Alle inzendingen over ex-liefde

is er iets, er is niets, één letter verschil, het is wat jij wil, geen vragen meer, geen hartezeer, enkel zwijgen, niets overdrijven, we gaan gewoon door, ook al waren we smoor.…

Mijn adem wappert na, als spinrag in de kamerhoeken, het web waarin de glinstering van tranen zich edelstenen waanden, alhoewel ik in het heden al voorgoed vertrokken ben, in dat bed hoeft de tijd mij niet te zoeken, op de spiegels van het verleden hangen nog de druppels wasem van mijn stem, één goede schoonmaakbeurt en de ruimte…

De dag was lang, schoot maar niet op, -planten weigerden wortel te schieten,- die maar niet leuk wilde worden omdat jij bent weggegaan met koffer en al. Zouden de kikkers nog kwaken en zou de zon en de regen nog een regenboog worden, of was mijn orde voorgoed ver- stoord en bleef ik een dode boomstronk? Nachtenlang doorgehaald met woorden…

Nachtenlang hebben we hetzelfde bed gedeeld, we waren naakt als Adam en Eva voor die rotboom, je erotische lichaam heeft me nooit verveeld en je handelen was de vervulling van een wensdroom. Ik mocht eindeloos met je grote borsten spelen, het hangen aan je tepels vond je zeer opwindend, je stond wel halfnaakt te pronken op kantelen, die frivole…

kapot is alles wat je nog kan zeggen kapot is alles wat je nog denkt kapot is alles wat je niet zou willen kapot is wat jij in het leven schenkt…

Zie je niet; Ik was het niet Dit hels verdriet Ik deed dit niet Het ging zo snel Snap jij het wel? Oneerlijk spel Een ware hel Ik voel niks meer Maar toch, dit keer Voel ik meer Dan de laatste keer…

Ik voel je in mijn armen, ik voel je op mijn huid. En hoe ik ook zal schrobben, je gaat er nooit meer uit.…

Ook al heb ik je nummer gewist en je spullen weggegooid alles wat van jou is, blijft in mijn hoofd.…

God uit een machine Zo simpel als dat Dacht je werkelijk Dat je de oplossing had? Een lang verhaal Met pieken en dalen Nu hoop ik alleen maar Dat ik morgen zal halen God uit een machine Rum in mijn glas Dacht je werkelijk Dat het zo simpel was?…

Er waren mooie tijden bij In mijn verrotte leven Jaren van geluk met mensen Om wie ik heb gegeven Tijden dat de zon zo vrolijk scheen En warmte gaf als jij Tot je onder ging, verdween Verzadigd was van mij Er waren dagen bij Nutteloze dagen Waarop ik wist, niets wordt beter Waar alles tegenzat Niets lukte, voor geen meter Dat ik, die…

Haar aaibaar vacht glijdt van haar af, het leek zo...zacht. Zie, hoe oneindig, liefjes zij lacht ze heeft je toch weer even in haar macht. Zoals een wolf zich ontdoet van schapenkleding werkt zij nog enkel toe naar een ding ze wil je raken; reddeloos maken. Vanuit het niets valt zij je van achter aan en laat oprechte beloftes als rook in…

Nu de zomer is verdrongen, en de herfst is binnen gedrongen. Zal de winter gauw verschijnen, en al het groen doen verdwijnen. Deze zomer heb ik jouw liefde verdrongen, en in de herfst ben ik naar binnen gedrongen. In de winter zal ik niet meer verschijnen, Zoals het groen zal ook ik uit je leven verdwijnen. Vaarwel mijn liefste, zomer.…

Daar ben je weer Je komt de kinderen halen De spanning snijdend Je blik als ijs Pijn in mijn buik, stekend hart En haar zie ik in de auto, sms’end balen Mompelende verplichtingen Bijzonderheden, niets oké en dag Mijn keel zit dicht Mijn ogen ontwijken En de kinderen, die lopen naar de auto Zwaaien en een lach Dan de stilte.. Even zitten…

Ze had beloofd goed voor hem te zorgen -haar nieuwe hondje- en zat vol plannen: dacht na over welke soorten voer en voldoende beweging in de morgen Maar na een tijd, werd het voor haar een sleur wees ze hem keer op keer de deur, maar wel, steeds midden in de nacht Zo rond half twee, om twee uur soms dan sleepte hij zijn spullen…

Eens dat de donkere nacht viel viel de stilte der duisternis mee Mijn innerlijk, ietwat onstabiel deed mij denken over ons twee In gedachten kuste ik je lippen zacht, als waren ze van fluweel Hoe jij mij ooit kon ontglippen, kon ruilen voor je luchtkasteel Tegen oude eiken zacht praten om hen vragen over mijn schat Hoe wij hier toen samen…

Het is overal geeft leven neemt het het doet veel dingen goed maar ook slechte dingen de mens de natuur Het reinigt verlost van zorgen was fouten weg vergeeft wast de lei een nieuwe begin zonder verleden Spiegelt De buitenkant niet wat binnen in verstopt zit en niet weggewassen kan worden De nieuwe hoop die komt en helpt…

Al gaf je mij je leven, jij zou niet kunnen geven want het gedoseerde nemen, het nemen staat niet vrij, en engelentongen hebben tijd. Al zweeg je en jij keek, jouw mond hij zou mijn woorden weten met defensiever zekerheid, doorzien mijn lippen jouw perfekt verraad. Al hield je mij met koestering, en dacht je aan geborgenheid, teruggehouden…

De val van het water komt hard op het meer, maar haar schoonheid is zacht. Neerwaartse druk leidt tot rimpels en zorgen. Fraaie gezichten, subtiel gemaskeerd. Kunstenaars houden expressies verborgen indien men op canvas geen onderlaag smeert. Het goud in de bergen verandert van vorm als het daglicht verschijnt. Durf uit de schaduw…

Ooit wilde ik een ander leven Zat niet zo lekker in mijn vel Wat ik wou kon zij niet geven Samen verder werd een hel Los van haar, gescheiden wegen Niets ging beter, voor geen tel Het viel zo vreselijk vies tegen Ik krepeerde dubbel snel Knetterdepri al die jaren Los geslagen al die tijd Met alle winden meegevaren Grote stukken weg of kwijt…

Teder kuste zachte wind het lover en zo warm beminde ‘t briesje mij Mij sloeg haar hartje alsmaar over haar liefde kwam nooit dichterbij Langzaam naderde een waarheid door deze nacht, zo zwart als roet Einde liefde streed de doodsstrijd ‘t einde kwam mij reeds tegemoet Gesproken had deze zachte wind van mijn lieve liefje van voorheen Die…

Als ik jouw moed niet had, als mijn hele wereld wrang aan dingelen lag en het licht was donkere tussenruimte, puntige golven zonder enig gevoel, zoals een gouden malle streep van licht lichtere zijstrepen, matglanzende regen met structuur die mij aan het huilen maken, zonder keelgeluid barst mijn krachtig hart, zonder balken heeft geen…

Wat maak je je druk het was maar een spel dat weet je toch nog wel. Als je dacht dat dat liefde was maak je toch een foutje "zo groen als gras" Je was een leuk speelgoed, doei! En daar ga je, verder geen gedag hooguit een flauwe glimlach.…

Ze was het mooiste meisje van allemaal altijd maar zo leuk lachen en kortgerokt Voor bijna alle jongens leek zij hèt ideaal de massa heeft haar nochtans opgeslokt Ze was het meisje uit vele jongensdromen met haar wapperende cape in zomerwind Ze is van een koude kermis thuisgekomen voor verdriet van anderen bleef zij blind Ze staat nu alleen…

Ik heb gezien wie je was; En tot wie je zou worden Tot wie je nu bent; Veel scherper nu; dan toen. Toen ik nog geloofde In iets anders dan Hetzelfde Altijd hetzelfde Is eigenlijk Niets Ik zie nu pas wie je was En wie je bent gebleven (je ruggengraat zo sterk als elastiek; en evenzo flexibel) en heb om je geglimlacht…

Ik zie je gaan, na de laatste zet, je loopt wat krom, er valt een blaadje van de boom, je bent bijna bij de hoek, draait niet een keer om, het is over. Je loopt de hoek om ‘k zie nog net het blaadje op de grond vallen ‘k sluit de gordijnen, het is voorbij!…

Na zoveel jaar zie ik je weer je zwaait ik lach en keer me om met beelden van je mond mijn hand je schouder ik dacht de tijd heeft deze dingen uitgewist ik heb me hopeloos vergist: ik ben je nog niet afgeleerd alleen maar leger ouder.…

Doe ik dan mijzelf tekort, als jij nooit de liefde wordt? Aan het einde van de dag vraag ik mij veelvuldig af hoe diep de smart mijn hartslag tart. Zoek dit maar niet verder uit. Niets raakt zo pijnlijk aan mijn huid als jij die mij niet strelen kan. Zeg het dan maar tot besluit. Wat was is nu zeker uit. Een streep, een grens.…

jouw zwijgen maakt mij monddood alsof ik geen recht van spreken heb mogelijke dialogen sterven in monologen die in mijn radeloosheid tot wartaal verworden jouw zwijgen maakt mij klein alsof ik onzichtbaar ben dus geef ik grotere porties van mijzelf en word zo de dramaqueen die jij steeds al dacht te zien jouw zwijgen geeft…

Praat me niet van het vergaan van schepen Praat me niet van zandbank,rif of klip Menig schepeling kent wel een dip het roer gaat om De zeilen bollen de verte lonkt en dat klinkt stom: Een schipper zal met de zee niet dwepen Elke golf z'n eigen hoogte daarna z'n eigen dal Er is een kerkhof in de diepste diepte want…

Jouw wal heb ik slecht geslecht Slechts het slechtste gedeelte Slechtte ik naar behoren Te slecht om te slechten als jij bent Handhaaf jij de resten…