids en el banc: l'aigua del Ter és com un cranc senyal del temps, senyal en blanc. Un home sol amb…

druppels vallen niet ze hangen in de lucht gaan dan vlug weer terug het water in ze duiken met een plop hun kop kapot in plassen op de grond springen ze op van sloot naar beek dan de rivier in zee en oceaan met wolken vlug dan weer terug het vallen is gedaan…

zij heeft eieren gelegd hij de grenzen verlegd meerkoet zijn gebied in de vijver met vaderlijke ijver een stille zwaan die in onzichtbaar wit zijn gangen wilde gaan wordt stevig opgeschrikt hij kwam te dicht bij werelds nieuwste wonder acht eieren in takjes verpakt op een drijvende vlonder…

Verwoestende hagel, sloeg hard tegen het jaargetijde in. Mijn tuin met de glimlachende scheutjes, verdronken in de modder. Bladeren van struiken, doorpriemt met gaten. Het ijsballenspel vernietigde alles wat het tegen kwam. De aarde sleepte zich tot aan de afvoer, om daar zijn verstoppend werk uit te voeren. De regen vond genoegen…

Hoe nabij, Hoe als eerst, Glanst het bosje en straalt de wei, Schalt de leeuwrik die met zang de lucht beheerst. Zorgenvol Liep ik uit, Eer ik 't wist kwam Lente en zwol De ogen vol met groen me, de oren vol geluid. Wie bleef jong? Wie werd oud? Lente lachte en MIJN hart zong De eigen tonen over die ze een knaap vertrouwt.…

Polderland, raaiend gras Dotterbloemend glooiende oever Ruisend riet Waterkant lonkt naar mij Mysterieus watergekringel Luchtbellen vermoeden leven in dit nat Schrijvertjes schaatsen gedogen Onder dit oppervlak echter Vergalt de bittervoorn Stekelt de baars en wordt Amoebevormig bloedgezogen.…

Uit het slapen van de winter ligt gesmolten sneeuw Bloesem heeft kale takken zomaar opgefleurd Een koolwitje droogt haar vleugels Zachte adem trekt rimpels op het water Het geurt naar zuiverheid De hemel giet zonnestralen Dwars door het wolken rijk Ik snuif de glimlach van een paard Het krassen van een kraai Blinkerd het malse gras…