wortel schieten

De dag was lang, schoot maar niet op,
-planten weigerden wortel te schieten,-
die maar niet leuk wilde worden omdat
jij bent weggegaan met koffer en al.

Zouden de kikkers nog kwaken en zou
de zon en de regen nog een regenboog
worden, of was mijn orde voorgoed ver-
stoord en bleef ik een dode boomstronk?

Nachtenlang doorgehaald met woorden
die kil en raadselachtig en onbewegelijk
waren, soms zelfs helemaal verdwenen.
En toch op een gegeven moment uit de

hoge hoed, en als een konijn de zinnen
springend van hot naar her, alles werd
levendig en aangeraakt door de lippen
van een warmbloedige vrouw die ook

nog eens kon zingen als een nachtegaal,
niet cerebraal maar bruisend en bewe-
gelijk als de zee, de eb en vloed, als een
zeehond zo soepel en vrolijk en licht.

En ik dacht niet meer aan jou-

woordeloos koffer jij

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.2 met 5 stemmen 297