Alle inzendingen over emoties

de liefde keerde in zichzelf als een verscholen vogel verwaaide met de wind over het drassig veen en flarden wolken dreven als de warmte van jouw lach steeds verder af onthulden het geheim van een ontdooide bovenlaag op een bevroren bodem…

Loop maar verder je neus is lang genoeg om niet te kunnen zien. Loop maar verder je arrogante blik reeds achter me verdwenen. Loop maar verder jouw tijd is al voorbij ik zie je al niet meer. Loop maar verder jouw mening telt niet meer kan beter zonder jou. Loop maar verder en kom ook niet meer terug verdwijn maar ongezien. De…

tijd kun je niet stoppen langs dag en nacht met sterren als lichtbakens geniet je in stilte zou je wel willen walsen op de liefdeswind zwevend op het ritme naar hemellichten die jou de weg zullen wijzen wordt vreugde opgewekt tot leven en louter dynamisch innemend…

Nee ik ga niet meer huilen gebroken ogen lijden duizenden tranen passeerden op hun zoektocht naar geluk Nee ik ga niet meer huilen een gebroken hart doet pijn duizenden vlinders verdwaalden op hun liefdesreis Nee ik ga niet meer huilen gebroken zinnen zien af duizenden woorden verstommen op weg naar begrip Nee ik ga niet meer huilen…

Een voor een Bind ik dromen Aan een zware steen Zodat ze niet ontkomen. Droom voor droom Raken zij verstrikt In mijn zijden draad, Tot het hen verstikt Maar niet vergaat. Want keer op keer Zweven dromen Mij weer voorbij, zodat ze nooit uitkomen. En nu nacht op nacht Blijf ik ernaar kijken, Mijn dromen die het koude steen verzacht…

Ik kijk wel maar ik zie niets De wereld is donker De lichten gedoofd Ik luister wel maar hoor niets De wereld is stil Geluiden verstomd Ik tast wel maar ik voel niets De tastzin verkild Vingers verdoofd Alleen het hart klopt nog De geest maalt Het bloed stroomt…

Zacht zucht de fluister van de wind over moeder aarde het stormt niet maar een warme glans van liefde bouwt bruggen en kastelen vriendschap straalt van noord oost naar zuid west ze vangt het op met beide handen haar voeten dansen vrede ze wil dat verder dan over de horizon fluisteren tot waar nu nog de bomen kaal van tak in de wortels…

Mooie dagen komen dagen van warmte en tederheid van hevige passie gehuld in een warme knuffel…

ik mis het zomergeluid van een vliegtuigje heel hoog dat stipje als een bromvlieg, en heel aards ergens beneden met de rug in het gras van weelde, ogen die verloren raken in het blauw, de geur en lucht die warm en zwoel, om het hoofd heen zweven, maar meest nog mis ik in mijn nood jouw adem die mijn lippen streelt…

Mijn verloren jongentjes Ik heb geleefd, beleefd, ervaren Gekend de pijn, verdriet en vreugd. Ik heb wat wijsheid, algemene kennis, Ik weet lief te hebben en mild te zijn. Ik groei in mijn kennis De kennis over wie ik ben Mijn doel in het leven Is te geven en te weten een weerzien met hen…

Bij het wakker worden kust de nieuwe morgen haar nog slaapdronken ogen buiten is het voelbare afscheid van de zon en de maan, de eeuwenoude geliefden ze schenken elkaar de glimlach van het vertrouwen in en op elkaar ze wachten en verwachten zij stapt uit bed haar voeten raken de grond haar handen vinden de glans van het ontwaken buiten…

Zij trekt een jas aan vlerken verdwijnen in mouwen en het laatste zwart zoekt een uitweg ogen als kralen kijken ietwat scheel naar de prachtig felle kleuren en het zachte groen dat wonderwel past bij de kromme snavel rauwe klauwen laten grof grind knarsen als links en rechts ijskoud, haast onbewogen de nieuwe gast begroeten een…

In de lucht zie ik sterren Een heleboel Elk met hun eigen ziel en verhaal Maar samen vormen ze een geheel Ik voel het gras in m’n nek kriebelen Moeheid overwint en ik doe m’n ogen dicht In de duisternis zie ik nog steeds de sterren Ze roepen me en ik wil heen Weg van hier, weg van alles Ik adem nog één keer diep in En word meegevoerd In het…

Iemand heeft goed huisgehouden in de cijfers die ik had; mooie cijfers werden lager maar hoe zeg of schrijf je dat? Is het kwestie van je nekken, van jaloersheid of zoiets? Zal ik dan maar best vertrekken of gewoon mijn gang maar gaan? Lieve mensen, wil me sparen en wat goed is laten staan...…

Weer die ogen Die lege ogen die me aanstaren Angstig en bedroefd Op zoek naar iets Maar wat Elke beweging volgend Gereed om te vluchten Ik ga dichterbij En de ogen blijven me aankijken Diep in me ziel De ogen begrijpen me Weten hoe ik me voel Ze willen me helpen Maar hoe De ogen kijken me nog steeds aan Wanhopig zoekend naar een antwoord…

Momenten Hoe jij, in het leven staat vrolijk, blij of even kwaad ogen,die dan kunnen spreken je gevoelens aan me laat weten. Het zijn jouw spiegels, die zeggen veel zijn echt, oprecht en spelen geen toneel als jij dan even in jezelf zit te denken over je gevoel wat je zo kunt schenken. M'n plaatsje,soms wel een hindernis er gaat in…

Peters maakt zich geen illusies Er bestaat geen sociale economie Laat staan zo`n maatschappij Graaiende hebzucht Kom bij me Rijk kotsende idioten Tubaspelende krachten Verwacht geen vergeving Almachtig egocentrisch mens Gooi maar spuug maar Ik vang vreet en slik Zal jou verteren Kom op met vuiligheid En vunzigheden Kom bij me Mijn naam…

vissen zwemmen niet tegen de stroom in ze zijn wijzer geen enkel golfje zie je bij vloed anders dan de rest zich bedenken omkeren…

heden ten dage met name in de huidige gedachte heerst de stilte achter aangeslagen ramen diepte beheert de tijd die duurt of lijkt verten te hebben ingehuurd met een woord dat toekomst heden en verleden vult en als het waren mijn zinnen levenslang omhult…

Ik til je op laat nagels hoeken bijna roekeloos raken venijn snijdt geen wonden maar soms, heel soms verrijkt het zoals nu wanneer lachende ogen plooitjes ontdekken toch scheur en verscheur ik rond middernacht die dode uren langzaam, héél langzaam tot de allerlaatste snipper al dwarrelend verdwijnt strakke lijnen willen nog even…

Kijkend in dat diepe gat van vaag verleden waar ware liefde ooit beschreven stond, dreven zwarte wolken zacht voorbij de wanhoop dat het nooit zijn weerwoord vond. Daden, immer onomkeerbaar leden schipbreuk, kwamen om in die poel van loze woorden ondergraven door gevoel. Zachter tijden kwamen over het totaal verwoeste land maar slechts…

Stilte geeft antwoorden die je niet zonder meer kan verstaan in de storm van gevoelens die zwijgen maar van binnen spreken. Tijdloos is iedere vorm van gevoel al is het niet zoals je het had gewild ook al wist je hoe het wel kan zijn het tij kan nog altijd voor je keren als je tijd de ruimte geeft. Je hart kan slechts kloppen voor…

Hij loopt kaarsrecht Zijn - veel te grote- hoed wat scheef gezakt De hoed waarin hij schuilt, Die al zijn gedachten omvat En die hem behoedt voor invallend licht en koude Als een cocon om zijn hoofd gesponnen Onaanspreekbaar, onaantastbaar, Als een filter slechts binnenlatend wie en wat hem lief is, een firewall, anti-spam en anti-phishing…

Morgen moet gist'ren kon vandaag eenzaam moe doorleefd illusieloos tijd tikt traag vandaag…

Een jaar geleden, de tijd vloog voorbij. Één jaar slechts, de tijd staat even stil. Herinneringen, zo dierbaar, haar vrolijkheid, haar humor, haar duidelijke aanwezigheid. Het is stil, ontzettend stil. Het gemis, onvoorstelbaar, het leven druist door, zij wandelt stilletjes mee, onzichtbaar, duidelijk voelbaar. Een jaar alweer, alweer een…

Ze zeggen je bent een gevoelsmens Wat nou gevoelsmens en wie zijn ze Die mensen die geen gevoelsmens zijn is het goed is het slecht Wat is goed wat is slecht Is het slecht je emoties te laten zien is het slecht je emoties te uiten Laten zien dat je om iemand geeft met een arm,of een schouder Of die traan mee te huilen Zijn zij…

De maan rolt een loper van licht op het water. We waden ernaar naakt in het donker raken niet verloren langs de baan van de maan van licht door het water alleen zichtbaar voor dat van elkaar in ons lichaam. ----------------------------- uit: 'Loper van licht', 2008. Hagar Peeters is een van de genomineerden voor de verkiezing tot …

Een heel klassiek gedicht dat kan bevrijden, met beelden die de lucht weer blauw doen zijn, wat zou ik graag daaraan mijn woorden wijden, hoe vreugdevol zou zo'n gedicht de pijn van velen toch en beetje ooit verzachten, wat zou de wereld blinken in het licht! Maar ik droom zwart soms in doorwaakte nachten en vind geen woorden voor een blij…

Als je me zoekt ben ik in de wolken De hemel raak ik aan Ik heb mijn glimlach laten groeien En laat hem eeuwig staan.…

soms is nog onvoorzien een laatste klank zo klakkeloos zo schielijk scherp, zo met effect dan valt de stilte als een baksteen als door een droom hard opgeschrikt een laatste toon heeft baat bij stilte soms klinkt de stem nog heel lang door dan vallen klanken samen met hun echo vleien zich zachtjes neer als dichterswoorden in mijn oor…