11393 resultaten.
Firmament
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 142 Daar boven, aan het firmament,
zit iemand die ik werkelijk ken,
Een moord van een vent,
misschien dat je hem kent?
Daar boven aan de avondhemel,
zit een persoon,
die daar niet zit om doodgewoon
te zitten en te wijzen, neen,
Daar boven aan de lucht,
zit een persoon die NU verzucht,
Waar ben ik in vredesnaam aan begonnen,
met het…
In de stilte van de zon
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 196 De grond is verhit
de zon verzengend heet
druppels op gloeiend heet getinte huid
geen water maar zoutig zweet.
Loom wordt elke stap gezet
natte tong over gebarsten lippen
moeder aarde kreunt, krijgt het te verduren
verlangend naar de koelte van witte wolkenmuren.…
ERGENS
poëzie
4.0 met 13 stemmen 3.438 Ergens moeten toch zijn de lichte waatren van haar ogen
Mijn handen zijn zo hete en droge
en het lichte water van haar stem
mijn keel is een dorre klem.
Het kan toch zo altijd niet duren
met de brandende uren
mijn stem is schor,
mijn ogen dor.
-----------------------------
uit: Verzen (1890)…
WATERPROOF
snelsonnet
3.0 met 35 stemmen 2.425 Voor de bijeengeroepen journalisten
verklaarde men bij NASA opgewonden
dat er op Mars plots water is gevonden.
Nou én ? Alsof ze dat niet allang wisten !
Die geestdrift stuit bij mij op onbegrip.
Waarom heet zo'n raket dan: ruimte-schip ?…
vijvertje vijvertje
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 784 ik noem het eendendril
er is geen kikker te zien
het is ook geen vijver
pal in het midden
staat een schaduwboom
hij houdt de dril groen
het water koel
er zwemt iets rond
hij heet schaduwboom
want ik noem hem zo
en er zit een fietser
op de bank zonder fiets…
Zand en water
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 201 'k ben de druppel in
de oceaan
'k ben de zandkorrel
in de woestijn
'k ben onzichtbaar
voor wie me niet wil
maar druppel of
zandkorrel, ik blijf:
van m'n leven
niet stil.…
Woestijnwater
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.781 Staand in de woestijn
met niets
dan twee handen vol water
en jou, waar ik naar dorst
in mijn uitgedroogde hoofd
Als de trillende lucht je loslaat
zie ik mijn lege handen
Weer een dag vergaan
ongemerkt
in het gulzig hete zand…
Een nieuw begin
snelsonnet
4.0 met 9 stemmen 453 Je voegt er water, land en bossen bij
en laat er dan een keur aan dieren vrij,
de allermooiste die je kunt verzinnen.
De mens – de kroon – heet wel ‘het zout der aarde’.
Maar is die wel van toegevoegde waarde?…
rouw
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 35 het deelt de onmacht op
in zweverige tonen, en zie:
in de hete olie van de noten
danst het lijf, de handen
hemelen de aarde op
tot het bloemen wolkt
en water maakt.
’t wil het niet begrijpen,
’t wil het in zich laten
doen wat het verlangt.…
Mijn God is enkel gloed en donkerheid
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.247 Mijn God is enkel gloed en donkerheid,
Schoon om te zien, - een wonder te verstaan; -
Daar is niet één als Hij, - doch 'k zie u aan,
En waan dat gij Hem-zelf zijt.
En dus heb ik mijn ziel u toegewijd,
Opdat ze in uw gloed mocht vergaan;
En stil verteren, zonder klacht, voldaan
Met zulk een liefde en zulk een éénigheid.
Zoals twee vlammen…
Ik heb mijn hart ú tot een huis gewijd
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.668 Ik heb mijn hart ú tot een huis gewijd,
En midden in het binnenst heiligdom,
Waar de outerkaars in 't donker gloeit, verbeid
Ik u, mijn lief, mijn zoet sieraad alom!
Ik sloeg mijn ziel dit zoete donker om,
Alleen om ú te ontmoeten, die me altijd
Belooft te komen, in 't geheim, na stom
Eerbiedig beiden ene kleine tijd.
O kom, mijn lief,…
Ik ben een dichter en der Schoonheid zoon
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.574 Ik ben een dichter en der Schoonheid zoon.
Alles wat schoon is, is me een vreugd altijd.
Mijn hart is menslijk, maar of 'k lach of lijd,
Mijn lachen en mijn leed zijn beide schoon.
Ik heb de macht dat ik wat schoon is toon
Aan andren, door de taal die ik belijd,
Zodat wie leest bedroefd wordt of verblijd,
Maar zich bedroevend vreugd smaakt…
Zoals een vroom man in een heidens land
poëzie
4.0 met 3 stemmen 487 Zoals een vroom man in een heidens land
Zich toont op plein en beurs in landsgewaad,
En stalt zijn waar voor 't huis en dingt en praat
Aldoor, om werelds goud, met vreemd' en klant;
Maar sluit dán 't huis met luiken en hij brandt
Zijn zilvren lamp met olie en 't gelaat
Wordt bleek bij 't geel brevier, dat openslaat
Met donk're…
Licht van mijn Liefde, dat nu donker werd
poëzie
4.0 met 4 stemmen 490 II
Licht van mijn Liefde, dat nu donker werd,
Daar ge in een mist van tranen altijd weent; –
’k Zie als een vlam, die trillende overleent,
Een wonder en een glorie in uw hart.
En gloeiende in het donker uw smart
Slaat ze uit en zoekt, tot alles zich vereent
Met mijne liefde, en vreugd, die om u weent
En in mijn diepste ziel uw naad'ren…
Ik had uw hart mij tot een huis gewijd
poëzie
4.0 met 2 stemmen 396 III
Ik had uw hart mij tot een huis gewijd:
De wierook brandde — de opgeslagen blaân
Der schriften gloorden — de ark zag 'k openstaan -
Ik had mijn wolk rondom mijn huis gespreid.
En zie, in mijn huis zit een wisslaar aan,
Midden in mijn mysteriën, als beidt
Hij mijne komst: opent de poorten wijd,
Strooit lovers, dat mijn voet moog' binnengaan…
Lamp mijner ziel, die me in ’t verborgen gloort
poëzie
4.0 met 2 stemmen 394 V.
Lamp mijner ziel, die me in ’t verborgen gloort,
Zoet wonder van ’t heelal, dat niemand weet,
Brand niet zo duister in die mist van leed,
Maak niet altoos uw schijnsel droef; – gloed hoort
Bij gloed, wat schoon is brengt wat schoon is voort,
Zoet zoekt zoet, lief! och, dat gij ook zo deed,
U zelve zoet, uw zoet Zelf minder wreed,
Dat…
Op vakantie in eigen land
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 157 We zijn op vakantie, in eigen land
zeg me dat ‘t niet zo is
want wat is er in feite aan de hand
wel, er is nu van alles mis!
We zijn op vakantie en nemen mee
een koffer gevuld met zooi
slechts eentje gevuld voor ons alle twee
teveel troep is namelijk niet mooi!
We zijn op vakantie in eigen land
we nemen mee, allerlei papieren
want denk…
adem
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 75 woestijnzand waait
de hele wereld over
ergens in de
verre diepte
van ijskoude oceanen
het hete magma
in zuurstofrijk water
de zich splitsende algen
en het woestijnzand
van de Sahara dat neerdaalt
in de Amazone en fosfor geeft aan
de bladeren die zuurstof uitademen
adem in, adem uit
adem bladeren en algen
en water en denk…
Hoe...kwetsbaar
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 132 Hoe kwetsbaar
het land
aan de rivier
die zomers traag
de vraag naar
water
beantwoordt
vraag van boer
die 'n aanhoudende
zon
wil verjagen
om puur lijfsbehoud
en dat van het vee
dat drinkt
gedrenkt wordt
op deze hete dagen
waarin zon
een gat,
geen gaatje
.....brandt.…
een tijdstip
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 103 Zelfs de de letter n
en tweehonderd, vier
meter lang zegt niets
vanaf de zijkant
geen hard
bewijs
toch breekt een hemel
aan wie wij wat schuldig zijn
open
Liggen cassettes
leesbaar
zichtbaar
openbaar
Geen tijdstip
ligt de sfinx
meer onzichtbaar
dan nu
en de piramide
voor het museum
is een u.f.o
maar blijf een kind
van…
Ons ontvallen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 247 kwam op voor hen
die geen stem hebben
en worden uitgebuit
vermoord voor hun
huid, vlees, of gebruikt
voor vivisectie
zijn hart verpand
aan de strijd
voor rechtvaardigheid
wat zullen ze hem
liefdevol onthalen
in de apenhemel
rust zacht Opa Water…
drijf met de wind
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 145 Na twintig lange dagen
Een tijd van eenzaamheid
Kan ik nu verdragen
De last die het dragen heet
Gaan met het water
Begaan met de lucht
Drijf als een vlinder
Vlieg met een zucht
Oceanen hebben dieptes
Als bergen dalen kennen
Maar toppen boven alles
Toppen toppen
Evenwicht…
Wanneer ik tot U kom
poëzie
5.0 met 1 stemmen 618 Wanneer ik tot u kom, dan lacht gij zacht,
En somtijds klaagt gij, maar als zij, die spreken
Van vroeg're smarten, die als dromen weken
En waar men in de droom om weent en lacht.
Maar als 'k alleen ben hoor ik dag en nacht
Uw snikken en ik zie uw tranen leken,
En voel uw hart wild slaan, alsof 't wil breken,
Maar kan niet, dàn verneem 'k uw…
Sinds ik u álles gaf, ál wat ik ben
poëzie
3.0 met 5 stemmen 560 Sinds ik u álles gaf, ál wat ik ben,
En thans in ú mijzelve heerlijkst vind,
Wat klage ik dan, daar gij een andre mint,
Daar ik me, als de uwe, eraan meêplichtig ken?
En daar ik ú ben, ben ’k dan niet verblind,
Zo ’k op u toorn en dus mijzelve schen?
En me aan úw liefde zoveel minder wen
Dan aan mijn eigne, die ons zó verbindt?
Moet…
Regenbuien....
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 209 Regen
hing er
boven de haven
van Honfleur
De donkere wolken
-blijkbaar-
nog niet klaar
voor het vallen
Deuren
van de hemelsluizen
nog
in het slot
Je schrikt je
kapot
als het dan
zover is
Het schijnend gemis
van paraplu en
regenjas
of cape
En alles wat
water heet
blijkt zich
samen te ballen
wij worden
werkelijk…
Zwijgende man
gedicht
4.0 met 4 stemmen 3.129 Wie wat wil zeggen
heeft winter nodig
kale takken zonder blad
Spoor van vogels niet
hun fluiten water
ongenaakbaar hard en glad
Wie dat wil
heeft in zijn ogen iets gespaard
dat kijken heet
Wie dat kan
weet in zijn zwijgen
wat hij zegt
het best bewaard
------------------------------------------------------
uit: 'Achter de rug…
Haiku (naast de kinderboerderij)
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 118 naast de kinderboerderij
een snackbar met broodjes
hete kip…
Zomeren
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 727 [Haiku-gedicht]
Opdwarrelend zand
het verdroogde goudgele graan
smoor hete zomer.
Drippende druppels
kletsnatte regenvlagen
waterige zon.
Zwanen klapwieken
egels scharrelen wat rond
het verdroomde land.
Mensen lieven zich
traag zwiepen paardenstaarten
alles in een wei.…
kus
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 445 Zie zie zie bloemen zicht
vele woorden een gedicht
geuren en cliché
kleuren doe je mee
stadse bomen
water stromen
pak je beet
de zon is heet
knieën botsen
blote kosten
kleding aan
het lied is gedaan
kus.…
XLII - over (de) ijssel - 1928
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 505 onder het water
weerspiegelt de hemel -
vissen in vogels
dagen ploeteren
door minachting gegrepen
het andere mens
lemmerse griffier
gaat per koninklijk besluit
naar sint nicolaasga
er staat een bloem
op het perron van forum
en hij heet just
het trammetje
dat naar het eindpunt rijdt -
belemmerd en gekaapt…