Alle inzendingen over keurig

Allez vooruit was haar gezegde hoe dikwijls heb ik het niet gehoord zij was niet groot had ronde ogen courageus was ze te zien dan liep ze als porde iemand haar aan zij zelf zij groette keurig een woord een knikje kordaat plots was ze er niet meer stil de hoek leeg het trottoir café te huur allez vooruit…

ik wist dat de aarde kierde met kerst omdat mensen en ideeën langzaam kunnen worden ververst alles op een keurige manier in de verpakking van tijd het heeft nooit tot vragen of moeilijke bespiegelingen geleid er komt weer een kind met de rol voor een jaar tijdens een feest met wat opsmuk en natuurlijk ook engelenhaar…

Ze zitten zeker weer eens flink te blowen Of swaffelend elkaar hun pik te showen Maar nee, de spijbelaars zijn in de tram Daar tracht men hen die naar ontsporing neigen Weer braaf en keurig op één lijn te krijgen…

ik had je keurig moeten kelen je warme bloed proeven in kleine slokjes, als een grote kasteelwijn, je zorgvuldig bereiden, delicatesse per delicatesse en je opeten, aan een feestelijk gedekte tafel, met kaarsen en een bloemstuk dan had ik je rustig kunnen verteren en was je niet zwaar op mijn maag blijven liggen…

ik groet je met mijn hoed en met mijn jas ik draag een kruis –je weet het niet je ziet het pas als ik mijn ogen in de jouwe zet en keurig net vouwt zich mijn jas mijn hoed verlicht zijn rand en zacht heel zacht vouwen mijn vingers rond jouw aangeraakte hand…

We lopen samen stroomopwaarts door de voegen van de stad mijn dagboek en ik we gaan gescheiden zij in een mystiek bloemenveld ik in een keurig joggingpak door het dagelijkse leven wanneer ze zwaluwen ziet tekent ze een landkaart haar vingers in het zand neemt ze mijn hand een land, een dromer.…

Keurig naaldhout zorgt voor altijd groen. ----------------------------------------- Uit: Recht onder de merels, 1971 van Tom van Deel (1945)…

het prikkeldraad is goed verstopt in linten en guirlandes de valkuil keurig afgedekt een podiumplaats al toegezegd na duizend kandidaten ben jij eindelijk de laatste doet je act met tranen zweet en bloed hun lijnen zijn bepaald jij hebt het niet gehaald het bloemetje houd je tegoed…

Er was eens een keurig nette jonge dame ze hoefde zich nergens voor te schamen haar schoentjes altijd mooi gepoetst met de meest dure exclusieve schoenpoets ze ging dineren met een jongeheer van onberispelijk gedrag maar voor ieder komt een keer dat men toch wat anders dacht zij gingen samen twee aan twee keurig netjes hand aan hand liepen…

ooit was ik keurig getrimd gewied en heel formeel mijn buxushegjes strak geplant in rechte lijnen tot stormtroepen mijn lijf met schoffels en houwelen kliefden, hakten en verbrandden nu haak ik mij aan elke steen door de modder naar de meet maar in de grond ben ik nog steeds dezelfde kleine Franse tuin…

Nog afgezien wat of het spul ook kost, ook klachten worden keurig opgelost. U kunt er dus maar rustig binnen lopen. Heus koning klant komt bij hen steeds aan bod. Zoals het liedje zegt:,,Lidl things mean a lot,,…

Ik zat dus gisteravond keurig recht Zong luidkeels "Jongens, heb je ‘t al vernomen?" "Hij komt" en "Zie de maan schijnt door de bomen" Toen heel lang "Kom maar binnen met je knecht" Geen Sint, geen Piet en geen kado, maar later Kreeg ik, echt nooit gedacht, een flinke kater…

blijmoedig, bontgekleurd en zo bloeiend slenter je lachend langs de waterkant opgeruimd, opgetogen en zo opgewekt met je voeten spelend in het warme zand zingend begroet je de stralende zon de bloemen in je haren verwelkomen het leven bruist en kleurt alles zo keurig fideel…

Het kraaiennest toont zich een ware lusthof voor vogels jong en klein een groot vermaak met viermaal daags een storm van voetgerof vanaf de top der uitkijktrap omlaag Daar in de verte loopt een kleine snuiter z'n hoofd vol plannen, lange blonde haren nu eens een knutselaar dan weer vrijbuiter en als hij klaar is maakt hij armgebaren Ik…

Helemaal gerold in een keurige bol. met bovenaan zijn dikke kont. Maar toen een eekhoorn langskwam. Schoot hij "WIEPS" wakker. wat was hij bang. Die arme stakker. De mol was geschrokken. en riep:" LAAT ME ALLEEN". en kreeg (toevallig) de waterpokken. en toen ging hij heen.…

stil groeiden de bloemen onder mijn penseel tot hun kleuren eindelijk zacht begonnen te spreken niet zomaar een contact maar in een vaas gezet na met de hand geplukt te zijn uit het zomerbed van wilde bloemen keurig opgezet geschikt naar lengte vorm en kleur een kunstwerkje als voorspel dat in verf een hoorspel door geur…

je hebt mij geanalyseerd gewikt en gewogen alles keurig op een rij vlees en bloed het klopte allemaal psychisch was ik ook normaal je dacht mijn ziel te raken door de som der delen te gaan maken maar mij ben je vergeten terwijl jij alles dacht te weten het is je door de vingers geglipt alleen liefde kent de ware ik…

Ik zat dus gisteravond keurig recht Zong luidkeels "Jongens, heb je ‘t al vernomen?" "Hij komt" en "Zie de maan schijnt door de bomen" Toen heel lang "Kom maar binnen met je knecht" Geen Sint en geen kado, maar één dag later Kreeg ik, echt nooit gedacht, een flinke kater!…

Als ik maar één gedicht dichten kon als jij zou ik onmiddellijk de pen ter hand nemen ik zou dichten tot er bloed verschijnt ik zou dichten tot het bittere eind maar zoals nu kan ik het alleen van verre bekijken al zijn al mijn zinnen keurig onder elkaar geschreven ik sta niet in jouw schaduw ik kan er niet eens op lijken jouw niveau zal…

van een fossiele, stenen vloer is het lastig eten zo keurig als het tuinpad van de buurman ik heb begrepen dat van uitgestorven diersoorten nog versteende keutels resten er komt een dag dat niemand nog weet van ons bestaan, ons bloemenperk, nauwelijks gedragen schoenen omdat de maat toch te klein bleek zodat voetstappen in beton zijn…

Een keurig pak, het kapsel strak geknipt, boven de bril een rechte rand. Daaronder schuilt een groot verstand. Slimme taal, een lang verhaal zonder hapering met snelheid uitgesproken, wordt bijna nooit onderbroken. Hij is de man die het kan al lijkt het finaal mis te lopen. Alles wordt beter vertrouw maar op Jan-Peter.…

nog zijn wij op jacht naar geld en macht denken dat dit streven het echte leven is een ideaal met de lepel ingegoten als keurig lid van de maatschappij zo hoor je er gelukkig bij geordend door simplisme de leiders nihilisten als alles gaat vervelen zijn er altijd brood en spelen dit is niet wat wij willen kuddes die steeds gillen…

Het huis is gepoetst gisteren nog De boekenruggen staan in ‘t gelid alfabetisch Stapeltjes kleding keurig gevouwen, op kleur gerangschikt gestreken waar nodig vullen de planken van de kledingkast De auto staat te blinken op de aangeveegde oprit ’t is af ’t is klaar ’t is wachten nu tot er iets gebeurt.…

op mijn zolder huist een kwast en die schildert al dat grauwe en dat nooit vergeten ouwe tot een kleurrijk mengpaneel ’k hou hem daar nog even vast en ik laat hem rustig bouwen aan mijn nu nog onbehouwen aquarel van ’t luchtkasteel aanstonds vormt zich alle last tot een machtig schilderij -hier sta ik- en -daar sta jij- alles keurig in…

Laat geen onkruid zich vertonen In de voegen van de stoep Van nette burgers die willen wonen Zonder hinder van deze troep Dat het zich zal voegen ten bate Van wetten en regulering Van de verdeling in gelijke mate Tussen tegels zonder speling Waterpas en keurig in de rij En haal ons niet uit goede doen Schik je naar onze maatschappij Stel…

ik steel het rood van zachte lippen breek de kleuren in je blik je haar verwaait nu was voor je komen zo keurig opgeschikt je geeft wat nooit genomen is het was er wel je voelde het gemis we rapen scherven uit ons leven in een vol liefde samenzijn de pijn is terug verwezen we lijmen niet en winteren maar door daar is de nu…

. ----------------------------------------- Schreef elke nono als een Hella Haasse Dan was elk egodocument een legkaart Die keurig als een selfie wordt geboekstaafd Op Facebook, ook in 'n postmortale fase Kijk maar, diezelfde Heren van de thee Gaan zeker nog een eeuw of twintig mee…

Het keurig voorstellen aan de meisjes op mijn bank het is bijna vertederend om het aan te zien. De glimlach die ik even krijg is hetzelfde verdriet dat van binnen olifantentranen huilt.…

De voordeuren van de huizen in mijn vertrouwde straat zijn allemaal vervangen de nieuwe sluiten beter naar men zegt, de oude waren scheef gaan hangen eenentachtig nieuwe deuren zijn bij de fabriek besteld men heeft de maten en de kleuren keurig doorgebeld ze sluiten dus, maar passen niet ik zie de huizen treurig kijken en proberen…

weer hoor ik traptreden keuvelen over jouw schreden geschuifel wat gekraak in bibberend beven de kreun het steunen als je op de overloop bent het gemak van de traplift heb jij nooit gekend als je boven was liep alles altijd keurig in de pas jouw heerlijk ochtendritueel was voor ons nooit te veel een nieuwe dag met heldere…