Alle inzendingen over Vakantie OR Natuur OR Spiritueel

Je moet de goddelijke krachten, die de goden bijeen dachten vertalen naar de aarde in alle aardse talen, om te genieten van kunst, aarde en zee, bracht je een nieuwe gunst met goddelijke daad mee.…

Dat wachten is oerouds en uiterst spiritueel. Wat gaat nu nog met lichtelijke ongeduld gepaard heeft leven toch alsnog een climax bewaard. Dit wachten is oerouds en uiterst spiritueel, je had gelijk maar wat heb jij nu nog nodig. Moeten we nog maanden vruchteloos bezig zijn of word ook jij eerdaags die wakende serafijn.…

Je honger naar zelfbehoud wens ik te begrijpen, maar ook is er het verdriet om de nasleep van zo'n verlies, dat je eeuwig op vakantie doet gaan naar onvertaalbare afgetopte bergen, naar heuvels zonder tegenspraak en dit natuurlijk op neutraal terrein, waar, eenmaal ingevuld, de open plek in mijn hart voorgoed onvervuld zal blijven.…

In een bos met naaldbomengeur gevuld verlies ik al mijn spanning en ongeduld Een kabbelend beekje met koel helder water legt mijn zorgen opzij voor een weekje later Geen stadse herrie of verbouwende buur maar de simpele geluiden van moeder natuur even leven als in een utopische droom door een weekje vakantie op de Veluwezoom…

Gewaarwording van een vloeiende natuur die zich opnieuw bezint hoe zij zich vormgeven zal.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Wereld vol geluid gun u zelf rust en stilte klank die bij u past.…

kom, laat ons wandelen in de stilte van het bos waar bomen zielsrust druipen zwijgen zelfontmoeting is even geen verwachtingen geen ruis van tijd en ego maar lopen over oergrond waar licht een nieuwe taal schept.…

Met elke strofe vangt aan een prelude In 't vingertoppenstrelen der beminden Die ook spiritueel elkaar lief vinden Ononderbroken spelend hun etude Hun woordeloze vrije minnekozen Wil 't liefste doorgaan tot in 't eindeloze...…

Van elke dierenswaardigheid ontdane Cadeau's, van aap of andere exoot; Een uitgeholde olifantenpoot; 't Wordt toch weer opgeëist door de douane Dus ga ik op mijn beurt naar 't buitenland Met kippenleren knapzak in de hand…

Van het verdriet dat haar verteert begrijp ik natuurlijk maar weinig. Maar als ze met vakantie gaat, zal ik beloven haar Russische planten water te geven. En stiekem op zoek gaan naar haar geheime schrift, waar ze avond aan avond uit citeert.…

We zijn op vakantie in eigen land we nemen mee, allerlei papieren want denk niet dat ‘t makkelijk is om nu vakantie te gaan vieren! We zijn op vakantie in eigen land toch nog geen tijd om te genieten want wat is er nou dan aan de hand, wel die codes zijn op op te schieten!…

Het is soms best lastig om je op een natuurlijke manier tot je borsten te verhouden. Ben je bereid naakt en kwetsbaar te reizen? Zet je wonden om in wijsheid, vluchtelingen laten alles achter! Het voelt alsof zij echt spiritueel zijn en ik doe alsof. Typisch Wabi Sabi.…

Als een moeder straal je op ons neer Heerlijk vrolijk, en soms laaiend heet Elke dag verschijn je weer Totdat wij baden in het zweet Tot in de late avond straal je van geluk Beschermend als een melkgevende koe Wij, lekker aan de barbecue Met een biertje, worst en biefstuk Op vakantie ga je met ons mee Lekker in het binnenland Maar natuurlijk…

Stuk voor stuk, verdwijnen ze, in het niets, stuk voor stuk zwaaien we ze uit naar, het iets! Iedereen vertrekt, een ieder al dan niet geboekt naar een vakantieplek we zwaaien ze uit! Stuk voor stuk, verlaten ze huis en haard om bij te komen van de dagelijkse beslommeringen. We zwaaien ze uit, wensen ze plezier, kijk je wel uit?…

Zat ik maar weer in mijn boek verscholen voor de wereld, gekluisterd in een hoek. Of liever aan een zwembad, aan de Mediterranee waar Zweedse meisjes zwemmen in de Middellandse Zee. Wat zou ik lekker lezen op het warme, mulle zand, op het ritme van die Zweedsen die flaneren op het strand. Hun Uppsalaans is kruidig, hun blikken familiair…

Folders liggen overal verspreid Ieder jaar een hele strijd Waar we naar toe zullen gaan Wordt het ruige natuur Of historiche cultuur We bladeren en overwegen Komen vele opties tegen Varen, sporten, rusten Bergen, steden, kusten Zo zitten we te wikken te wegen We komen dé vakantie vast tegen…

Vakantie een moment van rust, de klok staat stil aan de kust is niets meer te zien, dan water en rotsen, geen stilte, want de branding vult de gaten in de vakantierust op en toch: is het vakantie, een periode van rust.…

Ik luister naar de golven terwijl wolken uitrusten mijn zorgen zijn bedolven in deze zee der lusten Ik voel de koele wind ze verfrist mijn ziel de zon die verblindt een ster die nooit viel Ik aanschouw het ritueel van water en macht het is bijna spiritueel en de zee...die lacht…

zelfverzekerd redelijk eigenwijs fonkelende kijkertjes verraden haar ondeugendheid maar wie kan het wat schelen zij… laat je genieten lichamelijk en spiritueel je wordt er niet ouder door integendeel, je voelt dat je leeft zij… bezorgt je positieve gevoelens nooit eerder gekend fantastisch te mogen voelen dat ze om…

de lange slanke pij van boven tot onder of van aarde tot hemel draagt in zich wat nog rest als stof maar toch vooral gevuld met de adem door de geest gevormd overwonnen op het uitzichtloze broze ik zoek het gelaat sprakeloos geworden dat doch als haast zeker de zuivere zienswijze draagt van worden naar zijn waar echter…

Donkere wolken glijden stil voorbij eventjes na het middernachtelijk uur Ik zie omhoog want de kust lijkt vrij uit te gaan zien naar het hemels vuur Wolken beloven in ’t nachtelijk ontij dat de hemel zich binnenkort ontsluit Ik sta even stil bij onze maatschappij en hoor van verre ‘t troostend geluid Donkere wolken boven dit tranendal als…

De ruimte in mijn hoofd is kaal en leeg ik reis naar binnen er zijn geen ramen of gordijnen bestemming is er niet reizen is genoeg de weg er heen is mijn doel het verlangen onderweg te zijn die mystieke ervaring is de vervulling daar verander ik raak ik ballast kwijt om balans te herwinnen de ruimte in mijn hoofd ontdoet zich…

Een lamp die flikkert in de kamer Als alleen ik daar wezen moet Maakt mij nieuwsgierig en ook vrolijk Ben jij dat papa die dat doet? Zet jij mij soms weer aan het denken? Laat jij me weten: life is great Moet ik meer aandacht aan je schenken? Bang soms dat ik je vergeet? Dat jij het bent mijn lieve papa Die bij me blijft zelfs na de dood Over…

Vannacht lag de dood naast mij met de rust die bijna hemels was Hij noodde mij naar het generlei ver weg boven dit aards moeras Daarna reikte de dood zijn hand alsof ’t eind reeds gekomen was Je bent op aarde slechts passant sprak hij kom, ik ben je kompas Waar is mijn God vroeg ik hem die wacht tussen ‘t hemelgewas Vervolgens brak dan…

Alleen wanneer ik volledig vredig ben herken ik begrip, warmte en erkenning voor hoe mijn ziel in haar levensweg viel.…

In de stilte wist ik altijd wat te denken en te voelen wat te willen waar lagen de verschillen in de stilte alleen altijd of het scheen dat ik meed en vermeed om een zachter leed.…

Er was geen adem om mee te leven. Ik stikte bijna. Iemand leek mijn keel dicht te knijpen, mij aan mijn nek omhoog te tillen... "Een volgende keer zou zich niet meer aankondigen; nooit meer, zó ik besloot tijdens die secondes, de stille tijd die wegtikte..." Er was geen plek om in te leven, zodat ik mezelf leerde in de beleving van mijn…