Alle inzendingen over vrijheid

Bruisend zwalpt me over 't hoofd ene zee; Wervelwind warrelt woest, rukt me mee... En de sterren verzwinden, verslinden elkander. Gans in gloed staat 't heelal, Doodsgebrul, angstgeschal, Klinkt overal! De zon alleen, die hemelsalamander Vonkelt tevreên op mijn vreeslijke val. Uilgekras, slanggesis mij begroet, 't Spuwt naar mij, al wat…

Een dromer heeft toekomst. Hij leeft in zomerweelde alle wolken zijn verzwolgen door de oceaan. Zijn ogen zijn wagenwijd open gegaan bij het besef hoé de dingen beginnen. Hij zelf heeft het niet bedacht maar is een speler in dat grote spel dat “leven” heet Het harnas heeft hij afgeworpen, onbevangenheid is zijn troef De vrees…

Steeds maar cirkels, kringen in het rond Licht in het hoofd, niet in staat om contact te maken met de aarde. Gevangen in gedachten en patronen. Zie niet hoe het blad aan de Linde zich ontvouwd. Mijn hoofd zit vol. Ik loop door zonder te zien. Zolang als mijn voeten me nog willen dragen. Had ik maar oog voor de vogels, symbool van vrijheid…

De rijzende zon in de late winter verspreidt gloed over de besneeuwde daken en over de stenen monnik die mediteert in louter bewustzijn zonder namen in aldoor bloeien zonder sterven Mediteert diep als het wolkeloos blauw waar langs de namen drijven het spel van de tijd…

Na jarenlang zoeken heb ik eindelijk gevonden heb ik me van de tijd ontbonden ontmaskerde ik al mijn zonden en heb me zo voor eeuwig aan de kosmos verbonden.…

Aa…

Voor geen koning wil ik wijken, Voor geen prins of rijke vorst, Ik wil tonen, ik wil bereiken, Ik, die vroeger nimmer dorst. Voor geen machten wil ik zwichten, Met geheven hoofd steeds voorwaarts treen, Voor geen strijden, voor geen richten, Voor niemand deinzen, neen, neen, neen! Voor niemand buigen, voor niemand beven, Voor niets, al…

Daar tuimel je uit je ziel Drollig draaiend verspijkt puntend Kies kas gekozen hazenpad Manliefde druppelig vergooiend Spetters op klevende oogharen Knipperende knaspige pupillen Blind blad blader zijn fijn venijn Wiegel weg gevlogen warmte Met glasvensterige scherpe stukken Steek je wulps woest stotend In zeisige zolvende zachte man Hieper…

Soms wil ik heel even vliegen als een vogel even vergeten wie ik ben waar ik vandaan kom en even te zijn wie ik niet ben om terug te keren naar jou…

Van de baarmoeder tot het graf is er in die rimpeling van tijd het groene gras met dauw van de morgen in een fluistering die glinsterend wacht. De zwerver zoekt in de goot naar brood en wijn onder regenwolken die zweven naar grote droogte in een fluistering van hoop die smacht. In afstanden die steeds verwijden is er als kosmisch feit dat…

De man met de rode hoofddoek zwijgend gezeten bij het flakkerende vuur in de nacht stemmen chanten de wind gleed door de bladeren Het gelaat gelukzalig in het ademen van het Mysterie van verschijnen en verdwijnen En plots zwegen de stemmen…

Ik ben zo vrij te mijden. Van mokka tot Horkenveer, van namaken tot kakkerig Leiden, en van netheid tot zuiver in een leer.…

Vrijheid is een kwestie van de juiste afslag gaan, niet in nog meer woorden, niet nog verder hier vandaan. We dwalen rond, meestal in dezelfde hoek, zonder erg op zoek, naar bevestiging van hetgeen we toch al wisten. Trek jezelf terug, stop met benoemen, laat anderen praten, de wereld draait wel door, bevrijd jezelf, uit je eigen zijspoor…

Al het contact dat hij heeft met zowel zijn omgeving als zijn eigen herinneringen heeft slechts die ene betekenis: in hoeverre heeft het waarheidswaarde? Als dan de deur zich opent hij vol schroom de lege ruimte binnen schuifelt waar het donker is behaaglijk warm toch wijkt van hem zijn Rede en dwaalt hij zonder zich ook maar een…

Kom s.v.p. terug. Wij stikken onder de truttenboog, worden gek van die grijsvakapen met griezelige nakomelingen op hun rug.…

Als regelmatige gebruiker van het spoor Geef ik u het volgende door. Houdt u veel van ongemakken, Moet voor het reizen de trein eens pakken, Die ongemakken zijn wel gratis hoor. Hopelijk bent u van het soort, Dat zelf wel goed spoort.…

scheer als een vogel in vrijheid over land, rivieren en zee naar daar waar harten begeren, ik blijf, maar reis met je mee. vlieg uit en voel geen bezwaren, jouw jaren zijn nu aan de beurt, geeft toe aan het vuur van de passie, ervaar hoe een rozentuin geurt. ik kan je er niet voor behoeden, het hart moet soms stormen doorstaan, doch in…

binnen bescherming toch uit de hand gaan lopen het geeft de voorkeur luchtkastelen zijn intens ze laten je ademen…

Door de dalen zal ik dwalen over bergen zal ik gaan door tunnels zal ik dolen maar voor open bruggen stil gaan staan. Ik zal het licht zien in de duister, ik zal de stormen ook trotseren en zal mijn armen heffen om vloedgolven te keren. Dat is de weg die ik zal gaan want ik wil niet langer dwalen ik wil alleen de bergen zien en niet…

dat ik hier nu alleen zit aan de tafel, met mijn kladblok een pen, in stilte gehuld afgezonderd van de mensen achter een gesloten deur geeft een gevoel van schuld dat ik mezelf de vrijheid van het ongestoorde schrijven heb gegeven ver van het moeten zo het intense geluk van poëzie kan beleven…

Zodra ik spreek zal mijn angst me verlaten, want mijn woorden zullen zijn: Ik zal worden een mens zonder angst. Pas wanneer ik spreek, kan ik die wereld binnentreden die ik haar voorheen alleen maar had vermoed. Niet zichtbaar voor mijn ogen. Geen woorden die mijn tong over de lippen kunnen krijgen, als de Geest ze mij niet geopenbaard…

In een ommezien Is 't gebeurd, Zo'n Nieuwjaar, Voordat we er bij stilstaan Is ' t al weer vertrokken, Van ons weggegaan, En zijn we ons niet Eens bewust misschien Of we in dit afgelopen Nieuwe jaar wel ooit naar Elkaar hebben omgezien…

in een cijfer kan je niet leven het is om het echie zonder enige reden zoveel moord zoveel kerst zoveel gestoort vol van gerst zonder sonde mea culpa jij die wordt waar zeven orkaan naast orkaan zoveel moord zoveel crisis zowel zuid zoveel noord als alles uitvalt haal je water uit de sloot bessen komen later…

de storm is eindelijk gaan liggen het blad dat valt valt stil onopvallend en de grond staat het toe in hopen rond de bast, een kruin kreunt ongenaakbaar naakt en staat vreemde vogels toe de takken te bevolken ik zie vleugels in wolken…

Zie in de woestijn naar het wuiven van het riet in de wind zend de bode voor je uit Hij baande de weg zit als kind'ren op het marktplein speel fluit wilde je niet dansen tussen twee reien zing een klaaglied wilde je niet treuren door lelies omzoomd Hij is opgestaan tussen de bloesems ontloken waar zal ik jou beminnen neem geen aanstoot…

Wolken wit onder een zacht blauw hemeldak. Op de vleugels van mijn gedachten zweef ik de einder voorbij verzonken in stil verlangen.…

Vrede is een zee van naakt zijn. Een zaak van anderen raken bij de huid. De kleuren wissen in de massa. Golven verankeren op een lens. De mens is een druppel. In zijn kleren valt hij op, het netvlies van de visser trilt in niets dan water.…

Nevelen verhullen vele levens in gevang mooie woorden uit harten oprecht uitgesproken dringen helaas heel slecht of niet door het spreekwoordelijke kwartje dat niet valt bange regimes Hun bestaan hun le- giti- miteit die zeer te- recht wordt on- dergraven woorden namens Amnesty; alles- zins belangrijk door…

Vanmiddag stak een man in de metro een sigaret op, zonder ook maar iemand om goedkeuring te vragen. Hij stak hem op en keek om zich heen, alsof hij een statement wou maken. Kijk mij uw vrijheid nemen, hoe de mensen terecht naar hem keken en staarden. Wie had het lef hem tot stoppen te dagen? Maar de vraag werd ontweken. Er over praten…

dollende draken spelen met mijn gedachten hun tongen vurig gespleten likkend in de verholen hoeken van mijn brein zo zonnig zoenend bloembladeren verstrooiend richten ze hun spleetogen op de diepten van mijn ziel daar waar ze willen zijn pianonoten gezang klinkt daar niet bekeken wil ik worden driftig speel ik door hun hete adem strijkt…