Alle inzendingen over gekeken

Het was onlangs weer Open Huizen Dag, Dus maar eens bij zo ‘n open huis gekeken. Bij een gezellig echtpaar neergestreken, Met koffie, thee, en een gastvrije lach. Vurrukkullukku koekjes bij de thee, Het volgend jaar doe ik beslist weer mee!…

ik heb de nacht gestolen toen het duister mij wou verbergen in de stilte mijn ogen wijd opengesperd heb ik gekeken naar jou, mijn achtergebleven vertwijfeld schaduwlief de echo van je roep vervalst in beweging van afstand ik kan niet terugstappen naar waar jij dwaalt mijn hand vasthouden wil je niet -…

verstand en recht haken even af - er wordt naar je gekeken, je vindt het niet erg, je wilt dat er gekeken wordt, het ongemak van verboden voelen - er wordt gekeken vanachter dubbel glas een blik dwaalt af, ook jij kijkt nu - alarmfase één, een lichte trilling in de lies, achter de sliprand beginnen de voorbereidingen voor een grote ontvangst…

Terwijl de vis naar adem hapt in de veel te kleine vijver zijn staart net gestrekt kijkt hij naar zijn lotgenoot een kooikarper wit van kleur die wild spartelend in de hand van de koper zich los probeert te wurmen zonder een schijn van kans…

En of het koud is 'k Dacht het wel Koud tot op het bot Een natte kou Zweeft in de lucht Een kou waar 'k niet van hou Ik breide mij Een warme sjaal Zo dik als warme deken Ik zwaai hem Driekeer om mijn hals 'k Zag dat er Naar mij werd gekeken...…

altijd al een hekel gehad aan die grafstruiken met wortel en tak heb ik er één verwijderd uit mijn tuin en goed gekeken of er geen botten naar boven kwamen mijn blauwe regen daarentegen is exorbitant gracieus en staat op springen nu…

je kunt het niet ontkennen, zij was hier, zij heeft over een muur van tijd gekeken en deze code gehanteerd als teken van eeuwigheid. Een omtrek gaf zij prijs en zij heeft hem verscheurd noch opgegeten. Haarfijn sluitend levert hij bewijs dat zij bestond.…

Geen kladje en geen droedeltje gezien De postbode heeft vast niet goed gekeken En staat z'n fiets straks even onbeheerd Heb ik die zware tas zo omgekeerd!…

glimlachend wendde zij zich af weer had ze in de spiegel gekeken zichzelf vergeleken met toen naar een oordeel werd niet gevraagd en toch ontdekte zij voordeelpunten als reactie op die lach ja haar sterkste troef ontwapenend bij inzet en afrekening nog zwaaide spiegel de lach terug in afscheid met koesterende aai…

Stilte Gesproken Kilte Gebroken Kraagje recht Staan wij Iemand zegt “Ligt er mooi bij” Voeten komen en gaan Bloemenpracht ’t Is gedaan Eenzame nacht Uit het raam gekeken Alleen wordt hij ouder Geef hem een teken Blijf op zijn schouder…

Ze stonden in gelid erekruizen en medailles sierden hun uniform zo goed te zien een dierbaar bezit bijna in de strijd waren ze bezweken God inspecteerde groette ze allemaal wat waren ze fier op hun bevochten vrijheid O ja trots was Hij ook maar had ook naar hun verborgen littekens gekeken een heel andere norm…

Ze komen en gaan en doen me verstaan dat zoveel niet kan gezegd, niet kan geschilderd, niet in klank of in dans vertaald. De woorden en wolken ze komen en gaan en zijn ontoereikend want leven is groter; mysterie van licht. De woorden en wolken ze staan hier nooit stil maar straks komt weer morgen en heel nieuw begin maar wil ik het…

Bewonderend werd in de Rotterdamse Kuip gekeken naar de prestaties van het Groninger groen-wit. Een ploeg waar ongelofelijk veel pit in zit, nuchtere daadkracht waaraan de Feyenoorders bezweken. Eén piemel- en één friemelgoal als bekroningen, gepermitteerd spreekkoor: Er gaat niets boven Groningen!…

Zo veel mensen, Zo veel zielen, Niet een aan De ander gelijk- Heeft de een Ravijnen gezien, De hoogste toppen Beklommen, de diepste Diepten meegemaakt Het verschil in Perceptie springt Wel het meest In het oog bij Zulke dingen: Iemand die nooit Achter de horizon Heeft gekeken Maakt uitsluitend Vlakke tekeningen…

die dame daar die ken ik ik wil zeggen haar ogen  die ken ik  daar heb ik eerder in gekeken in een ander gezicht zij kijkt mij aan, althans  haar ogen kijken me aan  de blik van herkenning stuitert geluidloos heen en weer  en weer valt dan met een doffe tik in het niet  ik moest doorlopen    ogen graven diep …

was blij met je ontwaken alleen gekeken voelde zo ontheemd je zacht gebaar het haar wat in de war je arm om me heen nog donker je de ogen maar in hun wit zie ik de dag ontloken het zwarte blauw de rood opgaande zon die sterren doet verbleken ons moment wordt nooit vergeten…

Met jou naar de zee gekeken hoe de zon het late licht liet spelen op het oppervlak zag je tersluiks naar me kijken deed alsof ik het niet zag Luisterden naar het gezang van een nachtzwaluw op zoek naar warmte De nacht zou helder zijn en koud de slaap trok ons van het balkon naar binnen en het bed nodigde ons uit…

ik heb naar jou gekeken, begip getoond, aanpassingen gedaan en toch voel jij je nog zo onbegrepen wat méér kan ik nog doen voor jou?…

Uitgestapt, gekeken banden zijn goed wat ik ermee moet? boordcomputer doet Raar, of zou het zijn de fee uit de Hoorndermeeden ze zag dat ik te hard heb gereden Ze tovert, doet er iets met de boordcomputer fee is alweer weggevlucht ik geef de banden extra lucht…

Van boven heb ik naar jou gekeken, maar jij hebt mij niet gezien. Of je moet het toch stilletjes hebben geweten, en stiekem teruggekeken hebben misschien. Slechts honderden meters in een rechte lijn, dan had ik je in mijn armen kunnen nemen.…

ik heb in de spiegel gekeken in mijn hoofd mezelf gefotografeerd aan het beeld getrokken, het gekeerd en de schaduw weten te breken in miljarden stukjes licht deze dan weer gescheiden of op andere plaatsen gericht minuten kon ik het beeld berijden vol hoop en valse edelheid ik ben er zo diep in gedaald dat ik niets meer heb behaald dan…

toen je me vroeg wat liefde is heb ik in mijn ziel gezocht waar zoveel pijn begraven ligt dat ik mijzelf verkocht toen je me vroeg wat vrijheid is heb ik huilend in mijn hart gekeken de poorten naar mijn eigenheid zijn onder druk bezweken toen je me vroeg hoe laat het is had ik het antwoord klaar 't is vijf voor twaalf gelukkig vijf…

Nieuwsgierig naar die splinternieuwe toets, Heb ik er deze dagen naar gekeken. Juist nu heb ik me op die site gestort, Omdat ik van mijn stem dan wijzer wordt.…

kwetteren zijn wij echter niet dus naast het gewone zijn bedenken we iets anders als een bewijs van ons verschil ik denk dus ik ben dus alles wat niet denkt is er niet wel een beetje wrede gedachte snij bijvoorbeeld een hond open die hond dacht immers niet Bedankt Descartes, maar waarom heb je toen niet wat beter naar honden gekeken…

heb hem onverwacht ontmoet vriendelijk en vertrouwd hij kende mij vanaf geboorte na kennismaken bleek dat wij veel beelden en herinneringen deelden alleen tot een gesprek was het door allerlei nog nooit gekomen hij had iets bekends een vaag figuur uit sprookjes fantasie of dromen heb de dood in de ogen gekeken dat ogenblik…

de brede trap waarin hun voeten verzonken in diepe tapijten zij giechelde onwennig de reusachtige kamer was ( te ) mooi zij wilden gelijk in bad maakte de spiegels verlegen het stromende water smoorde intieme geluiden cupido die stiekem om het hoekje had gekeken trok zich zacht terug…

Want dit terugkerend gebeuren het komt elke dag weer stilzwijgend heb ik gekeken voor de zoveelste keer.…

Ik kan je zo niet aanzien omdat ik in de erfenis van mijn eigen sterven kijk beroer mijn pupillen niet deze overgave is duur genoeg Een pendule heb ik niet maar had ik hem ik sloeg hem stuk om de raderen van de tijd over je rotte lichaam uit te spreiden Stiekem toch in je ogen gekeken en aan gene zijde beland hoor ik je lachen en zingen…

Ik heb gewacht tot het geluid jouw hartslag overtrof gekeken door de kruinen naar de wolken Ik vond het zachte van je boezem terug in de contouren van het mos waar ik je heb genomen in de horizont van het groen Minnen was de deugd die onze zielen deed spreken in de gang die deurloos leek te zijn maar die aan het eind de trede was…

De laatste blaadjes vallen van de boom aan de overkant van dit huis. Straks wordt het weer lente na het feestgedruis. Vandaag sterven weer mensen in Gaza en elders en worden kinderen geboren. We zoeken en vinden maar moeten loslaten om vast te kunnen houden, want je kan geen water bewaren in een vuist. We komen en gaan, al worden…