Alle inzendingen over In mineur

altijd speelt er wat is er iets dat mij beheerst het lijken spelen maar ze eindigen veel sneller dan ik dacht het laatste spel doet zeer pijn omdat ik niet meer spelen mag spelen is als een refrein in strakke melodie van regels octaafje lager en de spelers worden klein bassen dreunen tonen kreunen in mineur de spanning weg dit spel verwatert…

mij dan ook graag aan bij 'Kooron' op onnatuurlijke anderhalve meter maar in de maat voor mij in 't geheel niet ‘het nieuwe normaal’ maar hopelijk ‘het tijdelijke abnormaal’ en zo niet dan volgt mijn laatste requiem ter afsluiting gedenk ik vooral te leven: te zingen, vechten, huilen, bidden, lachen en dat verwonderen vooral van mineur…

Het strijkkwintet van S. in G-mineur klinkt. Het beeld van de bleekvelden bij H. op het schilderij van Van R. dringt zich aan mij op. Buiten regent het zacht, in huis staat de kachel aan. Onstuimig, op deze late meidag, ruist het huizenhoog stadsgeboomte op het ritme van de mollen.…

Een loopse eega en haar geile jonker, baron 'Prel-de-fleur', liggen tussen de witzijden lakens van 't luxe hotel 'Grandeur', spelen timide, met quatre mains, in mi be-mol en farce majeur, Nabuco's vrijheid, malicieus in pudeur, keurig kuis in mineur. Van opwinding besproeit hij haar te snel met zijn hete babeurre.…

Gracieus kwam zij aan mijn deur Zwarte bandjes op haar schouders zichtbaar Adembenemend verrassend, die kleur Oogverblindend gevaar Verdwenen mineur…

De een na de ander wordt ziek of anderszins, ik loop iedereen na, van hier tot daarginds Dan als klap op de vuurpijl, word ik zelf ziek, en zit nu een beetje in mineur Want een ziekte als die van mij, die doet wat met je humeur. Dus lieve heer, ik wou u eens vragen, hoeveel meer denkt U dat ik kan verdragen.…

klein Tot organisaties motiveren En liedjesschrijver ook wel Met mooie liedjes bovendien Geschreven vlot en snel We zullen het wel zien Refrein: Smid zou ik kunnen worden… Ik wil een oprichter zijn Van en voor een werkzaam doel Voor anderen iets betekenen Het liefst iets met gevoel Ik wil er gewoon maar zijn Tussen de ellende in mineur…

ochtendstond Deed wat zij heerlijk vond Want alles was gezond Zij was heel erg goed dáárin Anoesjka en Brigitte Die werden als Christianne Uit mijn lovenest verbannen Daarvoor kreeg ik Suzanne Te dikwijls op visite Edoch, mon grandseigneur Ik drink met diepe teugen Graaf diep in mijn geheugen Wat ik zeg is geen leugen Eindigt het in mineur…

kom, bevrijd me met je laatste ademtocht rochel nog een zoet zinnetje voor je gaat zo ééntje die als perfecte afsluiter staat in al je bundels die nooit werden verkocht haar tirade verstomde met een knallende deur net terwijl de zon achter de wolken verdween wat even geleden nog een zomerlied scheen leek overstemd door een blues in mineur…

nul, asynchrone lippen, bacteriële onbalans in droge sloten myopische oogopslag, blauwe aders die over bleke kuiten stromen vingers als knoestige radioactieve stronken diabetische voeten, dissonante dunne darmen uitgezakte baarmoeders, doodlopende vleesbomen in oren en spleten onstichtelijke spelonken in de duisternis atonale jubeltenen in C-mineur…

Het liefst was hij vandaag niet opgestaan om de hele dag alleen maar te luisteren naar de regendruppels tegen de ramen tussendoor proberen te denken aan niets Vooral niet aan de geur die hij nog ruikt de warmte die hij nog tastbaar voelt ook al is het al steeds langer geleden dat zij besloot om zomaar weg te gaan omdat ze niet meer voor hen…

Nu mij niets aan dit alles meer bindt ga ik ook maar liever heen. Op het pad dat ik voor mij vind zie ik enkel distels en steen. Maar in haar liefde heb ik geloofd, merg en bloed van mijn bestaan. Heb ik die nu mijzelve ontroofd of ontdeed ik mij van een waan? Te erkennen te hebben gefaald, niet eens meesleepend en groot, is alle winst…

Met een zak vol wind gevoelig als een kind vrij van baar geluiden ver van huis gearmd met een jeneverfles en de kleur van een verlegen hoer hongerig vreet verdriet aan mijn lijf zoet geklaag van moeder de wind onder mijn voeten is de grond onder mij vandaan gevlogen met lege handen wacht ik verdomme steeds langer op een volle fles…

In Londen 25 plakken halen Dat was 'dé target' van het NOC Maar ja, het zit ons landje niet echt mee We hebben er pas drie en dat is balen Als wij ons niet vermannen en vervrouwen  Verliest de consument straks zijn vertrouwen. --------- Internationale sportprestaties, economische groei en het consumentenvertrouwen zijn nauw met elkaar…

In het bos groeien de vraagtekens gevoed door de geur van dode stenen waarop levende herinneringen staan gekrast de kleuren worden weggevoerd heersers van heden treden binnen - eens was deze stroom vloeibare liefde onderweg naar het raadsel van de taal waar alle dialecten samenvloeiden waar bij Babel die Liebe, the love en l'amour elkaar…

voorlopig staan we quite En Robben hoor je denken; 'Toch niet wéér datzelfde lied' hup holland hup Het liedje van de eerste helft is makkelijk verteld We krijgen maar geen greep op dat verdraaide middenveld Maar dan brengt Robben uit het niets de 1-0 op het bord En pal daarop schiet Cahill onze voorsprong weer aan gort We zijn een beetje in mineur…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

gelegd, Wij zijn voor eeuwig één, had jij gedacht Toen ik sprak over jou als Helena van Troje, Over jou als gewijde grond, waarop ik mijn voeten moest ontschoeien, In de minnezang die ik met een kus naar jouw oren bracht Transfiguratie Het loflied dat ik ooit voor jou ten gehore bracht Is veranderd in een requiem, het beslaat reeds mineur…

Mais au tournant de cette histoire pendant que l'orgue béat entame une toccata en d mineur et bien contraire à ce qu'inspire aux oiseaux la nature, l'hirondelle s'envôle vers les falaises blanches du Nord. L'oiseau je l'ai inventé, il m'appartient - j'en fais cadeau à la fille afin qu'un jour elle se souvienne.…

Wanneer je na je dood wordt gecremeerd zien wormen die al voor je in de rij staan een heerlijk feestmaal aan hun neus voorbijgaan. Dat moet, vind ik, worden gecompenseerd. Verwerk mijn as tot inkt, onder de pollen verwacht de worm een mis, met zeven mollen.…

Er voltrekt zich op dit moment een vonnis voor mijn deur Het lijdend voorwerp verschiet zijn gebedje, maar helaas voor hem in de verkeerde kleur Hij smeekt de gratie om goden Zowel de rechter als van linkerzijde volharden echter in hun milde oordeel De haat krijgt nu een penetrante geur Even leek het slecht te pleiten in zijn voordeel, uiteindelijk…

Als leven overleven wordt in schaars verlichte kamers met enkel hapjes lucht bij nieuwe maan, een peertje schaduwen verspreidt in plaats van licht duurt fluisterende angst verholen eeuwigheid. Elk onverwacht geluid uit het portaal kan de gedode tijd inhalen. Als rollen worden omgedraaid wanneer het schuilgehouden leven door de koortsdood…

uit de stoel jas aan we gaan wind tegen soms mee waterkoud lippen zout de zee, het strand striemend zand bepokte palen huid open halen drabbige plas alg aan je jas eb en vloed natte voet plastic zak afvalbak scheepsrook vuil verlaten kuil dooie meeuw, blauw pluis genoeg zo we gaan naar huis even m'n bril poetsen…

Nooit gesproken woorden op het puntje van mijn tong, die aan jou toebehoren maar die ik steeds verdrong. Woorden zo breekbaar als glas gebroken in mijn mond, die ik je graag nog had willen vertellen, maar waarvoor ik de moed niet vond...…

Ze weten wat er in W.O. II aan de hand was Vandaar zeker het idee: aan het gas Jeminee; eerst jaren laten verslonzen En dan dit besluit van die politiekbonzen Of zijn duiven soms geen levende wezens Die door God zijn geschapen Waarom nu willens en wetens Die beesten dood gaan maken En dan dat bloemetje van de stadspartij Ik kan er echt…

Als er een eind is gekomen aan al je dromen dan moet je je ogen openen en kijken wat de mensen de wereld aandoen en dan vraag jij je misschien ook af: "Waar ben ik (in Godsnaam) dat men dat mag?"…

Als de rap  r rapt dat de trap r trapt omdat de fiets r fietst Of als de dicht r dicht dat de rook r rookt omdat de waterkook r kookt Maar ook als de krijg r hijgt Dat de kijk r kijkt Naar wat de hijg r krijgt Vind ik het goed g g rapt Maar al de denk r denkt dat het spook r spookt Is ‘íe  r in g t rapt Omdat alleen de spook…

Zie toch onder ogen geef op wat niet kan de droom is vervlogen wist je al zolang Toch de herinnering aan haar lach parfum, kussen, ogen die je hartslag het bloed gaf om te pompen deed je geloven er is er maar een waarin ik kinderen wil en zolang dat onbereikbaar is ga ik van bil tot bil!…

`k hoor jouw stem in het zoemen van een bij een fluistering roze wolken op de wind waar ik het vlinderlichte zuchten vind en voel haar adem als een zachte dag in mei daar valt de nacht als een satijnen laken en bloeit de liefde als een roos in mij al wat in mijn vezels leeft ben jij iets kleins kan een mens gelukkig maken jouw linkerarm…

aan jou trekt het donker het tekent je gezicht ik wil de nacht verlaten binnentreden in het licht wil je optillen van waar je nu zit de oplossing voor je problemen is wit echter mijn lief je sluit je hart denkt het te vinden in het zwart ik geef je de ruimte, misschien vind je me wel, je heb teveel interesse in zaken uit de hel…