Alle inzendingen over welzijn

Solange denkt de dingen op zij hoort niet meer zo goed haar ogen fladderen naar binnen gaan een eigen innerlijke weg Buiten schijnt de zon de noordenwind bijt in een ontbloot gezicht het wit tot avondrood Aan de ronde tafel maakt zij opnieuw de cirkelgang weer een jaar, twaalf maanden twee en vijftig weken Om haar heen vloeit de tijd…

Ik ken de droefenis van copyrettes, van holle mannen met vergeelde kranten, bebrilde moeders met verhuisberichten, de geur van briefpapieren, bankafschriften, belastingformulieren, huurcontracten, die inkt van niks die zegt dat we bestaan. En ik zag Vinexwijken, pril en doods, waar mensen roemloos mensen willen lijken, de straat haast vlekkeloos…

Geniet in je leven en pluk de dag! Dat geen zorgen voor morgen je plagen mag. Alles van de zonnige kant bekijken. Dat zal je vreugde geven en ga je het leven anders beleven!…

Begaan met hun lot altijd bereid altijd actief al te naïef wat is dat lot? nauwelijks afgevraagd impulsief al te bereid al te actief altijd naïef…

Voel je als een vlinder fladderend in de zachte wind Voel je als in vervlogen tijden als een zorgeloos spelend kind Voel hoe het was om te spelen in het gras toen je die fladderende vlinder was…

langs overbekende paden woelen mieren in mijn hoofd een vertrouwd gevoel in draaimaardoor nacht mallemolen, die maalt en maalt wirwarrend zwenken de wieken alles wordt fijngewreven op de steen van rond en rond kommerkorrels waaien weg als ik eindelijk inslaap…

achter de wolken schijnt de zon als men denkt dat alles tegen zit en men denkt ik kom niet meer verder zou men nooit de regenboog zien het is belangrijk hoe men zich voelt want zodra er een begin is volgt de rest liefde is niet te koop maar wel het mooiste wat er is…

Tranen zijn de zalving voor ons gemoed…

Ogen stralen Tot de zon opkomt Ogen stralen Tot de nacht is gekomen De wind is gaan liggen En het water valt aan Maar de stralende ogen Die staan vooraan…

De middelbare leeftijd is gewoon de gelukkigste tijd van je leven De hevige stormen van van de jeugd zijn dan uitgewoed en de gebreken van de oude dag zijn nog niet begonnen.…

als het avondrood door de bomen schijnt en de zon op de dag heeft geschenen is het heerlijk vertoeven aan de waterkant de stilte en de rust doen goed de drukte van de dag is verdwenen…

mijn verlangen woont in een lief buitenhuisje en verder niemand (senryu)…

Soms als ik denk dat ik leef loop ik rechtop en spuug ik het in mijn eigen gezicht Zo vertrouwd als het voelt is het ook…

benen kunnen mijn moeheid niet meer dragen tegenwind een te groot gevecht dus parkeer ik mezelf in de tram…

Ze noemen mij ook wel een geluksvinder de man zonder zorgen alsof ik de regenboog teken bij elke beweging van mijn hand Alsof de zon mijn innerlijk kust er altijd warmte in mij is alsof een engel in mij is geland Ze denken dat mijn reis rustig is dat het water zachtjes en doordacht zichzelf tegen de oevers aanduwt Dat het nooit…

In zijn armen slapen gaan In zijn armen ontwaken Morpheus heeft ons welgedaan…

even niet zo sterk als altijd even niet meer vooruit gewoon een paar passen terug gewoon weer doorgaan met een berg op je rug wij konden alles aan wij zaten vooraan maar nu is alles kapot geen lach op de mond even in de put even zonder geluk even beseffen dat het leven niet meer is dan een aantal lessen volg de rest en je staat stil een…

Zien oude mensen Herinneringen, De werkelijkheid met Een geschiedenis Verloren wanneer deze Afbrokkelt Personen vervagende Contouren De wereld wordt vluchtig…

Met de handen in de aarde de wind in mijn haren en beide voeten aan de grond Met de zon hoog aan de hemel de fluitende vogels aan het front Met de geur van groen gras de smaak van frisse lucht die prikkelt in de mond Met een hapje om te eten en een pleister op de wond Dan voel ik me een gelukkig mens en is mijn cirkel rond.…

Fantasie is een innerlijke caleidoscoop waarin je iedere keer iets moois kan zien…

Neem de kleuren die ik draag vermenigvuldig ze in felheid met een cijfer als bijvoorbeeld negen. Laat ze gillend door elkaar bewegen, maak ze zwart om de drie dagen en ziedaar: mijn binnenkant. Ik kan wat niemand anders kan. Alle twijfel die je zaait daar brouw ik in mijn kop behoorlijk linke soep van goede vriend. Ik wist net nog waar…

wie groot wil zijn moet klein blijven in je hart en ziel wie onzichtbaar blijft onbereikbaar zonder fantasie blijft hangen zonder geluid in een ruimte leeg in het donker verlangen naar het licht lila met grijze wolven huilt het bos samen vannacht geen kier laat mij doorgaan zodat men verder kijkt alsjeblieft nooit meer lief klopt het…

Soms kom je op een kerkhof langs een prachtgraf, waarbij je denkt, zo, hier hebben ze hun hele leven naartoe gewerkt.…

Jarenlang was ik je slaaf. Ik heb je bewierookt, ik heb je bezongen. Jij lag mij nauw aan 't hart en nog nauwer aan de longen. Ik volgde jouw verlokking braaf. Je had mij reeds jong in je macht. Je kleurde mijn vingers, hing aan mijn lippen. Ik hield jou steeds brandend, liet je niet ontglippen. Jij was een wolf in schapenvacht. Te lang…

wanneer m'n lichaam niet wil luisteren naar mijn hart en de zwaarte mij steevast denken doet aan smart dan blijf ik hopen op een wonder ook al helpt het mij geen donder 'hoop doet leven' ook als vrees mijn leven tart…

Ik kom je vaak tegen, ook al ben je verhuisd naar een uithoek en is veelvuldig contact ongepast. Bijna dagelijks bespeur ik je als ik naar de wolken sta te kijken, of terwijl ik luister naar vogelgezang. Soms merk ik jouw aanwezigheid bij vreugdevolle spelmomenten of terwijl ik verlegen woorden zoek. Af en toe kijk ik door jouw wijdopen…

eindelijk het is weer licht in mijn hoofd eindelijk niet langer meer verdoofd oneindig kan ik weer zachtjes zingen met jou dit gevoel, lief niet te verdringen oneindig had ik je toch beloofd…………

In gedachten tover ik een lach op zijn achterkant Fantaseer ik een glooiende zon zakkend achter de bomen aan de horizon van een typisch stukje heideland ...Denk aan het mooie van een zeeuwse kustlijn aan verse, nog onbelopen sneeuw op een schoolplein Of aan: gewoon een blik op de stadslichten vanuit het raam van de laatste trein Want hoe…

Het maakt niet uit waar of waarin je woont als je zelf maar weet hoe je leefwereld er van binnen uitziet…

Als de zon de schaduw van de aarde verdrijft en De geesten die schuilen in de nacht verjaagt dan Waakt de wakkere dag over mij en val ik in een diepe slaap…