Alle inzendingen over maatschappij

Er zal altijd wel wat zijn. Er zal nooit een totale leegte kunnen wezen. Ook al zoeken wij ons in eenzaamheid wat troost. Zijn er twijfels over menselijke vriendschappen gerezen. Er zal altijd wel wat zijn. Er zal nooit gebladerd behoeven te worden in een boek dat we al reeds hebben gelezen. Nooit zal niets een richtlijn kunnen zijn.…

beleefdheid verliest zijn waarden op de bus en op de tram weinig plaats nog voor bejaarden en dat verbaasd gevoel… maakt mij wat bang want vele jongeren staan op met tegenzin ze palmen liever alle vrije plaatsjes in lachen uit en zitten wat te grienen want… ook oudjes moeten hun plaats verdienen wat troebel kijkend door hun ogen beslissingen…

In den beginne schiep God geen racisme De eerste clan kende alleen zichzelf Ze hadden geen vreemden nodig om zich in het vreemde te verliezen Buiten het eigen volk was er geen beschaving Met zijn vieren noodzakelijk samen waren ze met genoeg om multi-cultureel in onmin te geraken, ze deden alles zelf Ze hadden geen rare monsters nodig…

Ik hoorde hen zingen galmen is 'n beter woord Buiten werd de zondagsrust verstoord door motors die stuntten op 1 wiel Op de dodenakker achter de kerk was een levende ziel 'n boeketje bloemen in de hand Dit is het land terug gegeven-met dijken- door God aan jonge mensen.…

en in het donkere bos keek zij haar ogen uit haar rok en uit haar hoofd op haar rug en uit haar blote voetjes er was heel veel overal boven overal beneden en dan ook nog om haar heen zoveel dat het woord slapen zoekgeraakt was en zonder dat woord geen rust nergens...…

Bereikbare doelen schenken een mens onverwachte kracht. Het opstijgen van waar je de grond nog kan voelen houdt de realiteit gelukkig nog binnen de grenzen van de zwaartekracht. Met beide benen stevig verbonden met de grond; maakt men nimmer de fout dat er meer kan zijn dan gedacht op basis van een te grote mond. Te kunnen vliegen…

De trein vreet elke ochtend vele ikken En niemand die hun nare dromen duidt De klok zit hen voortdurend op de huid Hij blijft hardnekkig en standvastig tikken Zij trachten tevergeefs zich op te krikken Terwijl de informatie hen omsluit De trein vreet elke ochtend vele ikken Zij vinden niet de tijd zich te verkwikken Hij spuugt ze door de spuigaten…

Examinanten vlak voor de de proeve om vanaf dan een geslaagd deelgenoot aan dit leven te zijn. Na veel pijn en dagelijks zwoegen kan een harde training een winnaar geven; beloning oogstend na heel veel pijn. Van een volwaardig leven wordt geen garantie gegeven. Een diplomahouder kan ook tekenen voor de zwarte pagina's in het bestaan…

Het moet niet gekker worden. Het leven kent vele borden. Zoals in het verkeer telkens weer het ons belemmeren kan in een vrije doorgang. De vrijheid van bewegen houdt ons vaak niet tegen. Geeft ons het gevoel mobiel te zijn uit een eigen belang. Soms wat gek, maar dat doet leven. Verbindt het ons zicht op al die borden die ons richting…

Mensen het is een wonder. Er zijn individuen die gaan zonder. Zij ondervinden niet die dagelijkse trouw van de man of vrouw die regelmatig zeggen kan 'ik hou van jou'. Zij zijn alleen in een wereld door de massa omsloten. Buiten de massa voelen zij zich vaak door het leven verstoten. De alleengang lijkt hun lot te zijn op het levenspad…

het weten dag in dag uit van de keuze doe ik dit dan dat niet de angst dagelijks voor de bode die aan onbetaald de nota’s herinnert de verlegenheid telkens toch naar de kinderen die niet mogen wat anderen kunnen de gene altijd nog voor de rafels en de randen die jou kleden de schaamte elke keer weer als enkel nog jou…

Terug naar de basis. De eenvoud der dingen. Het simpele leven dat ons gelukkig doet zingen. Het leven hoeft niet altijd moeilijk te zijn, als het zijn oorsprong kan respecteren waaruit wij geboren zijn. Het goede van de vooruitgang na te streven komt het beste tot zijn recht, als ons naast de moderniteit ook het altijd aanwezige verlangen…

verbonden door een las onmogelijk meer los zelfs niet in de war met tussenschakel oneindige reeks ovaal rond overal omarmend veel vrienden het midden eind en begin zandloper D – sluiting schroef en oog blad en steen gespannen kracht sprekende letter niet strak staand schots en scheef losjes liggend stevig staal roestig…

Een windmolen draait op volle kracht. Vogels doodslaand naar de grond. Heeft al heel wat groene stroom gebracht. Zijn wieken gieren rond. Als scheermessen klieven zij de lucht. Om te voldoen aan Europees beleid. Vogels dodend in de vlucht, als een wiek hen door midden snijdt. Oh, steltloper, kievit, en tureluur, wat doen wij jullie aan.…

Alternatieven, het leven kan er vol van zijn. Een aanbod naar believen. Een keuze maken kan soms behoorlijk moeilijk zijn. De vraag wat wil ik op mijn boterham. Kies ik vandaag voor kaas of een plakje ham? Snel en eenvoudig lijkt het antwoord te geven. In een samenleving vol van welvaart kan men na het ene ook naar het andere streven.…

Zij die verdwenen, verdwenen in het niet. Ontheemde zielen naar waar geen mens hen meer ziet. Zij verloren stem en een vaste plaats in het leven. Geen teken van leven; over hen wordt nog slechts in herinneringen geschreven. Zij waren bij het leven betrokken tot op zekere dag; toen hun verdwijnen een wanhoop baarde dat slechts in verdriet…

in het circus weerklinkt luid gelach als de oude clown over zijn eigen schoen valt een glimlach of geschater als de spiegel met menselijk gestuntel ons wordt voorgehouden we vallen en we staan weer op al schrijnt pijn als paukenslag…

De juiste kleding voelt als een tweede huid. Waarin je je altijd thuis voelt. Waarin door jouw naaktheid, niet onbedoeld, een oprechte waardering van de buitenwereld niet voortijdig wordt onderkoeld. Waarin door die tweede huid het leven de pasvorm lijkt aan te nemen naar een juist formaat. Dat wil zeggen zolang het niet om de pels van een…

Trots staan de prijzen van het leven uitgestald. In diploma's, medailles en bekers worden hoogtepunten uit een leven met een memorabel gouden randje omvangen. Die zijden strik om die foto's uit de verleden tijd, die veel vertellen over de successen die behaald werden op grond van de gestelde doelen en gevoelde belangen. Trots ben je…

Het hedendaagse leven stemt me niet heel gerust, Politiek is alleen nog maar op stemmenwinst belust. Presidenten en lijsttrekkers met vreselijk apart haar, Verkopen zichzelf graag als het betrouwbaarste waar. De sociale kruisbestuiving zie ik met geweld terug. Dan zoeken we een dader en vergeten slachtoffers vlug. Als onderdeel van, kan ik protesteren…

Zorgen dat we kunnen blijven zorgen. Zorgen dat we kunnen blijven zorgen voor elkaar. Zorgen dat we dus ook de dag van morgen, die zorg betaalbaar kunnen houden voor elkaar. Een zorgen zonder enig risico. Want deze zorg betaalt zich aan de hele samenleving terug. Door bereid te zijn elkanders lasten te dragen herstelt een ieder met enige…

voor Jan van der Meulen op een zomerse morgen gaat meneer X. op zijn brommertje naar punt Y. aan de spoorlijn van H. naar A. zet z'n bromfiets op slot en stapt doelbewust voor de aanstormende trein uit de richting H. einde bericht denkt u maar helaas 't relaas kent nog een wrang vervolg de machinist hield zich aanvankelijk groot…

in deze tijden vervalt de menselijke maat in onbehagen moeten opgeworpen muren de angsten slechten de ingemetselde naakte schaamte sterft duizend doden een dak willen we om de muren van ons huis te verbinden bij toeval belanden anderen - ik ken die mensen niet - aan de ontredderde kant van muren die als rode prikkeldraden…

Het gladde monoliet vol vertier, beschermt hen van kwaad en geklier; een vieze geur, een boos oog, een voertuig of dialoog.…

Het heeft nu lang genoeg geduurd, dat gedoe met die swekkers uit de buurt. Gelukkig heeft oom agent ze zojuist naar huis gestuurd!…

Als de waterkou je kleumt En je humeur niet is te pruimen Zegt je vrouw: nu is het tijd Om de vliering op te ruimen Het komt nog eens van pas Heb je steeds gezegd Maar niets verdween, alleen Is alles tien keer verlegd Ok, Ok, ik zoek het uit Geef me alstjeblieft de tijd Niet overhaasten (traineren dus) Later heb je spijt Zo ging…

zacht schuur ik de laatste restjes innerlijke beschaving af weg stropdas ook normen en waarden gaan als stof ter aarde onwennig met intolerante blik kijk ik de wereld in en schrik er zijn er nu te veel die over lijken gaan het sociaal zijn is gedaan waar ieder voor zichzelf kiest de rest zal stikken door het grote graaien…

Zij aan zij struinen ze landerig door het dorp Het Noorden vormt de kroon op Europa Het Zuiden kleurt hun vakantieverhalen Oost en West maken hun kruis compleet Ze zijn hier rotsvast geboren en getogen Ze weten hoe een kinderwagen aanvoelt en duwen fier toekomst de wereld in Nieuw leven beschijnt saai pensioen Ooit dachten ze vele volksjury…

gure mannen willen meisjes dwingen zich in bepaalde richtingen te wringen een keurslijf wordt hun aangepast en ze verhuizen naar een hoerenkast moeten geld verdienen voor de pooier want dat maakt zijn leven zoveel mooier meisjes, in dat milieu wordt best niet gelogen want anders… gratis een koppel blauwe ogen!…

Hij heeft spijt van al die mooie dingen die hij niet heeft gedaan. Van al die mooie benen die voorbij gingen aan zijn naam. Hij eeuwige toeschouwer; hij kon er niet bij. Hij stak zijn handen uit, maar lege handen maken niemand blij. Hij heeft spijt van al die mooie dingen die hij niet heeft gedaan. Van het immer kijken naar die dingen…