inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 26.366):

Verdwaald tussen toen en nu

Steeds wanneer ik mezelf zie staan
herbergt de tijd verloren dromen
die in mijn jeugd als een mand
vol nachten de angsten
in het duister fantaseerden
om toch maar heel even
iets van liefde te mogen
proeven wanneer mijn eigen
armen me warmden

krakende deuren
die als pencelen met zachte
strepen werden gesloten
hielden niet de woorden tegen
die het plafond deden verschuiven
naar mijn verlangen
om in dit leven te vluchten

voor alles wat groter was dan ik

· De titel; verdwaald tussen toen en nu
· was de naam van mijn eerste bundel

Schrijver: elze, 6 juni 2009


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 255

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Ludy
Datum:
6 juni 2009
Email:
ludy.roumengmail.com
Wat het kind verdroeg, draagt de volwassene met zich mee... Treffend neergezet!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)