25986 resultaten.
Echo
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 213 Kom bij me en vertel me
hoe het vroeger was
Hoe je naar woorden keek
maar ze nog niet las
Wanneer je door de stad vloog
zonder rede, zonder doel
Hoe vaak je moeder bedroog
Elke dag een speeltuin leek
Droom nog een keer dat gevoel
Waar we nu zo vaak naar smachten
Gevormd zijn we, door de saaie mens
die datgene hevig ontweek
Laat de…
Echo
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 586 Niet identiek,
Beide uniek,
Zo bijzonder,
Ontroerd,
Zie ik een dubbel wonder……
DE ECHO
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 301 De echo van geschreven woorden
zal altijd blijven naklinken
hartstocht is een goed instrument
maar liefde crëert de mooiste muziek…
Echo
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 373 Als ik wandel in het bos
tekenen herinneringen
zich af in de schors
van hoge bomen
in de holte van een
hele oude knoest
klinkt de echo van
een bekende stem
hij kruist mijn pad
ik weet dat jij het
bent nog altijd dat
kleine stukje verleden
roep het een halt toe
wil ontkomen aan
stil weggestopt verdriet
maar de echo luistert niet…
Echo
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 321 Een echo komt terug, maar geen reactie.
Schild tegen schild, geen contact.
De echo's verharden het schild en versterken de aanval.
Zicht is vertroebeld door pijn en woede.
De zielen staan in de mist van emoties, onzichtbaar.
Een schreeuw om liefde, maar liefde komt niet.
Zonder ziel en inleving, verschillende talen.…
Echo
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 797 Ik was ontroerd
sereen en stil
bij dit leven
nog oh zo pril
Moderne techniek
maakte wat ik wist
via een echo
opeens fysiek
Als in science fiction
zag ik daar
ons kleinkind
met een handgebaar
Een ogenblik?
een kleine lach?
voor mij of ik
een wonder zag.…
Echo
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 536 Golf na golf spoelt
mijn oorschelp suist
zeewind verzamelt zand
verandert het strand
in hoop dat de echo
langzaam maar zeker
wegebt in een zee
van stilte…
echo
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 115 luister,
mijn liefste,
hoor de zachte klik
van de pal
en hoe de knal
door mijn kop scheurt
en dan niets
dan stilte
en is het
te laat
luister:
je hoort het opnieuw
keer op keer
in je hoofd…
Echo
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 228 Als ik dood ben
het aardse
heb verlaten,
en je mij mogelijk
mist, hoopt ergens
te vinden,
bladerend door
wat ik achterliet,
ben ik woorden
geworden in de
regels van
mijn gedicht.
Lees je mij misschien
weer even levend.
Ik heb je lief gehad.…
Echo
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 326 Golvende geluiden
weerkaatsen jouw vorm
Geheime wolkenspiegel,
-nevelleven-
drijvend langs verre verten,
nog niet hier,
ben je echoënd licht.
Jouw lichaampje
spiegelt wolken,
weerkaatst licht,
beweegt volop in voedend water,
eerste teken van leven.
Klein kindje....…
Echo
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 107 Waar mijn sporen zijn onverdiend
Waar mijn daden zijn ongezien
Ongehoord
laat ik er mijn echo achter
Luister goed
Misschien dat je hem dan hoort
Een restant van mijn gedachten
Een restant van mijn weemoed
Een resterend laatste woord…
Echo
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 270 Het is zolang geleden,
maar ik besef…
ik hou nog steeds van haar
Een echo uit een ver verleden,
zo duidelijk en klaar,
geeft mij een blij gevoel.
Komt steeds mijn dagen kleuren,
brengt mij een levensdoel.…
Genesis ?
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 752 Eens was er een echo van
het niets vermoedend
niets.
Het was doofstom
blind en onwetend
en zonder gewicht
Toen ontstond er
een ook van vermoeden
en een ook van bestaan
en toen ook een ook van voortaan
wat de echo niet meer overzag
Toch bleef het vermoeden.…
Gaan zonder heimwee
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Intens verlangen doe
Ik ernaar een rivier
Te zijn - niet
Geremd door
Allerlei vermoeiende
Beslommeringen -
En zijn gewoon zoals zij:
Te kunnen komen
Zonder het verlangen
Te blijven - en te
Kunnen gaan zonder heimwee…
Op de grens van de waarheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 79 Ik sta op de grens van de waarheid
Maar nog in het grensland
Met links grazige weiden
En rechts de roodverbrande resten
Van wat waarheid had kunnen zijn
Als niet de bedrading van mijn gedachten
Was doorgebrand, gedachtenstroom
Die zichzelf electrocuteerde
En die er voor gezorgd heeft
Dat ik wel mezelf, maar nog niet
De universele…
PETER
gedicht
4.0 met 1 stemmen 5.042 De plant die zich voor groei had aangeboden
Werd wervelloos in slechte grond gekneld.
God weet wat Hij vertelt en liegt over de lieve goden,
God weet dat Hij verliezen kan want God is Spel.
Maar over ziekte en dood zal Hij nog lang en warmer praten,
Want Hij kent zin en wet, en hier misschien geen oplossing
Tenzij dat Hij ons later roept voor…
GEERT
gedicht
3.0 met 1 stemmen 5.043 Ik schrijf geluk. Gij schrijft nog leven.
Ik zie hoe gij uw dagen vult
Met eten, jagen, kommer, vlucht,
En hoe gij daaraan zult begeven.
Ik was de knaap die tussen u zou wonen,
Maar die een eigen wereld kleuren mocht,
En die hier vond wat gij niet zocht,
De knaap die kleurde met zijn dromen.
Ik schrijf geluk. Ik werd nu vrijgegeven,
Om…
JAN
gedicht
3.0 met 2 stemmen 5.358 Ik heb u nooit door bitterheid bedrogen,
Onder mijn huid bloeide blijmoedigheid,
Want ook de bloemen leven snel en open,
En leven heet vergankelijkheid.
Nu lopen vogels in de vlakte van mijn ogen.
Ik ken de onschuld van de made, ken de averij.
Dit is mijn dageraad, de moed voor regenbogen,
Gods jonge vingeren verwekken mij.
Ik laat u nog…
ROGER
gedicht
3.0 met 1 stemmen 6.091 Seizoenen vallen, dagen staan weer op,
April is zijn geboorte niet meer meester,
De aders barsten in de heester,
De vogel klimt zijn klankbord op.
Maar hier bouwt pijn haar nest in ’t lover,
Waar tortels klappen in de vleugels
Met de verborgen honger van de leugen.
Geluk, geloof, alleen de droom blijft over.
Geen antwoord op dit troosteloos…
Pats!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 107 Momenten vliegen voorbij,
Ogenblikken duren hooguit een tel,
Ook al lijken ze af en toe
Eeuwen te duren in de beleving
Van hem die de pijn van
Het leven ondergaat,
In werkelijkheid zijn ze
Na een seconde of zo al weer
Vervlogen in de tijd -
Probeer mezelf te vangen
In het moment, roep hardop
Maintenant, jetzt, now,
En daana Pats…
Rutger Kopland
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 576 Er is opnieuw een dichter overleden
Die ook als psychiater roem genoot
Hij legde fijnbesnaard emoties bloot
Waarbij metriek en rijm er niet toe deden
Hij gaf ons heel pregnante beelden mee
Maar jonge sla, nog slap, in bedjes, nee…
Voor Menno, 17-05-2003
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 520 Al tweeëntwintig maanden
dezelfde weg, dezelfde bus,
Al tweeëntwintig maanden
nog steeds verlangend naar jouw kus,
Al tweeëntwintig maanden
altijd die vlinders in m'n buik,
Al tweeëntwintig maanden
als ik je zie, of hoor, of ruik,
Al tweeëntwintig maanden
wil ik graag oud worden met jou,
Al tweeëntwintig maanden
omdat ik zielsveel van je…
Ortus Solis
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 388 Zij maakt de bomen goud
Opkomst van de hoop
Weilanden in vuur en vlam
Door haar aanwezigheid
Even van de wereld
Even geen verdriet
De kudde loopt door
Maar ik sta even stil
Bij de schoonheid
Van de Zon…
Wereld Achter Glas
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 772 Ze ruikt de geur van eten
De vertrouwde ketel fluit
Over een uurtje komt haar dochter
Ze doet vlug haar badjas uit
Ze luistert naar de radio
Kijkt het nieuws op de t.v.
Kinderen spelen op de stoep
In gedachten speelt ze mee
Haar man is overleden
Ze mist hem al acht jaar
Ze denkt vaak aan zijn knuffels
En hoe hij kéék naar haar
Naar…
Snijdend Verlangen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 627 Wakker worden in de hel
Die gisteren heet
Mijn blindheid
Veroorzaakt door de schoonheid van jouw licht
Helpt mij uit bed
Woorden galmen op de plek
Waar ooit mijn hart gezeten heeft
Stiekem stopte ik 't in jouw tas
Je hebt het niet gemerkt
Achteraf gezien
Had ik beter
Je tas hier kunnen houden
Dan kwam je misschien terug
Ik wacht…
Pure Verwarring
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 757 Zoektocht naar mezelf
Mijn persoonlijkheid verloren
In het doolhof van gevoel
Onderdrukt verlangen
Sluimering van constante Climax
Bij alles wat ik doe
Denk ik aan jou
Mijn hart slaat
Een race tegen de klok
En dan weer stilte
Alleen een harde steek
De leegte is Onmenselijk
Gemeen en Onnatuurlijk
Zo is het niet bedoeld
Liever duizend…
Extatische Verslaving
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 595 Gedurende ontelbare heldere momenten
Bekruipt mij het vreemde gevoel
Dat ik je al jaren ken
Voel de adrenaline die ons weerzien
Duizend keer zo mooi maakt
Als het transparante schijnsel van de volle maan
Mijn hart klopt sneller dan het licht
Terwijl jouw handen rode plekken achterlaten
Op mijn bezwete huid
Zonder het te beseffen betover…
Gevallen Engel
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 996 Hoe is het mogelijk
Te klimmen uit de bodemloze put
Van mijn gevoel
Levenslang heb je mij gegeven
Mijn ziel ligt in jouw handen
Nooit zal ik de korte tijd
Dat mijn leven perfect was
Vergeten
Ik hou van jou
Met heel mijn hart
En zal dat altijd blijven doen
Tot in de Eeuwigheid…
Mijn Vurige Muze
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 620 De aversie tegen mijzelf
Compleet verdwenen
Door de blik die jij me toewerpt
In de geur van bier en zweet
Vergeten wij de buitenwereld
Genietend van de onuitputtelijke kracht
Die ons samenzijn versterkt
Onbevreesd verschuilt de rat zich
In de lieflijke klauwen van de tijger
Opdat niemand haar
Meer kwetsen zal
Onvoorspelbare eenheid…
Curieuze Connectie
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 3.251 Vriendschap voor het leven
Pratende met jou
Kwam ik mijzelf tegen
Woorden schieten tekort
Als ik je wil bedanken
Voor jouw aanwezigheid
Hoe vreemd
Is de manier
Waarop wij eeuwig
Op elkanders pad verschijnen
Onbewust de dagen tellende
Tot ons wederzien
Tastend in het duister
En onze eigen persoon hervinden
In ons samenzijn
Hoe…