Alle inzendingen over geen rozen aan het h

Ze zijn echt nog, onder ons ik weet het zeker ze zijn lijfelijk weg, maar daar houdt het dan op, ik kocht een bosje rozen, want tja daar was het mensje en ik, gewoon dol op. En zo staan de rozen, prachtig te zijn komen mooi uit, een beetje zonneschijn dan ineens: een schrik, wat gebeurd er nou?…

Engelen vliegen toe, hier moet de hemel zijn -- waar het orgel klinkt.…

Goede man', ’k geloof het graag; Maar zijt ge er a c h t e r ? dat’s de vraag!…

N a uren te zitten zweten A chtte ik mij eindelijk in staat C ornflakes te eten H ad ik nu maar een kom van formaat T ot zover ben ik gekomen deze nacht…

We hebben al een luchthaven van faam Een vliegveld dat met S C H begint Iemand die iets beters nog verzint? Ja! Een airport met twee steden in een naam! De fusie eindigt in een total loss En wordt dan weer gered door Wouter Bos…

Dat God een man is ligt erg voor de hand Geen vrouw zou deze chaos ooit creëren Zoiets is louter weggelegd voor Heeren Die rommelen maar aan zonder verstand Voor feministen lijkt die H rechtvaardig De vrouw is hier met recht niet gelijkwaardig…

De contouren de horizon de zon de lucht de wolken Dat plaatje vanuit jouw plaats vormt een palet aan kleuren vooral veel groen met veel schaduwen in het zicht Klik...foto gemaakt! Fotograferen is als schilderen met licht!…

en met mijn handen stil binnenin, schep ik los wat aarde nog warm van zon en zegen zodat je weet dat wat zij schonk als eeuwigheid zal leven diep uit haar naar jou zo mooi in 't hart neergestreken opgedragen aan F. en H.…

Vertwijfeling in vele stadia Door bengels die voor zwendel zijn gezwicht Komt hun bekentenis nog aan het licht En wacht hen dan een plek naast Willem H.? Voor schoon geslaagden hulde en succes Én een plaat uitzoeken bij de FRS…

Komkommerschuim uit oesters op een naakte kamermuur van een vereenzaamde adolescent of oude vent gevangen in verlangen naar een wimperavontuur in contouren van amour latex imitatieleer marionettensilhouetten schuilend onder paraplu douche onder lantarenpaal staat zij, een ordinaire h...…

Regels die als vanzelf Opborrelen uit een onderbewustzijn Dat zich soms zo maar kennen laat, Zich aan de openbaarheid prijs geeft In woorden die zuinig gekozen zijn, Een witregel die soms meer doet Dan duizend woorden kunnen zeggen - De oerkracht van de poëzie Die hersens resetten kan als Was ze pure psychofarmaca - Een punt heeft…

(Een naamdicht -tweevoudig zelfs) H OL LEED: ER zit . E en man vast ..... I n de ...... N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Koninklijke Hoogheid Prinses Beatrix Van '(h)arte' gefeliciteerd met het behalen van uw 80ste levensjaar U verstaat de kunst van mooi en moedig ouder worden ook al gaat dat met kunstgrepen U verdient een appeltje, een appeltje van Oranje en als het toch moeilijk wordt gewoon doorbijten!…

Hij zou het goud gaan winnen dat stond vast Die Bergsma zou hij even degraderen En Ted-Jan zou hij wel een lesje leren Die wensdroom werd echter een loden last Hij heeft het niet gefixed, hij ging ten onder Nu nog de aftermat(c)h...wat een gedonder…

De L van LHBTQ "opzij" De H voor hem en haar, maar niet voor mij De B voor m en v - mij iets te vrij De T gesplitst in niet-hij of niet-zij De Q voor generlei en allerlei De I voor Ik zoals in Gorters Mei De Plus voor wat nog meer ter tafel komt Als 't Zelf in bed maar niet wordt uitgegomd…

De ochtenden lichten al Dit is het verwachtingsvolle jaargetijde Waarin ik haar de eerste lentedag begroette Ook toen scheen de zon, een zoele wind Over een moeder en haar kind En het ruiste van een zacht verlangen Alleen was het toen vroeger voorjaar En blijer (Tegengedicht op 'Herfst' van H. Marsman)…

Zelfs als richting tot in puntjes wordt aangegeven in deze tijd van Dwaalsporen, zijn er slechts enkele die zelf De leiding nemen middels H E T V O O R T O U W . . . . . . .…

De afrekenaar Heer H. bijnaam 'De Neus' Wie dacht aan een monster had het geheel mis Artsen ontdekten hoe teerhartig hij is Humorvol hangt nu boven zijn bed:'De Kneus' Sneu is het wel, doe je aan Gebod noch God Wordt je haast toch afgerekend, door het lot…

Ik loop Sophie H tegen ‘t lijf Ze lacht breeduit naar mij Haar oorbellen schitteren Naast de mondhoeken van Haar brede sensuele mond Van mijn stuk gebracht Vraag ik: Poets je lang Sophie Ze lacht: Kwik kwaak kwak Dat is nog langer dan ik dacht…

De vader van Joran van der Sloot is dood Zijn laatste uur en bal zijn nu geslagen En Peter R. kan vader niet meer bevragen Wat Joran deed met zijn beschonken speelgenoot Zal Petrus H. als hij zijn toegangsvragen stelt Wel eerlijk antwoord krijgen als hij zijn oordeel velt?…

die berg kerstkaarten zal ik nu versturen een jaar geleden zat ik hier ook te schrijven ik ben al tot de H ik blader in mijn beduimeld adressenboek de hark van de dood nam drie geliefden mee ik ben al tot de M geboortes waren er, bruiloften in de zon vrienden verdwenen er kwamen nieuwe bij ik ben al bij de V…

's morgens bij het ontwaken is er altijd wel ergens geraas van autowegen treinen in de verte het tumult van lawaaiige krantenjongens rumoer van schoolgaande kinderen en dan zijn er ook nog van die testen je weet wel de zogenaamde open (h)oordagen nou laat maar zitten denk ik dan...…

te H. noem, soms lieve H. te C.…

Europa walgt van Wilders’ Polensite en onze naam ligt eveneens te grabbel door Ruttes treurige tv-gebabbel Tegenover Wilders is hij ultralight Ach Mark, geef tegengas, daar word je flink van Voor één keer moet je kijken naar H. Brinkman…

Echte huiselijk rust is als een mooie kust om veilig aan te landen even niets om handen het vuur dat je blust het kind dat je sust de vrouw die je geloofd het minnen steeds beloofd dus op 't werk al snel wegdromen van 't straks (h)eerlijk thuiskomen…

Waarom gaat niet alles over rozen? En als het over rozen gaat waarom dan al die doornen, stekend in mijn gelaat? Mijn pad is echt geen rozenpad Maar, zou ik dat wel wensen? Want aan de rozen zitten stekels die ik dan toch zou verwensen...…

Engelse tuinen tonen rozen zo groot als gootsteenontstoppers.…

voor je verjaardag koop ik 42 rozen ik zet ze op mijn altaar neer ik geef ze water en dan laat ik ze drinken en verwelken later nog wacht ik tot de cirkel van verdorde loze blaadjes bruin en knisperend is ik tel hun broze stiltes dat weet je niet je viert het niet je gaat er- van uit dat ik er niet meer ben de waarheid staat er te lezen blad…

tere bloempjes toch wonderschoon 't symboliseert: liefde Met hun wortels ver uiteen lopend staan ze stevig in de aarde een groep van knoppen op iedere tak sommigen nog niet geheel geopend ze hebben zorg en voedsel nodig om te groeien ze hebben tijd en zon nodig om te bloeien sommigen hebben doorns, waar je je aan kunt prikken Zo is…

gedroogde rozen geborgen in glazen pot een steelse liefde…