Wolven huilen
het hart smeekt
tranen paarlen
wolven huilen
naar de maan
de vrouw buigt
haar moede armen
hangen neer
haar ogen droef
maar droog
haar voeten blaren
bloed doorweekt
de raaf strijkt neer
plukt aan zijn zwarte veren
wijl haar ogen zoeken
glinsteren de zijne
met een geheimzinnige
mysterieuze glimlach
in een vleugje
van de wind
dan zinkt zij ter aarde
ontvangen
in de moederschoot
de wolf huilt
wijl haar ziel uilt
naar de raaf
de wind zucht
zingt zijn eindeloze lied
der verlorenen
de maan verduistert
in haar
een smeekbede
verdoem mij niet
Geplaatst in de categorie: emoties