Alle inzendingen over Pelgrimsroute was/is

Jan Peter was om met hemzelf te spreken Volgens zijn eigen Balkenendenorm Bij de debatten allerminst in vorm. Hij heeft zich dus met sporters vergeleken. Maar wie uit vorm is, haalt men uit het veld. Dan wordt er iemand anders opgesteld.…

Ik wil nog niet vertrekken voor de dag om is de week of deze maand laat staan dit jaar. Jij weet toch ook dat alle tarwe nog geen brood is geworden, mijn kleinkind nog geen gedichten kan schrijven. De landschappen zijn nog te mooi om niet te zien wellicht kan ook ik weer echt wandelen bovendien. Ik wil de natuur nog om mijn hals gaan dragen…

In Holland sprak een blije mier: “Kees Stip las ik met veel plezier en merkte: al zijn dieren beestig, ze zijn ook bijdehand en geestig! Prompt wilde ik zelf dichten leren, op school, bij de beroemdste heren. Een mier is vlijtig maar ook arm en loopt voor studiegeld nooit warm, maar dit gebrek werd mij tot zegen: ‘k heb een Stip-endium gekregen…

Hij werd geschopt, vernederd en geslagen Door Taliban, maar ook door de soldaten Hij heeft een visum, maar dat mocht niet baten Nu is hij binnen, na vijf zware dagen Hij ziet nog net de allerlaatste vlucht Verdwijnen in de grijsbewolkte lucht…

dag tot dag rijdt hij van huis naar school groot en kleine kinderen dagelijks vervoert hij de mannen en vrouwen van en naar hun werk bij het in- of uitstappen steunt hij de ouderen naar familie op weg van luilak tot student voor wie zich verslaapt neemt hij gas terug voor wie niet lekker is haltert hij bij de deur van arts of ziekenhuis…

Ik ben een zeer benijdenswaardig man, Want ik ben geheel objectief beschouwd Al tijden met een wereldvrouw getrouwd En daar heb je helaas maar weinig van. Dus is het voor de rest heel onbeleefd Als men slechts oog voor wereldvrouwen heeft.…

Zo heet als zondag heeft het in april Sinds mensenheugenis niet mogen wezen Zo viel alom te horen en te lezen Het wordt nóg warmer als het even wil De thermometer lijkt weer niet te stuiten Het geeft je echt zo´n warm gevoel van buiten…

De ambtenaren waren gister druk Met stellen trouwen op 8–9–10 Dat stijgt, dat piekt, dat laat vooruitgang zien Die combinatie leidt naar het geluk Een tip voor niet aan bod gekomen stellen: Tot 9–10 in 11 af gaan tellen…

Floris fluitketel was heel vermetel op het fornuis Hij was erg eigenwijs wilde tot elke prijs zijn gelijk in huis Hij wist het altijd beter werd dan steeds heter tot het kookpunt was Ging overal tegenin wilde altijd zijn zin fluitend op het gas Koken en razen stomen en blazen men werd het zo zat Al die herrie ach getverderrie…

Vandaag is het gelukkig twee april. Omdat ik overal een grap vermoedde Was ik de hele woensdag op mijn hoede Maar aan het front bleef het verrassend stil. Totaal geen fopperij, zelfs geen flauw streven, Waar is de 1-aprilgrap toch gebleven?…

Een school en auto's in de fik gegaan Politie werd bekogeld en bespogen En licht verdween uit meer dan 100 ogen Want vuurwerkbril, daar doet een vent niet aan! Mortiertje naar die man op die brancard! Waarom is het niet vaker ouwejaar!?…

In het begin was daar het grote niets, maar alles heeft een begin, dus ook dat grote niets, was er niet voor niets! In het begin wat niemand zich voorstellen kan, moest er iets ontspruiten, iets minimaals, niet dan, het grote niets verdween en er ontstond iets. Dat iets was een zaadje wat ontkiemde, in dat niets zo ontstond er in ieder geval…

Wat had ik gister toch een mooie dag Ik kocht een kraslot en viel in de prijzen En raad wie mij haar liefde kwam bewijzen De knapste vrouw die ik in jaren zag Ik eindigde mijn vrijdag met de vraag Was het wel echt de dertiende vandaag?…

De NASA wou een blik op twee kometen, twee brokken steen die razen door 't heelal, toen de gezonden sonde met een knal in twee onnutte stukken is gespleten. Wie zonder sonde is werpt in 't gemeen geen blikken, zelfs niet op de eerste steen.…

Het sprong zo lekker van die derde ring. Doch volgens de gemeentelijke regels besmeurde men daarbij te veel de tegels, zodat men toen tot sluiting overging. Maar straks komt er een bord met: ‘Vanaf heden kunt u ook via tráppen naar beneden!’…

Voor God alleen kreun je bij baren Zo opperde ooit Jan Calvijn Maria mag het niet meer zijn De kloosters gaan we doodverklaren Dat gaat ook gelden voor bordelen Van seks mag je genieten, deels Dan blijft het huwelijk wat speels Het celibaat schiep strijdtonelen Dat zorgde louter voor excessen Ambroise Paré gaf andere lessen Zo stelde deze…

Vandaag, dacht ik, misschien maar geen gedicht. Het leek mij nogal zinloos. Voor heel even. De tijd zou zelf soms niet meer mogen leven. Een uitstel van dit vroege doodsbericht. Dat komt ervan wanneer een dichter sterft. Dan rijmt voor mij de wereld even niet.…

Van Manic Monday had ik wel gehoord Maar van Blue Monday, dag van de depressie Met heel veel beeldbuishumor als repressie? Het had mij nooit bereikt, laat staan gestoord Er viel voor mij die dag niets te betreuren Het was noch grauw noch blauw om in te kleuren…

Twitter is uit de lucht..het is een ramp Hoe kan ik nu nog even wereldwijd Mijn laatste zeer boeiende boodschap kwijt Ik ben onthand en schiet haast in een kramp Het licht maar uit en dan heel snel naar bed Gelukkig had ik nog dit snelsonnet…

Het is vrij ernstig dat die Tarik Z Door met een brief en neppistool te dreigen De rampenzender zomaar plat kon krijgen Maar hoe lang dat zo bleef was echt een smet Omdat er een backupsysteem ontbrak Verdient de NOS dus onder uit de zak…

in zilverglans laat de winterzon haar stralen glijden, langs de wit bevroren velden met daarboven als een lach de glinstering van rijp een vleugje warmte vlindert over kale koude tak, die glimmend van plezier, zich siert in druppels als glaskristal de vroege morgen licht op in vuur en helder als glazuur kleurt de hemel blauw hoog in…

Ze was zo blij, mijn moeder, want ze had zo'n lief boeket gekregen van fleurop met lelies, roze rozen, vol met knop, wat groen erbij: het deed haar heus wel wat. Das mooi, want wee, als ik het was vergeten kreeg ik het vast nog op mijn bord gesmeten.…

Hij trekt zijn allervrolijkste gezicht Als hij daar met zijn busje aan komt lopen. Ofwel de voordeur zwaait dan voor hem open, Ofwel de voordeur blijft hermetisch dicht. Hij is niet van een wereldvreemde sekte…. De Hersenstichting hield weer haar collecte.…

Zo heet die nare ziekte Die ziekte die spieren verzwakt Je kon niet meer lopen In je rolstoel weggezakt Hoe vrolijk jij altijd was Zullen we niet vergeten Na maanden tegen dit te vechten Heb je de strijd verloren Lieve meid het leven heeft je gelaten, je bent hier niet meer We blijven aan je denken, iedere dag weer.…

De vloer begint te schuiven het plafond gaat uit zijn dak de tijd loopt over naar de vijand en zegt: 'Sorry voor het ongemak' Haastige mensen lopen voorbij als kippen zonder kop de regen heeft pootjes gekregen en de brievenbus zit op slot De wind wiegt het koren het groen zit goed in zijn blad de kleedkamer zit als gegoten maar geen…

IK DRAAG JE ACHTERNAAM Ik draag je achternaam maar kennen doe je me niet ik draag je achternaam maar het is nu eenmaal zo, dat je me nu nooit meer ziet Ik draag je achternaam maar van mij, heb jij geen weet Ik draag je achternaam maar je kent niet mijn pijn, mijn vreugde en wat jouw handelen met me deed Ik draag je achternaam maar…

Het is voorbij we zijn het weer te boven Het is tenslotte maar 1 dag per jaar ‘N compliment, ‘n aai, een leuk gebaar Want je probeert je toch wat uit te sloven Dus die relatie loopt weer als een lier Nu lig je op de bank en roep je: ‘Bier!’…

Na de verbouwing van de Kaäba Toen de zwarte steen werd teruggezet Ontstond er een handgemeen in Mecca Tactvol beslecht door Mohammed Elk stamhoofd wilde het grote voorrecht Om het te mogen plaatsen op het altaar In de kubus wat ontaarde in een gevecht Dus sussend spreidde de wijze leraar Zijn mantel voorbeeldig uit in het zand Vroeg hen…

Wie oma en de wolf niet weet te scheiden Die weet van binnen: ik zit hier goed fout De vrouw met haar zo zwart als ebbenhout Zal het populariteitsproces gaan leiden Het onderbuikgevoel wordt minder sterk De jager moet hoognodig aan het werk…

Ik neem plaats na een korte stadsreis Waar wat stoplichten tegenwerkten De regen striemde, ik nog even moest zoeken Maar neem ik plaats in ‘Huize Lydia’ Ik kijk en ik voel, ik voel me: ‘Voor de poorten van de hemel’ In een halve cirkel De beslissers, de makers Hun hoofden veroorzaken Knikkende bewegingen Die me gerust stellen Omdat ik daarin…