Mijn Russische buurvrouw van boven
Muisstil is ze, mijn buurvrouw van boven.
Tot de schemer, dan hoor ik hoe ze lange
lyrische Russische zinnen zingt,
die als zachte parels plengen
op mijn doorweekt plafond.
Van het verdriet dat haar verteert
begrijp ik natuurlijk maar weinig.
Maar als ze met vakantie gaat, zal ik beloven
haar Russische planten water te geven.
En stiekem op zoek gaan naar
haar geheime schrift, waar
ze avond aan avond uit citeert.
Geplaatst in de categorie: verdriet