Alle inzendingen over kruit gekruid

vloeibare kleur, lintmeter en een alpenhoorn op een virtuele reis als tussenstop neemt ze in haar fauteuil de maat op met een grote elegantie gipsen en accordeon trekken op tocht tussen Zwitserland en het mondaine Versailles met een bijencocktail gekruid in de blender zit ze geheel onderuit de pointe is haar bestaan nat…

We weten dat als de mei vogels weer gaan zingen nieuwe lente kleuren zich vermengen met een gekruide aromatische geur. De natuur stelt nooit teleur. De natuur schenkt beelden in waarheid. We weten dat die geeft met klaarheid al wat ons toekomt in de juiste geur en kleur.…

Het verlangen keert zich tegen mij mistige paden strekken zich uit nachtvogels komen plots langszij gevoelens verschieten hun kruit De wens om lief te hebben knelt doodsbang voor de pijn achteraf dagen van genegenheid zijn geteld liefde ervaar ik nu als een straf Door het dikste ijs heen gezakt smolt mijn vertrouwen onder de zon maar…

zacht knetterde het vuur de verhalen van dronken vlammen in de kleine uurtjes van de nacht als het slapen wacht nog speelt wind met warme en koude vlagen die de gekruide geuren van de maaltijd dragen in het laatste kwartier van de maan hier zacht neuriet de groep hun dank aan de gastheer zingen vrouwen lachend van een goede…

verborgen in het stof van pijn zijn altijd nog de sporen - ongewild vilein - aanwezig buiten hoor je nog de kreten van een stoomfluit, zwaar op weg ik zeg je, dat ik het niet pik ik mik mijn aller-stoutste blik op jou en spuug mijn woorden uit nu jij je kruit verschiet op onschuld en jouw oorlogsbuit verhult in zwart vertier elke…

heb al mijn kruit verschoten in een spetterend nieuwjaar zag mijn sterren in jouw ogen stralen de klap kwam zonder dralen het oude jaar ís uitgegaan in zachte weemoed hebben we de deur achter haar dicht gedaan katerig gaat nu de eerste dag weer open vol beloften en nieuw hopen jij was de laatste vuurpijl die ik had jouw vuurwerk…

Hongerig is zij, moet woord gevoerd haar wens is snel een bevel, geef mij woorden veel en fel en snel jóuw woorden géén mythe of citaat aangehaald of verhaald, maar schrijf geen Pools, desnoods West-Vlaams spreek geen Maleis of Javaans Zij krijgt van mij een dubbel diner Vlaams gekruid met snuf van Piggelmee liefdevol likt zij de hand die voedt…

Een kleine verzameling geluk draagt de schijn op het gezicht van zomersproeten de wrange ingewikkelde smaak gevoelig voor scherpe, bittere droogte als gebarsten lippen als smaak bloeddorstig en zoutig verlangend naar meer gekruid als een plechtig vormsel en verzwegen voor de werkelijkheid doet het zijn ogen dicht overtreding in tegenspoed…

ik wist tijdslagen te maken emoties te raken die zweefden in vergeten tijd waarvan het kruit niet verschoten was de damp nog hing in het gevang bloed geen dna kende en een dader die niemand ooit zou herkennen in een maatschappij die wist hoe dader met tegenstander quitte speelde er was geen oud zeer en agressie meer…

De hanen riepen het licht over de wereld uit, toen het doofde in een aangezicht donker van aarde en kruit. De hanen weten niet hoe rood de morgen is, die hun eeuwen oud lied krijst door de duisternis. De hanen melden de dag. Geen die het hoort op de dode hoeve, zinverloren woord in wereld droeve geen die het verstaat.…

Rode zon mazelt lichtflitsend door het gebladerte kreunend door de bovenwind leunend op jeugdige muziek zwoel gekruide lucht trillende neusvleugels verdwazing alom synoniem aan de geur zweet parelt in het schemerlicht jij niet schuldig aan mijn belgedrag vlijt de hoorn tussen je dijen klaarkomend op het spreekgedeelte mij de gehoorde…

een kleine zwerm onbewust van de gevaren strijkt steeds westelijker neer boeren worden weer onrustig en bang voor dit onbekende, zoals in vroeger tijden er zat er één in mijn tuin wat heb ik een hekel aan die vliegers sluw als ik ben, was hij snel gevangen gevuld met gekruid gehakt smaakte hij heerlijk……

luistert nieuwsgierig en bespiedt haar, die zijn repertoire verkracht met vrolijke maar valse klanken terwijl zij naar de vogel lacht die verscholen in zijn verenvacht de hemel lijkt te danken voor zijn eigen heldere geluid begint hij haar zacht te begeleiden met zijn stemmige gefluit de zangles begint bescheiden noten worden samen gekruid…

Don Juan Hij belazerde de kluit Maar trekt nu wel een rare snuit Want bij zijn bruidje heeft hij het verbruid Bij haar hoeft hij niet meer te komen; Als Don Juan verschoot hij al zijn kruit…

we hebben van de zon genoten in erotiek de warmte gepeld de bruine huid zat als gegoten is later toch weer snel ontveld jij was mijn prijs uit vele loten ik heb de kansen niet geteld pech had al zijn kruit verschoten het toeval bleek op je gesteld je hebt me met je wolken toegedekt wilde geen mooi weer meer spelen je ware aard is stormend…

we hebben van de zon genoten in erotiek de warmte gepeld de bruine huid zat als gegoten is later toch weer snel ontveld jij was mijn prijs uit vele loten ik heb de kansen niet geteld pech had al zijn kruit verschoten het toeval bleek op je gesteld je hebt me met je wolken toegedekt wilde geen mooi weer meer spelen je ware aard is stormend…

Dump me, zei de minnaar Want ik heb je niets te geven Dump me, om het even waar Kom, gooi me uit je leven Laat me stikken, laat me rotten Laat me hoe ook gaan Want ik kan geen deel uitmaken Van jouw aards bestaan Ongeschikt verklaar ik mij Voor een nieuw liefdesleven 'k Heb mijn kruit verschoten Al mijn kusjes weggegeven Er zijn er geen…

een lichaam op zijn naakst Woorden, zinnen dus zoals arm voor de borst hand voor de schaamstreek wenkende vinger glimlach die de passie preekt Een zucht van ongestild verlangen die taal aan stukken breekt hoorbaar en zichtbaar wordt op weg naar het hoogste punt zout smaakt, zich verliest blote huid op blote huid lichaam met lichaam gekruid…

mij merkten ze niet op snoof de geur van suiker beluisterde gekruide verhalen en als 'k eindelijk aan de beurt was wist 'k niet meer wat 'k moest halen en met rode wangen van schaamte holde ik snel naar huis.…

Oh lieverd, wat zie je er goed uit Je bent zo mooi je karakter zo lekker gekruid Mijn hart is het jouwe Elke dag weer zie ik je gezicht Je loopt op mij af, zo doelgericht Kust me, op mijn voorhoofd En ik denk, mijn hart is het jouwe Ook al geloof ik het nog niet Dat ik naast jou loop, hand in hand En iedereen kijkt hoe mooi je er uitziet…

De kapitein wenkt de luitenant Ze maken zich op voor de mars Ze breken uit de stijve lijst van die tijd Het doek wervelt rond één moment De rode schutter vult het musket met kruit Na het schot blaast hij het schoon De tamboer staat klaar voor de roffel Ze praten zo druk dat ze de schilder vergeten die hen vangt achter vernis dat verduistert…

Zie zijn vuist, proef de rook, ruik het kruit. Speel mee zonder spoor van begrip of van greep op de machinerie. Houdini de Tweede op de rand van zijn bed, hoofd in handen - niet zijn eigen. (Hoofd. Handen.) Een man met een cape en een staf doet of het niets is. En zij, zij is weg. Opgegaan.…

eten volstoppen tot vol en vet de vaten domineren wat wij kunnen en laten moeten gezondheid vraagt om investering in fitness dus naast ook vers eten in dat wat beschermt en versterkt dat het leven krachtig vieren laat met iedereen waar wij van houden gezondheid vraagt om echte actie dat wij hard en eerlijk spelen moeten door ons het kruit…

Het stond op de spiegel geschreven, vannacht nog maar vanmorgen was het er alweer af: “Van gekruid gehakt en tomaten maakt men geen appelmoes, maar het maakt geen fluit, het smaakt nergens naar” Dat heeft die heks gedaan, om mij met deze spreuk van jou te bevrijden, toen jij me achterna zat, met dat stanleymes Al die kastdeurtjes…

Nu zwegen zij, beschouwden op het gras Een bokje met een jongen, als bezeten Zo sprong het dwaze diertje, fijn van ras En dat zij rijk gekruid straks zouden eten. Toen zag de Engelsman op het gelaat Van de Chinees een vreemde glimlach rusten, Die in hem wekte wrevel, afkeer, haat.…

De immense kracht en het harde geluid, de explosies en de geur van kruit. Muren knallen uiteen, op straat verliest een soldaat zijn been. Hij schreeuwt het uit van pijn, maar er is niemand om bij hem te zijn. Deze eens zo mooie straat is niet meer, door deze oorlog vernield, elke dag weer.…

de ingetogen buren van de overkant constateren beduidende onregelmatigheid in het patroon van de vingerverf, althans de met zuignappen op de moederbuik geplakte omstanders zwaaien met zakjes gekruide kinderkoekjes en zeggen dat er plakjes nieuw leven kleeft onder de nagelriemen er schuift een wazig mistgordijn voor onze blote ogen het…

Geen koster, hoe genaamd, hoe bijgepompt, maakt onze maag afkerig van 't gekruide. Geen levensles, geen preek, hoezeer vermomd, geen etika kan iéts voor ons beduiden. De poëzie blijft, naakt en ongekromd, Een tijdverdrijf voor enkle fijne luiden.…

verbitterd keilde de dichter zijn veer en laatste sonnet in de puilende mand poëzie bekoorde niet langer het land verlaten door recensenten van eer wie durft zich nog wagen aan dicht en spraakleer aan eerlijke verzen waarin ‘t beeld zich brandt gekruid met wat humor, subtiel of saillant in lyrisch extraverte of ingetogen sfeer ?…

oeroude dal, als het ware, door zichzelf zwemt Doorzichtige, turkooizen libellen zweven, als stille getuigen, van puur natuur, langs lang vervallen watermolens, waarvan er een paar idyllisch gerenoveerd, als romantisch eethuisje Voor ons beiden, de eindbestemming, van een uitzonderlijke, unieke wandeling, volop perfect gekruid…