Alle inzendingen over maatschappij

Getuig het, 's Gravenhage! De hachelijke vrage Verdeelde ons staatsbeleid; Maar ook het neen der leden, Die manlijk weerstand deden, Was louter eerlijkheid. Geen onderscheid in keuze Schond de eenheid aller leuze: Voldoening onzer schuld; En wat de wrevel morde, Het Neêrlands volk mint orde, 't Heeft eis en hoop vervuld.…

Kent gij 't land zo rijk gezegend, Kent gij 't weergevonden Eden? Mensen zonder vijgenblâren Wandlen daar naar de oudste zeden. Vroeger was 't een warlig Babel Door het onding: Revolutie, Ieder school er, ieder huisde er In 't gebouw der Constitutie! Ieder mat en ieder paste, Ieder woog en ieder stutte, Schudde zelfs d'Aartsvader…

Vergeet niet te leven iedere dag. Vergeet niet dat je oorspronkelijk mag zijn en mag blijven geloven in jouw eigen dromen. Vergeet niet dat jij als mens met jouw eigen normen en jouw vrolijke lach; altijd met jezelf bij jouw medemens mag komen. Hoewel misschien niet ideaal. Nadelen hebben wij allemaal. Ondanks onze feilen en fouten worden…

Ontevreden zijn om zaken, die ons leven nog niet sieren in het dagelijks bestaan. Die de spanning bij ons opvoeren; en ons klachten geven over wat nastrevenswaardig leek; maar uiteindelijk over minder waarden bleek te gaan. Ons leven is zoveel leuker als het zich nuanceren kan met de goede waarden van de dag. Als het ons de zorgeloosheid…

Op de dag dat ik er was stonden de klokken zeven de buren praatten op de balkons over vrede mijn vader schreef een stuk over een brand mijn moeder was gelukkig dat zij een zoon had de ooms sneden koek ik lag geheel gesloten de wereld gaf prompt antwoord met sportmanifestaties de avond was vol auto’s met supporters de tantes liepen geruisloos…

Zie ons hier succesvol staan: door alle netten gevlogen draagster van petrolblauwe rok en lila lijfje dat haar borsten als een openstaande bloemenkelk omhult, schijnkindermondig in gesprek met sprankelend scherp stuk in deux-pièce, cape'je van changéant roze-oranje organza, verantwoord geile zijsplit, trots op haar tong - twee kakelgrage, fraai…

Voor God alleen kreun je bij baren Zo opperde ooit Jan Calvijn Maria mag het niet meer zijn De kloosters gaan we doodverklaren Dat gaat ook gelden voor bordelen Van seks mag je genieten, deels Dan blijft het huwelijk wat speels Het celibaat schiep strijdtonelen Dat zorgde louter voor excessen Ambroise Paré gaf andere lessen Zo stelde deze…

Een aanzienlijk deel van de bevolking wil vrije toegang tot de zelfmoordpil Als boodschap klinkt dit academisch kil Zachter spreekt men van recht op zelfdoding Ook een mooi leven gaat onherstelbaar stuk Al kan de geneeskunde veel leed verslaan Niemand heeft het patent op blijvend geluk Folterend lijden doen gaan is ook humaan Wie mag of…

De zon die de dag deed stralen bakent het avondlijk parcours gloeiend af Vers gemaaid gras aait neus en hersenen Vogels zingen lyrisch rivalen naar huis Zweet siepelt uit het vege lijf en leden De avondzon toont me duidelijk de weg Terwijl ik het licht tegemoet loop denk ik plotsklaps aan jij die moet zitten Een zittend gat was nooit je…

Bij de Souburgse brug stond een frietkraam Daar kreeg je veel friet voor je geld Op de fiets ernaar toe, alleen “Een friet van 15 met 5 cent mayonaise” Na 15 zei je geen cent Vóór mayonaise wel Je kreeg voor 15 cent een zak van 25 De frietboer had zwarte randen onder z’n nagels en een pafferig gezicht Hij stonk naar vet en zweet Z’n schort…

Omdat je in de oorlog altijd hoorde van vóór de oorlog, hoe argeloos ze waren, ben ik nu heel voorzichtig. Gooi ik iets weg, bijvoorbeeld een kartonnen doos, dan hoop ik dat die doos mij nooit meer zal heroveren in vorm van zelfverwijt: weet je nog wel, hoe zorgeloos, we gooiden gewoon dozen weg! Als we er één hadden bewaard, één hadden bewaard…

Het blauwe Twittervogeltje is over de hele wereld bekend. Zij vliegt voor iedereen, die via haar als sociaal medium een korte digitale boodschap verzendt. Anders dan voorheen de postduif in het vrije luchtruim op zijn vlucht; symboliseert het grappige blauwe vogeltje niet de enkele boodschap, maar een tweeterstroom met blijmoedige tucht.…

(EEN WOORD in 1859 en 1860) Een fonklend samenbroedsel Van vrijheid en van dwang, Bij zucht naar prikklend voedsel Het vuur van drift of drang. Veel hoofden vol confusie, Veel harten vol van spijt: Bij eeuwen-oude illusie Weer d' eeuwen-oude strijd. 't Gewicht der wetenschappen Door wonderen geleerd; Na politieke klappen,…

Het is er nog, het feest van dwaze elfen, de klopjacht op het evenbeeld, een zitplaats voor de haat. Het is er nog, de hardgekookte hongersnood, een zijweg aan de overkant, de hang naar het verraad. Het is er nu nog steeds, het werd een metgezel. ----------------------- uit: 'Stemmen', 2013.…

Ouderen pas op je tellen je bent een kostenpost dus beter afgeschreven opdat een ander leeft Je bent alleen nog goed voor de afstand van organen dus men loert op je dood opdat een ander leeft. Men heeft geen geld om jou goed te verzorgen ze willen geen zorgen dus wenst men jou dood opdat een ander leeft. Dus vraag snel om een pil…

zij staat in mijn straat met wolken te strooien. ze zijn van opaak en indigo inkt. zij danst en zij danst, zij glimlacht en zingt. maar niemand die luistert of heel even gilt. zo zie ik haar lopen, het voorhoofd gebogen, na jaren van strooien. geen eten of drinken, geen landschap of straat. alleen maar de stilte van inkt en opaak. en…

Je kon toen nog wel eens de telefoon opnemen en in een gesprek van anderen vallen: - je bent zenuwachtig, - dat ben ik altijd als ik net geland ben. - waarom? - het gevoel dat je in de lucht was, - zoveel lange uren. - en wat dan nog? - dat je denkt dat je uit het - land van de doden komt. En dat het gesprek dan wegviel…

Ons leven staat in het teken van de vrije keuze; ook al is ons wezen genetisch bepaald. Vele levenssuccessen in ons leven worden echter door een goede keuze binnengehaald. De keuze voor vriendschap al vanaf de vroege jeugdjaren. De keuzepakketten in het voortgezet- onderwijs, waarmee men wijsheid voor de toekomst moet binnenhalen. De keuze…

Voor de sterren stoomt de kok door zijn leven Voor een interview heeft hij maar even Hij zucht en steunt en blaast, ziet bleek Is het wel uit te leggen aan een leek Ach, het is een manier van leven Ervoor gaan, altijd alles geven Wat ben je zonder sprankelde passie Hij verstaat geen kleurloze apathie Het is echt een keiharde stiel die niet…

Roem is vaak van korte duur. De weg er naar toe kan lang zijn. Eén van oefening baart kunst; of één van vaak vallen en nog vaker opstaan; en soms één van het leven bij de gunst. Een opoffering die bijdraagt tot een nieuw wonder; van een topper op ieder uur, die niet leven kan zonder de beeldvorming van zijn kunst. Roemloos zijn de vele…

Lustig is het augustusleven. De zomer is onze gast. De vogels zwijgen. De heide bloost nog na in paars, maar dahlia's zijn voorlopig verre van schaars. Zwoel is het windje: hij streelt mijn blote bast. In het zenit en in het zuiden knipoogt weerlicht, zacht oranje als Aurora in het hooggebergte. De natuur raakt geladen, vol verwachting en sterkte…

Hoe kan het zijn dat meningen, nooit voor naakte feiten wijken? Dat waanideeën in ons hoofd, sterker dan vriendschap zijn? Waarom we vergelijken? Waarom durven we niet te vragen, naar de bron van onze angst? Naar de reden van verdriet? Naar de oorzaak van onze pijn? Hoe kan het zijn dat we dóórgaan, met naar valse profeten luisteren?…

zij loopt in een nieuwe broek vol gaten terwijl hij op gepaste afstand passeert op sloffen die scheef neerkomen bij iedere stap zijn jas is smerig en zijn broek houdt hij met één hand vast omdat ’ie anders afzakt…

Bezetenheid door de duivel en hekserij bracht de middeleeuwse mens soms tot een niet begrepen razernij. Een razernij die men later een vorm van krankzinnigheid zou gaan noemen; maar er waren ook twee andere verschijningsvormen die de aanwezig- heid van krankzinnigheid niet konden verbloemen. Zoals bij de maanzieken of de lijdenden aan epilepsie…

Soms is het leven te dol voor woorden; het harmoniseert niet over de juiste akkoorden. Het lijkt dan een leven over de dolle luiden te worden gaan. Waar het gewone implodeert en het normale niet kan bestaan. Het doe maar gewoon, dat is gek genoeg; is soms een suggestie te veel, een fase te vroeg. Gek genoeg, want wat is normaal? Ooit een…

Op het strand Dwarrelde Een krant langs Mijn tentje. Omhoog en Weer omlaag, Voortgejaagd Door de wind. Het nieuws viel In de zee, Dreef even En verdween…

Heilige dwazen, onnozel misschien; in een wereld belust op resultaten doen zij zoveel ongezien. Onbaatzuchtig zijn zij zoveel waard; maar tegelijkertijd worden zij door hun omgeving soms voor gek verklaard. Iedere vrijwilliger heeft hetzelfde doel; iets voor niets te doen met een medemenselijk gevoel. Sint Maarten deel- de zijn eigen jas…

Van speeldoos tot pierement, een muzikale rondgang die het oor van een museumbezoeker aangenaam verwent; in een rondgang langs speeldozen en uurwerken met draaiende mechanieken; langs pianola's, straatorgels; dansorgels en de fel beschilderde kitscherige kermisklassieken. Het zelf draaien aan het wiel van een oud Hollands pierement, dat…

soms kun je verdwijnen in de stilte van een kamer gevuld met praal je kijkt zwijgend naar met goud behangen vrouwen en je hoort ze allemaal om te begrijpen dat wat ze zeggen niet wordt gesproken in jouw taal…

We zijn goed in relativeren In tolerantie kwadrateren Mits, maar, tenzij Goed-gesprek-ouwehoer erbij Moet kunnen, is goed Elk vergrijp wordt verzoet Ongelukkige jeugd gehad Veel geblowd, nog meer gejat We relativeren gewoon alles plat Een taakstrafje misschien? Verslapen, nooit meer gezien Tot, ja tot de man in de straat Door een politiek…